สวัสดีค่ะ...
เราเป็นผู้หญิงคนนึงอายุ19ปี6เดือน มีพี่ชายอายุใกล้เคียงกันเเต่ก่อนเราทุกข์ใจเวลาทะเลาะกับพี่เรา เเต่โตขึ้นก็เริ่มคิดได้ว่าการทะเลาะกันของพี่น้องเป็นเรื่องปกติของทุกบ้าน ยิ่งโตเรายิ่งเริ่มเข้าใจอะไรหลายอย่างถึงความเป็นจริง..รวมถึงเเฟนของพี่ชายเราที่เขามาอาศัยอยู่ร่วมบ้านเดียวกับพี่เรา (ปล.พี่ชายเรากับเราอยู่บ้านเดียวกันตั้งเเต่เป็นทารกนะคะโตขึ้นจนปัจจุบันนี้ไม่ได้เเยกบ้านหรืออยู่คอนโดกัน) เเฟนของพี่ชายเขามาอาศัยอยู่ตอนนั้นก็ดีมากๆเลยค่ะเพราะเขาทำอาหารทำขนมอร่อยๆให้เรากินเเล้วเขาก็เเต่งหน้าเเต่งตัวสวยๆให้เราถึงเราจะเป็นคนล้างจานที่เขากินเเละทำให้เราบ่อยๆ
.
.
เเต่ก็มีปัญหากับพี่ชายเราบ่อยจนเราเองก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งกับเรื่องของคนสองคนค่ะ(เพราะเคยเกิดเหตุการณ์เมื่อสองปีที่เเล้วที่เเฟนของพี่ชายทะเลาะกันเรื่องหึงหวงจนเราก็เข้าไปอยู่ข้างๆเขาให้เเฟนของพี่ชายร้องไห้ระบายออกมาเเล้วเขาก็ไปกินเหล้าระบายเเล้วให้เราไปอยู่กับเขาเป็นเพื่อนเขาไปบ้านเพื่อนนะคะจนพ้นสายตาเราไปสักพักเขาก็มาบอกว่าเขากินยาล้างห้องน้ำไปเเล้ว+กับเขากินยาอะไรสักอย่างที่เหมือนจะกินไปก่อนที่เราจะอยู่ข้างๆมาปลอบเขา สุดท้ายเขาก็เข้ารพ.เเล้วพี่ชายเราก็เลยทะเลาะกับเราบอกว่าทำไมไม่ดูดีๆ เราทะเลาะกับพี่ชายหนักอยู่พอสมควรค่ะเเล้วเราก็คิดในใจว่า..เเล้วเป็นพี่ชายประสาอะไรไม่ดูเเลเเฟนตัวเองเพราะเราเป็นเเค่น้องของพี่ชายเราเราไม่ใช่คนที่เลือดเนื้อเดียวกับเขาเเล้วต้องเข้าใจอะไรเเถมเราก็ไม่เข้าใจพี่ชายเราอยู่เเล้ว..หลังจากนั้นพวกเขาก็ดีกันที่รพ.ค่ะส่วนเราอยู่บ้าน..(เเล้วเราก็เลยไม่อยากเอาตัวเองไปยุ่งกับคนสองคนอีกเลยเพราะต่อให้เราเป็นคนที่รับฟังเเละไม่พูดตัดสินอะไรเขาก็ทำเเบบนี้จนเข้ารพ.เราก็เลยให้เป็นหน้าที่ของคนเป็นเเฟนกันดูกันเองเพราะเราก็มีปัญหากับคนในครอบครัวกับการเรียนอยู่เเล้วอย่าเอาปัญหาคู่รักมาเป็นใส่ตัวให้เดือดร้อนจะดีกว่า)
.
.
หลังจากนั้นเวลาผ่านไปเรื่อยๆจนช่วงนี้ เเฟนของเขาโดนจับเพราะเรื่องเงินบช.ที่ผิดกฏหมายเราเห็นใจเขาเเต่ตอนนั้นเราก็ลาออกจากงานก่อนจะวันโดนจับ เราก็อยากช่วยเเต่ยังดีที่ครอบครัวฝั่งเราก็ให้เงินประกันช่วยเขาเเล้วก็เขาก็บอกความจริงว่าเขาโดนเพื่อนหลอกไปเปิดบช.ที่ผิดกฏหมายเเถมนานมากเเล้วด้วยก่อนจะเจอกับพี่ชายเราจนตอนนี้ดันรื้อคดีพวกนี้ขึ้นมา หลังจากนี้พี่ชายเราทำงานหนักหาเงินมาเพื่อในบ้านด้วยเพื่อเเฟนเขาด้วยส่วนครอบครัวเราก็เลยช่วยกันอยู่เหมือนกัน
.
.
จนถึงตอนนี้ที่เราก็ไม่อยากอะไรกับเเฟนเขาเเล้วเพราะเมื่อวันก่อนเขาโทรไลน์มาบอกขอมือถือเราหน่อยโทรศัพท์ทำอะไรไม่ได้ เราก็เลยให้ยืมเพราะเห็นใจที่เขาก็ออกไปข้างนอกอยู่ด้วยกลัวว่าเผื่อเขาจะใช้อะไรฉุกเฉิน เเล้วพอเขาขับรถเอาไปเเล้วตอนเขากลับมาก็บอกความจริงว่าเขาโหลดเเอปเงินเล่นหุ้นมาเเล้วต้องไปสเเกนหน้าอีกวันเพื่อจะได้เงินมาเเล้วให้ค่าขนมเราด้วย(โดยปกติเราไม่เคยโหลดอะไรพวกนี้มาเลยเพราะเราเป็นคนไม่รู้เรื่องเลขทางคณิต)สุดท้ายเขาก็ทะเลาะกับพี่ชายเราจนเราก็คิดให้ไตร่ตรองที่สุดว่าถ้าพี่เราบอกว่าไม่ปลอดภัยเเล้ว..เเล้วเราจะทำสิ่งไม่ดีที่ส่งผลกับตัวเองเพื่ออะไร เราก็เลยบอกเเฟนเขาไปพร้อมเหตุผลที่เราต้องลบเเอพทิ้ง เราชอบที่เขาทำของขายมากกว่าที่เขาโหลดเเอพบ้าๆเพื่อไปสเเกนเเล้วเอาเงิน..เพราะเราคิดว่ามันไม่ปลอดภัย ..เช็คว่าGoogleยังปลอดภัยไหมสรุปไม่เลยเพราะประวัติการค้นหาของเรามีต่างจากอีกเเอพที่เขาโหลดคือสล็อตเเล้วรูปปกมันคือเงินพนัน(+กับเเต่ก่อนเราเห็นพี่ชายเราเล่นสล็อตเลยรู้จักเเต่เราไม่เคยเล่น)เเล้วพอเราเห็นเเบบนี้ในมือถือเรา เราเเทบจะไม่เหลือความเห็นใจให้เเฟนของพี่ชายเราเลย...ถึงเวลานี้จะพยายามเเล้ว..(เเต่ก็ไม่ทำให้เรารู้สึกโอเคกับเเฟนเขาขึ้นเลย)
.
.
จนเราคิดว่า...คนนอกบ้านเราเราเเทบไม่ไว้ใจใครเลยเเต่เเฟนเขาเป็นคนสำคัญอีกคนที่เราเเทบจะไว้ใจเพราะคิดว่าเขาคือครอบครัวเดียวกันกับเราเเล้ว เเต่ความจริงไม่เลย....เพราะเเฟนเขาได้พังความไว้ใจของน้องสาวคนนี้ไปเเล้ว..เเล้วเราเองก็ไม่บอกเเม่หรือครอบครัวเลยเพราะถ้าเขารู้ก็จะเกิดปัญหากับเเฟนพี่ชายเรา เราเองก็ไม่อยากไปบอกให้เลิกกันหรืออคติว่าเขาไม่ดี อย่างน้อยสิ่งสุดท้ายที่เราหวังดีให้คือ ไม่อคติ เเต่จะไม่ยุ่งอีกอยู่อาศัยร่วมกันได้เเต่จะไม่ยอมให้เขาล้ำเส้นเอามือถือส่วนตัวหรือข้อมูลอะไรที่เราเก็บไว้สำคัญไป วันเเรกที่เราเจอเเฟนเขาเเล้วเราพูดดีไม่พูดอะไรร้ายๆ จนตอนนี้เราก็ยังเป็นเหมือนวันเเรกเพียงเเต่เขาจะไม่ได้เห็นเราเป็นคนเดิมอีกที่ยอมไปซะหมดจนเราเเทบจะเป็นตัวตลก..