ปัญหาของพระสงฆ์ และพุทธศาสนา ทั้งในไทย และต่างประเทศ มีมานานมาก
หลักๆ มาจากเรื่อง
- เงินๆ ทองๆ
- ผู้หญิง
- ชื่อเสียง อำนาจ บารมี
- การบิดเบี้ยวของคำสอน
- สุรา ยาเสพติด
- ไสยศาสตร์
- อื่นๆ อีกมากมาย
คำถามคือ มันต้องมีมูลเหตุมากน้อยแค่ไหน ถึงจะจัดให้มีการทำสังคายนา และจัดระเบียบของศาสนาพุทธขึ้นมาได้
และควรต้องทำยังไง ถึงจะจัดระเบียบให้ อยู่ในร่องในรอยได้
เข้าใจว่าหลักๆจริงๆ มันมาจาก มิจฉาทิฏฐิ, และความรัก โลภ โกรธ หลง และกิเลส ที่ทำให้มีเรื่องราวเยอะแยะเต็มไปหมด
แต่มันจะไม่มีวิธีการ หรือแนวทาง จัดการเรื่องพวกนี้เลยจริงๆเหรอ?
ปัญหาของพระสงฆ์ และพุทธศาสนา ต้องมากแค่ไหนถึงจะทำสังคายนาได้
หลักๆ มาจากเรื่อง
- เงินๆ ทองๆ
- ผู้หญิง
- ชื่อเสียง อำนาจ บารมี
- การบิดเบี้ยวของคำสอน
- สุรา ยาเสพติด
- ไสยศาสตร์
- อื่นๆ อีกมากมาย
คำถามคือ มันต้องมีมูลเหตุมากน้อยแค่ไหน ถึงจะจัดให้มีการทำสังคายนา และจัดระเบียบของศาสนาพุทธขึ้นมาได้
และควรต้องทำยังไง ถึงจะจัดระเบียบให้ อยู่ในร่องในรอยได้
เข้าใจว่าหลักๆจริงๆ มันมาจาก มิจฉาทิฏฐิ, และความรัก โลภ โกรธ หลง และกิเลส ที่ทำให้มีเรื่องราวเยอะแยะเต็มไปหมด
แต่มันจะไม่มีวิธีการ หรือแนวทาง จัดการเรื่องพวกนี้เลยจริงๆเหรอ?