สวัสดีค่ะ  พ่อหนูเขาเป็นนักโทษ อยู่ในคุกตั้งแต่ตอนหนูเด็ก หนูมีอา ตอนนี้อาไปอยู่กับแฟน มีลูกหนึ่งคนค่ะ ตอนนี้หนูอยู่กับปู่กับย่า แต่เขาแยกทางกันแล้ว  หนูอยู่กับปู่สองคนในบ้านปู่เป็นคนส่งเรียน ปู่มีแฟนใหม่ แต่อยู่บ้านที่อื่น ปู่เขาก็ไปไปมามา ส่วนย่าก็ย้ายไปอยู่ที่อื่นแต่ก็ใกล้ๆกันเจอกันทุกวันค่ะ  ส่วนแม่ แม่หนูป่วยเป็นมะเร็ง ตอนนี้อยู่ขั้นสุดท้าย ป่วยหนักมาก  แทบช่วยเหลืออะไรตัวเองไม่ได้ จะอยู่กับหนูได้อีกไม่นาน แต่ตอนนี้แม่อยู่บ้านลุง หนูก้ไปหาไปดูแลแม่บ่อยๆ แต่ไปบ่อยมากไม่ได้ ขี้เกียจมานั่งเดาอารมณ์ ปู่เขาเป็นคนหัวโบราญ มากๆ เขาเอาแต่ความรู้สึกตัวเอง หนูกับปู่คุยกันน้อยมากวันๆนึง ถ้าไม่มีเรื่องไร ไม่คุยกันเลย หนูเป็นคนพูดไม่เก่ง แต่กับเพื่อน หนูพูดไม่หยุด เวลาหนูไปไหนกับเพื่อนก็ต้องกลับไวเพราะที่บ้านมีหมา3ตัว ต้องคอยให้อาหาร ไปบ่อยก็ไม่ได้ อิจฉาเพื่อนเวลาเขาไปไหนกัน แล้วหนูไปด้วยไม่ได้ เขาไม่ชอบแม่หนู แล้วก็ครอบครัวแม่ ไม่รู้ทำไม ไม่ชอบตั้งแต่หนูจำความได้เลย หนูกับแม่เลยเจอกันค่อนข้างน้อย ถ้าจะเจอ หนูจะแอบเจอ ตอนนี้เขาก็รู้ว่าแม่หนูป่วย แต่เขาก็เฉยๆ ไม่ได้แสดงความเป็นห่วง มีวันนึงที่หนูไปบ้านลุง  ไปดูแลแม่ แม่เขาเจาะถุงน้ำดีที่ท้อง หนูต้องไปทำแผลให้ เพราะบ้านนั้นไม่มีใครทำเป็น ปู่ก็โทรมาถามว่า”“อยู่บ้านไหม หนูเลยบอกว่า อยู่บ้านลุง มาทำแผลให้แม่” พอหนูพูดเสร็จเขาก็วางสาย พอทเสร็จกหนูก็รีบกลับบ้าน ประมาณ4ทุ่ม แต่ลุงมาส่ง กล้บมาเจอเขานั้งกินข้าว เขาก็พูดว่า “ไปอยู่นู้นเลยก็ได้ ฉันอนู่คนเดียวได้” หนูพูดอะไรไม่ออก หนูเป็นคนเซนซิทีฟเรื่องครอบครัวมาก นิดหน่อยก็จะร้อง หนูเลยไม่ได้ตอบเขา เลยเดินขึ้นห้อง วันถัดมา เขาก็ไม่ได้คุยกับหนูหนูก็ไม่ได้คุย พอจากวันนั้น เขาก็เริ่มไม่เหมือนเดิมกับหนู เริ่มบ่นนุ้นบ่นนี่ ทำไรไม่พอใจซักอย่าง  ปู่เขาไปต่างจังหวัดบ่อย ไปที4-5วัน  แต่เวลาเขาไป หนูรู้สึกดีมากที่ได้อยู่บ้านคนเดียว   หนูรู้สึก เหมือนตัวคนเดียวมากๆ หนูไม่เคยโดนกอดนอกจากพ่อตอนเด็กๆ หนูไม่เคยได้รับความรู้สึกว่ารักหนูจากใครเลย บางทีมีความคิดว่าถ้าหนูไม่อยู่ อาจจะดีกว่านี้ หนูเคยคิดจะ กินยาหลายๆเม็ด อยู่บ่อยๆ แต่ก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ  หนูอยากรู้ว่าจัดความรู้สึกยังไงดี  หนูอาจจะพิมพ์ งงๆ อธิบายไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน นะคะ