หนูเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงที่ไม่ได้สวยไม่ได้น่ารักอยู่ในระดับกบางๆไม่มีอะไรโดดเด่น วันนึงมีเพื่อนผู้ขายคนนึง (น) ตอบกลับสตอรี่ที่ลงมา น เนี่ย เป็นเพื่อนสมัยมัธยมค่ะ ไม่ได้สนิทกันนมากก เเต่เจอกันก็ทักกันตลอด เค้าชอบเเกล้งหนูค่ะ โดยการทำให้ตกใจ  เเล้วพอจบม.3 มาอยู่เทคนิคเนี่ย ห่างกันเเบบห่างวเลยย มีช่วง ช.1ที่มีเเกล้งบ้างเวลาเจอกันเพราะเรียนกันคนละสาขา  เเต่หลังจากนั้นคือห่างงงงงเลยเเทบไม่เจอหน้าไม่อะไรเลย
จน วันนั้น ที่ น ตอยกลับสตอรี่หนูมาเค้าชวนคุย ถามไถ่ นู่นนี่นั่น เค้าเป็นคนเข้ากับคนง่าย  อัธยาศัยดี เฟรนลี่ คำพูดเค้าเเสดงถึงความเป็นห่วง มันไม่เหมือนเพื่อนคุยกัน หนูไม่อะไรมาก วันต่อมาเค้าก็ตอบกลับสตอรี่หนู ชวนคุยเเลกไอจีกัน จากนั้นก็คุยยยกันทุกวัน จนหนูรู้สึกว่าหนูชอบเค้า  ไม่เชิงชอบหรอกค่ะ เเค่เเอบหวั่นไหวนิดนึง ที่มีคนมาใส่ใจคนเเบบหนู ที่ไม่มีอะไรเด่นไม่มีอะไรดี  บางทีหนูลงโน้ตเพลงในสตอรี่ เค้าก็จะลงเพลงที่มันคล้องกัน เช่น หนูลงเพลง ใครคนนั้น เค้าก็จะลง ขอเป็นคนนั้น เเล้วก็อีกหลายๆเพลง เราคุยยยกันทุกวันน เเลกเปลี่ยนควาคิด เจอกันที่วิทลัยก็ยิ้มทีกท่ยกัน ก็มีบ้างที่หนูซื้อขนมไปให้  คือเหมือนจะดีทุกอย่างงงง เเต่อยู่ๆเค้าก็ห่างๆไป จ้อความตอบช้าาา บ้าง บอกไม่ว่างบ้าง  จนสุดท้าย เค้าก็ไท่ตอบเลย จนได้รู้ไม่นานว่า เค้าไปมีคนที่ชอบซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่เรียนวาขาเดียวกับเค้า...พอรู้หนูจุกกพูดไม่ออก ร้องง ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เเต่น้ำตามันไหลมาเอง ซึม กินข้าวไม่ได้ เวลาเจอหน้า จากที่ปกติจะทักกัน เค้าไมาเเม้เเต่มามองหน้า อย่างงี้เรียกว่าอกหักใช่มั้ยคะ555 หนู่เเค่รู้สึกว่า มันไม่ยุติธรรม ทั้งๆที่ชีวิตตอนเเรกของหนู มีความสุขดี หนูอยู่ได้ กินข้าวอิ่ม นอนหลับสบาย เเต่เค้าเข้ามาเหมือนให้ความหวัง เเล้วก็ทิ้งไปเเบบนี้ มัรอาจจะผิดที่หนูด้วยที่ไม่รู้จักขอบเขต หนูอยากได้ความเห็นของพี่ๆทุกคนนหน่อยค่ะ