คือ… เราเช่าห้องขนาด 35 ตารางเมตร มีห้องนอนและห้องโถงแยกกัน ปกติแล้วอยู่คนเดียว แมว2ตัว พอเราโตขึ้นเรารู้สึกว่าเราเป็นคนระเบียบ คือเวลากินอาหาจะกินแค่ห้องโถงแล้วเก็บทันที ถ้าเมื่อไหร่ทำงานถ้าเมื่อไหร่ทำงานกลับมาแล้วยังไม่ได้อาบน้ำจะไม่อยู่บนเตียงเด็ดขาด กลับมาจะล้างมือล้างเท้าทุกครั้ง เราเป็นภูมิแพ้พอมีแมว(ขนแมว) เราจะพยายามทำความสะอาดขนแมวและไรฝุ่นทุกซอกทุกมุมให้ได้มากที่สุด เราเป็นสิวจะไนอนหมอนอนกับใคร ใช้อุปกรณ์แต่งหน้าส่วนตัว ห้องน้ำเรามีที่รูดน้ำ เพราะเวลาอาบน้ำออกมาพื้นเปียก เราชอบทำให้พื้นตรงส่วนอ่างล้างหน้าแห้งกันลื่นเวลาเข้าไปใช้ห้องน้ำและดูสะอาดตา
ข้อเสีย นิสัยส่วนตัวเราเป็นคนทำรกเหมือนกันเวลาเราแต่งตัวแบบรีบๆ เลือกเสื้อผ้าเปลี่ยนหลายชุด ถ้าเวลาไม่ทันเราจะกองเสื้อผ้าไว้ก่อนแล้วกลับมาเราจะเก็บเข้าที่ใหม่ เราจะรกแค่ตอนรีบแต่งตัว หรือไม่ถ้าเราทำงานกลับมาเหนื่อยมากเราจะนอนแค่โซฟาสัก1-2ชม.และตื่นมากินข้าวอาบน้ำล้างหน้า
เข้าเรื่องเลยนะคะ… เรามีพี่สาว น้องสาว น้องชาย โดยปกติน้องสาวกับน้องชายจะอยู่ละแวกใกล้เคียงกัน เขาจะแวะมานอนบ้าง1คืน หรือแวะมาเล่น5-6ชั่ว น้องสาวถ้ามาห้องเราจะใช้เครื่องสำอางค์เราบ้าง(น้องไม่เป็นสิวหน้าเนียน) กินอาหารจานจะเอาไปแช่แต่ส่วนที่หกและเหนียวจะทำความสะอาดไม่หมด ถ้านอนค้างจะไม่อาบน้ำแปรงฟันและนอนบนเตียง ส่วนน้องชายจะมอไซต์มาหากินอาหารไม่เก็บ หกเลอะเทอะ นอนบนเตียงและโซฟา น้ำไม่อาบฟันไม่แปรง
***แต่เหตุการณ์แบบนี้เราพอทนได้ ซึ่งเราบอกด้วยน้ำเสียงดีๆแล้วว่ามดมันขึ้น ห้องมีมดและถ้าทำความสะอาดไม่หมดเราจะทำเอง เพราะห้องเรา เราทำแล้วรู้สึกสะอาดกว่าน้องทำ และถ้าน้องๆกลับไป เราจะทำควาห้องครั้งใหญ่ ซักและทำความสะอาดทุกอย่าง
แต่ล่าสุด น้องสาวเราเลิกกับแฟนย้ายของออกมาอยู่ห้องกับเรา และเป็นช่วงที่ แม่กับพี่สาวขอมาอยู่ด้วย1อาทิตย์ แม่เราผ่าตัดหนังหน้าท้อง จะนอนบนเตียง ห้องเรามีหมอน4ใบ แม่ใช้หมอน3ใบ หมอนข้าง1 ตุ๊กตา1
***ตอนนี้ในห้องเรามีสมาชิกอยู่ 5 คน แมว2ตัว แม่ พี่สาว น้องสาว น้องชาย เรา รวมแมว เป็น7ชีวิต ในห้อง 35ตรม.
ซึ่งทุกคนไม่อาบน้ำนอนหมด ยกเว้นพี่สาวเราจะอาบน้ำบ้าง แต่พี่สาวเราชอบซื้อของกินมาวางไว้ข้างนอกและมดขึ้นและบอกว่ายังกินอยู่ แต่พี่สาวเราล้างจานนะคะ ทำความสะอาดแต่ไม่หมด มีคราวเหนียวพอสมควร แต่น้องสาวน้องชายคือไม่ทำเลย ส่วนแม่เข้าใจได้ว่าผ่าตัดหนังหน้าท้อง แต่ไม่แปรงฟันไม่ล้างหน้าอันนี้งงอยู่ค่ะ เวลาไปช่วยยกตัวแม่จะได้กลิ่นปากแรง แต่ไม่กล้าพูดให้ล้างหน้าแปรงฟันเพราะแม่ดุ ส่วนลูกทุกคนจะมานอนที่ห้องโถงบนพื้นบ้างบนโซฟาบ้าง เราก็นอนพื้นค่ะ แต่พื้นที่ต้องนอนก็จะมีคราบเหนียวๆของอาหาร เราเช็คทุกรอบ คอยบอกตลอดว่าห้องนี้มดแดงเยอะยิ่งเรานอนพื้นก็ต้อให้สะอาด
กลับห้องมาถ้าไม่อยากอาบน้ำก็ล้างมือล้างเท้าก่อนก็ได้ ถ้าเราพูดทุกคนถึงจะทำค่ะ
จนมาวันที่4 เราทนไม่ไหว เราเป็นคนขี้โมโหอยู่แล้ว เราให้น้องชายช่วยพี่เก็บจานที่กินข้าวตรงพื้น เอาขยะเอาไปทิ้ง ไม่ยอมทำแล้วหัวเราะแบบเป็นเรื่องปกติ ส่วนน้องสาวนอนเล่นโทรศัพท์บนโซฟา แล้วสักพักน้องสาวอยู่ดีๆก็จะออกไปหาเพื่อน ไม่มีใครดูกระตื้อรือรนที่จะช่วยเก็บของเลยค่ะ เราโมโหสุดๆแต่ยังไม่พูด
แต่มีพูดคำหนึ่งกับน้องชายไป เราพูดว่าไม่เอาเงินที่ตัวเองมีไปซื้อของที่ชิ้นนี้บ้างหละ ใช้ของพี่ พี่ก็ซื้อมาแพง พี่ก็ไม่มติเงินซื้อใหม่แล้ว
น้องชายบอกว่า : ไม่มีเงิน ใช้เงินหมดแล้ว
เราเลยพูดว่า : หรือจะให้เอาทองของน้องชายไปขายดีหละ จะได้มีเงินไปซื้อของใช้เอง (น้องชายฝากเงินให้เราไปซื้อทองแล้วเก็บไว้กับเราค่ะ เพราะกลัวเอาไปใช้หมด)
สักพักน้องชายน่าจะคิดในใจแล้วมาขอทองคืนจะเอาไปเก็บไว้เอง เราไม่ให้ค่ะ เพราะเรารู้ว่าน้องชายเล่นการพนัน น้องชายน่าจะโมโหค่ะและออกจาห้องไปกับน้องสาว
เราเริ่มโมโห แล้วนิสัยจริงๆของเราก็เริ่มโผล่มาค่ะ เราโมโหร้ายที่สุดในบ้าน ตอนนี้ในห้องมีแม่พี่สาวและลูกพี่สาวอยู่ในห้อง เราพูดขึ้นมาว่า ไม่มีใครช่วยทำอะไรเลย เหนื่อย เงินก็เริ่มน้อยลง แม่พูดขึ้นมาว่า ก็ปกตินะคนอยู่หลายคนก็รกปกติ เราสวนขึ้นมาว่าถ้าช่วยกันมันไม่รกหรอก นี่ไม่ทำอะไรกันเลย
เราเหนื่อยมาก แม่ก็ทำสีหน้าใส่เราเหมืว่าผิดผิดแล้วก็พูดว่า งั้นก็แล้วแต่เถอะ!
เราเลยบอกว่างั้นก็ไม่ต้องอยู่ ไปหาที่อยู่กันเอง พอเช้ามาเรากีพี่สาวฝวแม่พี่สาวก็เก็บของออกไป ส่วนน้องสาวเราทักไปบอกให้มาเก็บของแล้วไปหาอยู่ที่อื่นเถอะ เราเหนื่อย น้องชายเราทักไปให้มาเอาทองคืนไป
เราอาจจะดูใจร้ายมากๆแต่เราก็เครียดค่ะ ค่าใช้เราทุกเดือนเราหาเองเดือนชนเดือนทุกเดือน แอร์ พัดลม เปิดทั้งวัน ค่าน้ำมันรถ ค่ากิน เราไม่เคยเอาเงินเพิ่มจากใคร ขอแค่เห็นใจเราตอนอยู่ในห้อง เก็บให้สะอาด อาบน้ำ เพราะเราเครียดเรื่องค่าใช้จ่ายสิ้นเดือนที่จะมาถึงด้วยเลยอทนไม่ไหวค่ะ
ทั้งบ้านเราเป็นแบบนี้มาทุกรุ่นค่ะ บ้านรก เราก็เคยเป็นค่ะ แต่เราระเบียบเกินไปไหมคะ?
เราทำให้ทุกคนไม่พอใจ เราผิดมากไหม? เราควรทำยังไงหลังจากนี้ดีคะ?
เราเป็นแบบนี้ เราผิดกับครอบครัวมากหรือเปล่า? (ห้องรก)
ข้อเสีย นิสัยส่วนตัวเราเป็นคนทำรกเหมือนกันเวลาเราแต่งตัวแบบรีบๆ เลือกเสื้อผ้าเปลี่ยนหลายชุด ถ้าเวลาไม่ทันเราจะกองเสื้อผ้าไว้ก่อนแล้วกลับมาเราจะเก็บเข้าที่ใหม่ เราจะรกแค่ตอนรีบแต่งตัว หรือไม่ถ้าเราทำงานกลับมาเหนื่อยมากเราจะนอนแค่โซฟาสัก1-2ชม.และตื่นมากินข้าวอาบน้ำล้างหน้า
เข้าเรื่องเลยนะคะ… เรามีพี่สาว น้องสาว น้องชาย โดยปกติน้องสาวกับน้องชายจะอยู่ละแวกใกล้เคียงกัน เขาจะแวะมานอนบ้าง1คืน หรือแวะมาเล่น5-6ชั่ว น้องสาวถ้ามาห้องเราจะใช้เครื่องสำอางค์เราบ้าง(น้องไม่เป็นสิวหน้าเนียน) กินอาหารจานจะเอาไปแช่แต่ส่วนที่หกและเหนียวจะทำความสะอาดไม่หมด ถ้านอนค้างจะไม่อาบน้ำแปรงฟันและนอนบนเตียง ส่วนน้องชายจะมอไซต์มาหากินอาหารไม่เก็บ หกเลอะเทอะ นอนบนเตียงและโซฟา น้ำไม่อาบฟันไม่แปรง
***แต่เหตุการณ์แบบนี้เราพอทนได้ ซึ่งเราบอกด้วยน้ำเสียงดีๆแล้วว่ามดมันขึ้น ห้องมีมดและถ้าทำความสะอาดไม่หมดเราจะทำเอง เพราะห้องเรา เราทำแล้วรู้สึกสะอาดกว่าน้องทำ และถ้าน้องๆกลับไป เราจะทำควาห้องครั้งใหญ่ ซักและทำความสะอาดทุกอย่าง
แต่ล่าสุด น้องสาวเราเลิกกับแฟนย้ายของออกมาอยู่ห้องกับเรา และเป็นช่วงที่ แม่กับพี่สาวขอมาอยู่ด้วย1อาทิตย์ แม่เราผ่าตัดหนังหน้าท้อง จะนอนบนเตียง ห้องเรามีหมอน4ใบ แม่ใช้หมอน3ใบ หมอนข้าง1 ตุ๊กตา1
***ตอนนี้ในห้องเรามีสมาชิกอยู่ 5 คน แมว2ตัว แม่ พี่สาว น้องสาว น้องชาย เรา รวมแมว เป็น7ชีวิต ในห้อง 35ตรม.
ซึ่งทุกคนไม่อาบน้ำนอนหมด ยกเว้นพี่สาวเราจะอาบน้ำบ้าง แต่พี่สาวเราชอบซื้อของกินมาวางไว้ข้างนอกและมดขึ้นและบอกว่ายังกินอยู่ แต่พี่สาวเราล้างจานนะคะ ทำความสะอาดแต่ไม่หมด มีคราวเหนียวพอสมควร แต่น้องสาวน้องชายคือไม่ทำเลย ส่วนแม่เข้าใจได้ว่าผ่าตัดหนังหน้าท้อง แต่ไม่แปรงฟันไม่ล้างหน้าอันนี้งงอยู่ค่ะ เวลาไปช่วยยกตัวแม่จะได้กลิ่นปากแรง แต่ไม่กล้าพูดให้ล้างหน้าแปรงฟันเพราะแม่ดุ ส่วนลูกทุกคนจะมานอนที่ห้องโถงบนพื้นบ้างบนโซฟาบ้าง เราก็นอนพื้นค่ะ แต่พื้นที่ต้องนอนก็จะมีคราบเหนียวๆของอาหาร เราเช็คทุกรอบ คอยบอกตลอดว่าห้องนี้มดแดงเยอะยิ่งเรานอนพื้นก็ต้อให้สะอาด
กลับห้องมาถ้าไม่อยากอาบน้ำก็ล้างมือล้างเท้าก่อนก็ได้ ถ้าเราพูดทุกคนถึงจะทำค่ะ
จนมาวันที่4 เราทนไม่ไหว เราเป็นคนขี้โมโหอยู่แล้ว เราให้น้องชายช่วยพี่เก็บจานที่กินข้าวตรงพื้น เอาขยะเอาไปทิ้ง ไม่ยอมทำแล้วหัวเราะแบบเป็นเรื่องปกติ ส่วนน้องสาวนอนเล่นโทรศัพท์บนโซฟา แล้วสักพักน้องสาวอยู่ดีๆก็จะออกไปหาเพื่อน ไม่มีใครดูกระตื้อรือรนที่จะช่วยเก็บของเลยค่ะ เราโมโหสุดๆแต่ยังไม่พูด
แต่มีพูดคำหนึ่งกับน้องชายไป เราพูดว่าไม่เอาเงินที่ตัวเองมีไปซื้อของที่ชิ้นนี้บ้างหละ ใช้ของพี่ พี่ก็ซื้อมาแพง พี่ก็ไม่มติเงินซื้อใหม่แล้ว
น้องชายบอกว่า : ไม่มีเงิน ใช้เงินหมดแล้ว
เราเลยพูดว่า : หรือจะให้เอาทองของน้องชายไปขายดีหละ จะได้มีเงินไปซื้อของใช้เอง (น้องชายฝากเงินให้เราไปซื้อทองแล้วเก็บไว้กับเราค่ะ เพราะกลัวเอาไปใช้หมด)
สักพักน้องชายน่าจะคิดในใจแล้วมาขอทองคืนจะเอาไปเก็บไว้เอง เราไม่ให้ค่ะ เพราะเรารู้ว่าน้องชายเล่นการพนัน น้องชายน่าจะโมโหค่ะและออกจาห้องไปกับน้องสาว
เราเริ่มโมโห แล้วนิสัยจริงๆของเราก็เริ่มโผล่มาค่ะ เราโมโหร้ายที่สุดในบ้าน ตอนนี้ในห้องมีแม่พี่สาวและลูกพี่สาวอยู่ในห้อง เราพูดขึ้นมาว่า ไม่มีใครช่วยทำอะไรเลย เหนื่อย เงินก็เริ่มน้อยลง แม่พูดขึ้นมาว่า ก็ปกตินะคนอยู่หลายคนก็รกปกติ เราสวนขึ้นมาว่าถ้าช่วยกันมันไม่รกหรอก นี่ไม่ทำอะไรกันเลย
เราเหนื่อยมาก แม่ก็ทำสีหน้าใส่เราเหมืว่าผิดผิดแล้วก็พูดว่า งั้นก็แล้วแต่เถอะ!
เราเลยบอกว่างั้นก็ไม่ต้องอยู่ ไปหาที่อยู่กันเอง พอเช้ามาเรากีพี่สาวฝวแม่พี่สาวก็เก็บของออกไป ส่วนน้องสาวเราทักไปบอกให้มาเก็บของแล้วไปหาอยู่ที่อื่นเถอะ เราเหนื่อย น้องชายเราทักไปให้มาเอาทองคืนไป
เราอาจจะดูใจร้ายมากๆแต่เราก็เครียดค่ะ ค่าใช้เราทุกเดือนเราหาเองเดือนชนเดือนทุกเดือน แอร์ พัดลม เปิดทั้งวัน ค่าน้ำมันรถ ค่ากิน เราไม่เคยเอาเงินเพิ่มจากใคร ขอแค่เห็นใจเราตอนอยู่ในห้อง เก็บให้สะอาด อาบน้ำ เพราะเราเครียดเรื่องค่าใช้จ่ายสิ้นเดือนที่จะมาถึงด้วยเลยอทนไม่ไหวค่ะ
ทั้งบ้านเราเป็นแบบนี้มาทุกรุ่นค่ะ บ้านรก เราก็เคยเป็นค่ะ แต่เราระเบียบเกินไปไหมคะ?
เราทำให้ทุกคนไม่พอใจ เราผิดมากไหม? เราควรทำยังไงหลังจากนี้ดีคะ?