ยกตัวอย่างเคสง่ายๆ เลยนะ เรามีขนมต้มที่มันต้องกัดคำนึงแล้วนึกออกป่ะ ว่ามีจะมีน้ำลายเราติด มันสมควรมั้ยที่จะชวนเค้าทั้งๆ ที่มันไม่เหมาะสมให้กินด้วย คือถ้าชวนก็อยากให้กินด้วยกันจริง แต่ถ้าๆม่อยากแล้วเราจะชวนตามมารยาทไปทำไม
ตัวอย่างที่สอง เราตั้งเตากินหมูกระทะที่บ้านแล้วมีเพื่อนบ้านมาจากใหนไม่รุแวะเข้ามายืมของสักอย่าง คือเรากินกันแค่ครอบครัวป่ะก็ไม่อยากให้คนอื่นมาเกี่ยวแต่เราก็ชวนเค้า คือทำไมเราต้องชวนทั้งๆ ที่เราก็อยากกินกันแค่นี้ ทำไมการชวนตามมารยาทถึงไม่ซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองเลย
การมีมารยาทควรมีเพราะควรทำแล้วเกิดประโยชน์ทั้ง 2 ฝ่ายไม่ใช่หรอ???
แอบสงสัย ทำไมเราต้องชวนเป็นมารยาทด้วย ในเมื่อเรามีให้ไม่พอสำหรับเค้า
ตัวอย่างที่สอง เราตั้งเตากินหมูกระทะที่บ้านแล้วมีเพื่อนบ้านมาจากใหนไม่รุแวะเข้ามายืมของสักอย่าง คือเรากินกันแค่ครอบครัวป่ะก็ไม่อยากให้คนอื่นมาเกี่ยวแต่เราก็ชวนเค้า คือทำไมเราต้องชวนทั้งๆ ที่เราก็อยากกินกันแค่นี้ ทำไมการชวนตามมารยาทถึงไม่ซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองเลย
การมีมารยาทควรมีเพราะควรทำแล้วเกิดประโยชน์ทั้ง 2 ฝ่ายไม่ใช่หรอ???