สิ่งที่รุ่น 6 ได้พบเจอ รุ่นพี่ผ่านมาหมดครบถ้วนแล้ว เต้นร้องเก่งใช่ว่าจะอยู่ไหว ต้องถึกและทน ต่อการถูกกระทำด้วยน้า

เมื่อวานพี่เจษร้อยเดียวเปลี่ยนมือ ท่านทรงงานหนักมาก
ด้วยเหตุรุ่นหกทุกคน มาขายของ
ใช่แล้ว เหตุการณ์เดิมๆก็ย้อนกลับมา
แฟนคลับตั้งแถวสี่สิบแปดขด
พอมาถึงตัวเรา อ้าวววว ไม่ใช่น้องที่เราอยากคุยด้วย
ก็เดินออกจากแถว ไปต่อหางแถว ซึ่งมิใช่สิ่งผิดปกติ เราต้องหาสิ่งที่รักที่สุด สำหรับตัวเราเอง

นึกภาพตามครับ
น้องเอ ว่างพอดี พี่เจษบอกน้องเอว่างครับ
คนที่หนึ่งมอง หันหลังเดินไป คนที่สองชะงักแล้วหันซ้ายจากไป คนที่สามยืนนิ่งคิดหนัก และเช่นกันกับสองคนแรก
สิ่งที่เกิดขึ้นคือต่อหน้าน้องเอ น้องยืนมองหน้านิ่ง แต่ในใจนั้นแสนล้านคำพูด (แต่เชื่อว่าน้องเข้าใจดีเลย)
สุดท้าย คนที่สี่เดินเข้าไปหา น้องเอ ยิ้มกว้าง รู้เลยดีใจสุดๆ

นี่คือเรื่องปกติของสังคมไอดอล น้องๆทุกคนก็รู้ดี รุ่นสี่ซจอ. เจอมาหนัก รุ่นหกที่ว่าแน่ บางคนก็ไม่รอด
ส่วนผมได้เข้าไปให้กำลังใจน้องสองคน
อิ๊งชา บอกน้องว่า นอกจากร้องเต้นแล้ว ฝึกพูดไว้ด้วยนะ เพราะน้องจะต้องออกตะเวนให้สัมภาษณ์
"นี่แหละที่หนูกลัว หนูไม่ถนัดเลยค่ะพี่" น้องตอบมา ผมได้แนะนำไปว่า ให้ไปดูคลิปเก่าๆของรุ่นพี่ ว่าเค้าทำกันอย่างไรบ้าง
น้องยิ้มหวานขอบคุณๆ พร้อมโบกมือบ้ายบาย

คนที่สอง คามิคนใหม่ หลังจากแชมพูเกรดไป ผมกดคามิในวันแรกเลย
น้องเมลคนเรียบร้อย เด็กในตำนาน เล่นเอ็มวีก่อนเข้าวง ที่ค่อยๆมาอย่างเงียบๆ
ผมบอกน้องถึงบุคลิกส่วนตัว ที่น้องต้องปรับปรุง
"ใช่เลยค่ะพี่ หนูจะพยายามนะ หนูรู้ตัวตรงนี้ หนูจะฝึกตัวเองค่ะ"
แล้วน้องก็ชวนคุย ผมคุยสองคำน้องคุยนำไปหกคำ และวันนี้น้องมือดี เปิด SSR ได้สามใบเลย

พี่เจษ บอกในงานว่า ใครเข้าหาน้องในตอนนี้ คุณคือหัวแถว ซึ่งท่านได้กล่าวไว้ชอบแล้ว
น้องๆที่เข้ามาอ่าน งานที่แฟชั่น ขอให้น้องๆทุกคน ตกฝูงชนเข้าด้อมให้เยอะๆ และในนั้น ขอแค่มีวาฬตัวสองตัว ก็เพียงพอแล้วจ้า