เพลงทัดทาน ขับร้องโดยอริสมันต์ พงศ์เรืองรอง

มีเธอเสมออยู่เคียงใจ รับรู้รับฟังที่เป็นไป
ยามมีปัญหายังอุ่นใจ ช่วยกันไขช่วยเป็นเช่นกำลัง ทำหนักให้เบา

ยังมีรอยยิ้มแต่ใจหมอง เหมือนดังของสำคัญต้องพรากไป
ในใจมันค้านสักหนึ่งไว้ เพราะจุดหมายที่ไปด้วยจำเป็น เกินใจทัดทาน

ยามที่เธอเดินลับตาไป ใจก็หายตามไป สิ่งมาเยือนคล้ายเป็นเพื่อนเก่า
เข้ามาแทนโดยไม่ได้เชื้อเชิญ คือความเหงา ไม่ตั้งใจ ไม่ตั้งใจ ทัดทาน

ทุกค่ำคืนฝ่ากับความมืดไป กอดเธอไว้อย่าให้ร้าวรอน
บอกตะวันที่ทอแสงอ่อน จะร้อนหนาวเย็นห่วงเธอ รักษาตัว

ในใจหวิวๆไม่เคยเป็น ทั้งที่เห็นผู้คนก็มากพอ
ในตามีน้ำมาคลอคลอ แล้วยังขอร้องฉันไม่ไป เกินใจทัดทาน

เคยแง่งอน กลับไม่ยอมง้อกัน สิ่งเหล่านั้นผูกพันมัดใจ
จากกันไปเพื่อมาพบใหม่ ใจหายเพราะเป็นห่วงเธอ รักษาตัว

ทุกค่ำคืนฝ่ากับความมืดไป กอดเธอไว้อย่าให้ร้าวรอน
บอกตะวันที่ทอแสงอ่อน จะร้อนหนาวเย็นห่วงเธอ รักษาตัว