สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงของครอบครัวผม เผื่อจะเป็นแนวทางให้ใครที่กำลังมองหาศูนย์ดูแลผู้สูงอายุดีๆ ให้กับคนในครอบครัว
ผมเป็นพนักงานบริษัทเอกชน มีอาม่าวัย 85 ปี ที่เคยอยู่บ้านคนเดียว เพราะลูกหลานก็แยกย้ายกันไปอยู่ไกล ไม่มีใครสามารถอยู่กับอาม่าได้ตลอดเวลา บางวันเรากลับไปหา ก็เจอรอยช้ำเต็มตัว คงจะเกิดจากการเดินชนนู่นนี่ของแก ร่างกายก็ดูผอมลงเรื่อยๆ เพราะกินข้าวน้อย ไม่ยอมลุกจากเตียง ตามประสาผู้สูงอายุ แต่วันนึงผมก็เจอเหตุการณ์ที่เป็นจุดเปลี่ยนทำให้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดที่จะพาอาม่าไปอยู่ศูนย์ดูแลผู้สูงอายุ จากที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีความคิดเรื่องนี้อยู่เลย เพราะอาม่าเราไม่ได้เป็นอะไรมากมาย ไม่เห็นจะต้องให้ไปอยู่ศูนย์ดูแลเลย
วันนั้นผมแวะไปหาอาม่าจังหวะที่เปิดประตูกำลังจะเดินขึ้นบ้านไปหาอาม่า ผมได้ยินเสียงตุ่บดังมาก พร้อมกับเสียงร้องโอ้ยของอาม่ามาจากด้านบน ใจผมหล่นไปที่ตาตุ่ม ภาพเดียวที่ผมคิดอยู่ในหัวประกอบกับเสียงนั้น คืออาม่าล้มแน่ๆ ผมรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนอย่างไว ภาพที่ผมเห็นคืออาม่าเกือบจะล้มจริงๆ แต่ยังดีที่เสียงตุ่บนั้นเป็นแค่เสียงเก้าอี้ล้ม อาม่าลุกจากเตียงกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ จับเก้าอี้เพื่อพยุงตัวเองเดิน แต่เก้าอี้ดันหงายรับน้ำหนักอาม่าไม่ไหวจนล้มลง ยังดีที่อาม่าคว้าจับโต๊ะไว้ได้ทัน ไม่อย่างนั้นจะเกิดอะไรขึ้น ผมไม่อยากจะคิดเลย แล้วถ้าเหตุการณ์นี้เกิดในวันที่ผมไม่ได้แวะไปหาอาม่าล่ะ ผมคงไม่รู้เลยว่าอาม่าอยู่คนเดียวอันตรายขนาดไหน
วันนั้นผมจึงตัดสินใจหาศูนย์ดูแลผู้สูงอายุให้อาม่าทันที ซึ่งตอนนั้นก็เลือกยากมาก เพราะอาม่าค่อนข้างดื้อ ไม่ไว้ใจคนง่าย ถ้าไม่มีคนดูตลอด กลัวว่าจะล้มอีก หรือลุกไปเดินเองแล้วเกิดอุบัติเหตุอีก
ผมลองไปดูอยู่หลายที่สุดท้ายเรามาเจอ ศูนย์ดูแลผู้สูงอายุ Silver Ace Nursing Home ที่ลำลูกกา คลอง 4 พอเข้าไปดูสถานที่จริงคือรู้สึกอุ่นใจตั้งแต่แรก เพราะมีพยาบาลอยู่ประจำห้องตลอด 24 ชั่วโมง ไม่ใช่แค่ผลัดเวรแล้วหายเงียบเหมือนที่เคยกลัว แถมยังมีคุณหมอประจำเข้าอาทิตย์ละ 3-4 วัน คอยพูดคุยกับญาติ ปรับยาให้ตามอาการ คุณหมอเป็นเจ้าของศูนย์เองด้วยครับ ใจดีมาก ใส่ใจทุกรายละเอียด
ทุกเช้าทางศูนย์จะส่งรายงานสุขภาพอาม่ามาให้ พร้อมรูปภาพอัพเดตให้ดูตลอด ไม่ว่าจะเป็นตอนกินข้าว ทำกิจกรรม หรือเดินเล่น เราเห็นภาพแล้วรู้เลยว่าอาม่าได้รับการดูแลดีจริงๆ ไม่ใช่แค่ฝากไว้เฉยๆ
ตอนแรกอาม่าไม่อยากอยู่เลยครับ ร้องไห้ จะกลับบ้านอย่างเดียว พวกเราก็แอบรู้สึกผิดนะ แต่พอเดี๋ยวนี้เรียกหาน้องพยาบาลมากกว่าลูกหลานอีก (แอบน้อยใจเบาๆ 😂)
ตอนนี้อาม่าอยู่ที่ศูนย์นี้มาครบ 6 เดือน แล้วครับ และยังคงอยู่ต่อยาวๆ เพราะอาการดีขึ้นเยอะจริงๆ
ไม่หงุดหงิดง่ายเหมือนเมื่อก่อน ไม่บ่นขี้วีนแบบเดิม
กินข้าวได้เยอะขึ้น น้ำหนักขึ้นจนแก้มเริ่มฟู อารมณ์ดี ยิ้มเก่ง ดูสดชื่นขึ้นมาก
ทุกครั้งที่ผมมีเวลาว่างแวะไปหา เห็นอาม่ามีความสุขแบบนี้ เราก็อุ่นใจมาก เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยครับ
ใครที่กำลังลังเลว่าศูนย์ดูแลผู้สูงอายุจะดีจริงไหม จะปลอดภัยหรือเปล่า จะได้การดูแลใกล้ชิดไหม ผมขอแนะนำที่นี่จริงๆ ครับ Silver Ace Nursing Home เป็นตัวเลือกที่ดีมากสำหรับครอบครัวที่อยากให้คนที่เรารักได้รับการดูแลอย่างเต็มที่
และถ้าใครมีโอกาสได้แวะไปที่ศูนย์ เจออาม่าอย่าลืมทักทายอาม่าด้วยนะครับ อาม่าอยากมีเพื่อนเยอะๆ จะได้ไม่เหงา อาม่าดีใจแน่นอนครับ 😊
อันนี้เว็ปไซต์ศูนย์ครับ..Silveracenursing.com
แชร์ประสบการณ์ จุดเปลี่ยนก่อนพาอาม่าไปอยู่ศูนย์ดูแลผู้สูงอายุ
ผมเป็นพนักงานบริษัทเอกชน มีอาม่าวัย 85 ปี ที่เคยอยู่บ้านคนเดียว เพราะลูกหลานก็แยกย้ายกันไปอยู่ไกล ไม่มีใครสามารถอยู่กับอาม่าได้ตลอดเวลา บางวันเรากลับไปหา ก็เจอรอยช้ำเต็มตัว คงจะเกิดจากการเดินชนนู่นนี่ของแก ร่างกายก็ดูผอมลงเรื่อยๆ เพราะกินข้าวน้อย ไม่ยอมลุกจากเตียง ตามประสาผู้สูงอายุ แต่วันนึงผมก็เจอเหตุการณ์ที่เป็นจุดเปลี่ยนทำให้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดที่จะพาอาม่าไปอยู่ศูนย์ดูแลผู้สูงอายุ จากที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีความคิดเรื่องนี้อยู่เลย เพราะอาม่าเราไม่ได้เป็นอะไรมากมาย ไม่เห็นจะต้องให้ไปอยู่ศูนย์ดูแลเลย
วันนั้นผมแวะไปหาอาม่าจังหวะที่เปิดประตูกำลังจะเดินขึ้นบ้านไปหาอาม่า ผมได้ยินเสียงตุ่บดังมาก พร้อมกับเสียงร้องโอ้ยของอาม่ามาจากด้านบน ใจผมหล่นไปที่ตาตุ่ม ภาพเดียวที่ผมคิดอยู่ในหัวประกอบกับเสียงนั้น คืออาม่าล้มแน่ๆ ผมรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนอย่างไว ภาพที่ผมเห็นคืออาม่าเกือบจะล้มจริงๆ แต่ยังดีที่เสียงตุ่บนั้นเป็นแค่เสียงเก้าอี้ล้ม อาม่าลุกจากเตียงกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ จับเก้าอี้เพื่อพยุงตัวเองเดิน แต่เก้าอี้ดันหงายรับน้ำหนักอาม่าไม่ไหวจนล้มลง ยังดีที่อาม่าคว้าจับโต๊ะไว้ได้ทัน ไม่อย่างนั้นจะเกิดอะไรขึ้น ผมไม่อยากจะคิดเลย แล้วถ้าเหตุการณ์นี้เกิดในวันที่ผมไม่ได้แวะไปหาอาม่าล่ะ ผมคงไม่รู้เลยว่าอาม่าอยู่คนเดียวอันตรายขนาดไหน
วันนั้นผมจึงตัดสินใจหาศูนย์ดูแลผู้สูงอายุให้อาม่าทันที ซึ่งตอนนั้นก็เลือกยากมาก เพราะอาม่าค่อนข้างดื้อ ไม่ไว้ใจคนง่าย ถ้าไม่มีคนดูตลอด กลัวว่าจะล้มอีก หรือลุกไปเดินเองแล้วเกิดอุบัติเหตุอีก
ผมลองไปดูอยู่หลายที่สุดท้ายเรามาเจอ ศูนย์ดูแลผู้สูงอายุ Silver Ace Nursing Home ที่ลำลูกกา คลอง 4 พอเข้าไปดูสถานที่จริงคือรู้สึกอุ่นใจตั้งแต่แรก เพราะมีพยาบาลอยู่ประจำห้องตลอด 24 ชั่วโมง ไม่ใช่แค่ผลัดเวรแล้วหายเงียบเหมือนที่เคยกลัว แถมยังมีคุณหมอประจำเข้าอาทิตย์ละ 3-4 วัน คอยพูดคุยกับญาติ ปรับยาให้ตามอาการ คุณหมอเป็นเจ้าของศูนย์เองด้วยครับ ใจดีมาก ใส่ใจทุกรายละเอียด
ทุกเช้าทางศูนย์จะส่งรายงานสุขภาพอาม่ามาให้ พร้อมรูปภาพอัพเดตให้ดูตลอด ไม่ว่าจะเป็นตอนกินข้าว ทำกิจกรรม หรือเดินเล่น เราเห็นภาพแล้วรู้เลยว่าอาม่าได้รับการดูแลดีจริงๆ ไม่ใช่แค่ฝากไว้เฉยๆ
ตอนแรกอาม่าไม่อยากอยู่เลยครับ ร้องไห้ จะกลับบ้านอย่างเดียว พวกเราก็แอบรู้สึกผิดนะ แต่พอเดี๋ยวนี้เรียกหาน้องพยาบาลมากกว่าลูกหลานอีก (แอบน้อยใจเบาๆ 😂)
ตอนนี้อาม่าอยู่ที่ศูนย์นี้มาครบ 6 เดือน แล้วครับ และยังคงอยู่ต่อยาวๆ เพราะอาการดีขึ้นเยอะจริงๆ
ไม่หงุดหงิดง่ายเหมือนเมื่อก่อน ไม่บ่นขี้วีนแบบเดิม
กินข้าวได้เยอะขึ้น น้ำหนักขึ้นจนแก้มเริ่มฟู อารมณ์ดี ยิ้มเก่ง ดูสดชื่นขึ้นมาก
ทุกครั้งที่ผมมีเวลาว่างแวะไปหา เห็นอาม่ามีความสุขแบบนี้ เราก็อุ่นใจมาก เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยครับ
ใครที่กำลังลังเลว่าศูนย์ดูแลผู้สูงอายุจะดีจริงไหม จะปลอดภัยหรือเปล่า จะได้การดูแลใกล้ชิดไหม ผมขอแนะนำที่นี่จริงๆ ครับ Silver Ace Nursing Home เป็นตัวเลือกที่ดีมากสำหรับครอบครัวที่อยากให้คนที่เรารักได้รับการดูแลอย่างเต็มที่
และถ้าใครมีโอกาสได้แวะไปที่ศูนย์ เจออาม่าอย่าลืมทักทายอาม่าด้วยนะครับ อาม่าอยากมีเพื่อนเยอะๆ จะได้ไม่เหงา อาม่าดีใจแน่นอนครับ 😊
อันนี้เว็ปไซต์ศูนย์ครับ..Silveracenursing.com