ชีวิตหมดอนาคตเพราะ เเม่เเท้ๆ

เล่าตั้งแต่ต้นเลยนะคะตั้งแต่ตอนเกิดมาแล้วก็อยู่กับตากับยายเลยนะคะเพราะว่าพ่อกับแม่เลิกกันแล้วที่แม่เอาหนูมาทิ้งไว้เพราะว่ากลัวพ่อจะข่มขืนหนูเพราะว่าพ่อก็ไม่ได้มีอะไรหรอกไม่มีอะไรที่ดีตังค์ก็ไม่ส่งให้ก็คือทิ้งไปเลยอ่ะค่ะแต่เรามีเฟซเบอร์ติดต่อกันอยู่นะคือบางทีที่หนูทักไปขอตังค์เขาเพราะว่าไม่มีตังค์เขาก็เขาก็อ่านไม่ตอบหรือไม่รับสายเพราะว่าเขารู้ว่าหนูจะขอตังค์เขาก็ไม่รับหนูก็เลยตัดตัดทิ้งไปอ่ะค่ะแล้วเขาก็มีลูกมีครอบครัวใหม่แล้วหนูก็ไม่อยากไปเป็นก้างขวางคอในชีวิตหนูก็เลยบล็อกไปแล้วเราไม่ได้คุยกันบ่อยๆด้วย3ปีทักครั้งนึงก็ตัดไปเลยจะดีกว่า ส่วนแม่ก็โทรกันบ่อยนิดหน่อยแต่เขาเหมือนจะรำคาญตั้งแต่เด็กจนโตอ่ะนับครั้งได้ว่าเคยไปเที่ยวกันกี่ครั้งแต่เขาก็ยังส่งตังค์มาให้อยู่นะเดือนละ 2,000-3,000 บาทแต่มันไม่พอหรอกเพราะว่ามีน้องด้วยและอีกอย่างเราไม่ได้ใช้ด้วยเพราะว่าตากับยายเป็นคนเก็บเงินแล้วก็ไม่ได้ให้ตังค์อะไรเลยแบบอยู่บ้านมาโดยตลอดอ่ะก็คือเราไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยโอเคก็คร่าวๆประมาณนี้แต่เราก็จะมีปัญหากับที่นั่นหน่อยเพราะว่าชอบโดนแบบลูกของน้ามาหาเรื่องก็ส่วนใหญ่จะมีปัญหากับเรื่องนี้แล้วก็เรื่องแม่ช่วงประมาณป 6 ก็เลยย้ายไปอยู่กับแม่อยู่ได้แค่ 1 เทอมอ่ะย้ายไปเรียนที่นั่นเลยรู้สึกว่ามันโดดเดี่ยวมากเพราะหนูจะได้อยู่คนเดียวมาโดยตลอดก็ตอนเช้าก็ตื่นไปเรียนแม่ก็ไปทำงานหนูก็ได้ขึ้นรถหรือรถเมล์อะไรเองนั่นแหละแม่ไม่ได้ไปส่งแม่ชอบบอกว่าหนูเป็นตัวปัญหาหนูก็ก็เลยต้องแบบไปโรงเรียนเองเดี๋ยวกลับเองอ่ะเพราะว่าไม่อยากเป็นภาระแม่เดี๋ยวก็ไปสายอีกถ้าให้แม่ไปส่งตอนกลับมาหนูก็ต้องอยู่คนเดียวแล้วแม่กลับมาอีกทีอ่ะมันก็ดึกแล้วอ่ะใช้ชีวิตแบบนี้วนรูปไปวันๆแถมแม่กลับมาก็ไม่ได้มีอะไรดีเลยเอาแต่ด่าบ่นๆไปวันๆพอหนูระบายอะไรแม่ก็ด่าตลอดไม่เคยเข้าใจแถมเข้าข้างคนนอกตลอดแล้วก็จะชอบตีหนูหาเรื่องมาด่าแล้วก็จะได้ตีหนูแล้วเขาไม่เข้าใจอะไรเลยไม่เคยทำหน้าที่แม่อะไรเลยขนาดหนูป่วยอ่ะเขาก็ยังบอกว่าหนูเป็นภาระเลยอ่ะแล้วเขาก็เช็ดตัวให้แบบทำไปงั้นๆน่ะไม่ได้ตั้งใจให้เลยอันนี้คือตอนที่หนูเป็นไข้นะถ้าหนูเป็นโควิดเขายังบอกว่าหนูแอ๊บเลยทั้งพี่ผลตรวจก็ออกมาอยู่แล้วว่าหนูเป็นแล้วก็ทะเลาะกันบ่อยๆทุกๆครั้งจนหนูอ่ะเริ่มวีนใส่ใครเป็นใคร*จะไม่วีนวะไปเที่ยวไหนก็ไม่ได้ไปเที่ยวอยู่แต่ในห้องเช่าไปวันๆกลับมาก็โดนด่าชอบดูถูกหนูด้วยเปรียบเทียบหนูกับลูกคนอื่นไปวันๆหนูก็เริ่มร้องไห้บ่อยขึ้นจากที่ร้องทุกวันแล้วหนูก็ไปหาข้อมูลใน tiktok หรือใน google อะไรอ่ะหนูก็เลยบอกไว้ว่ามันตรงกับหนูอ่ะบอกแม่ไปว่ามันตรงกับหนูแม่ก็ไม่เชื่อแม่ก็เลยพาไปหาหมอเพราะว่าหนูมีอารมณ์รุนแรงขึ้นแต่ที่จริงก็ไม่ได้อะไรหรอกที่อารมณ์รุนแรงก็เพราะว่าแม่ป่าววะเมื่อไหร่จะรู้ตัวเองสักทีพ่อไปหาหมอแม่ก็เอาเรื่องแย่ๆของหนูไปเล่าให้หมอฟังบางครั้งก็เรื่องส่วนตัวก็เอาไปเล่าไม่รู้ทำเพื่ออะไรเหมือนเป็นนินทาลูกอ่ะประมาณนี้แล้วก็ไม่ได้เล่าเรื่องแย่ๆของตัวเองด้วยนะหมอก็บอกว่าเป็นทั้งคู่แต่ที่จริงอ่ะหนูแค่เป็นวิตกกังวลเวลาไปโรงเรียนหมอก็บอกว่าเป็นวิตกกังวลกับย้ำคิดย้ำทำก็แค่นี้แล้วมันไม่ไหวแล้วอ่ะมันไม่ได้แล้วอ่ะหนูก็เลยต้องไปย้ายโรงเรียนเพราะขาดเรียนบ่อยขึ้นคือไม่ไหวแล้วแม่ก็เอาไปพูดต่อดีกว่าหนูอ่ะเป็นบ้าเป็นประสาทชอบคิดไปเองว่าเป็นซึมเศร้ากับแพนิคหนูยังไม่ได้พูดอะไรเลยหนูก็แค่บอกว่าอาการหนูมันตรงมันก็แค่นี้แล้วเหมือนว่าโรงเรียนนั้นจะมองว่าหนูเป็นคนจิตเวชอยู่แล้วตอบมาก็ย้ายกลับมาที่เดิมแม่ก็เอาไปเล่าอีกว่าหนูเป็นบ้าเป็นประสาทชอบคิดไปเองว่าเป็นแพนิคกับซึมเศร้าแล้วก็อีกมากมายก็คือเล่ายังไงก็ได้ให้หนูดูเป็นคนผิดและโรงเรียนนั้นน่ะก็เข้าใจหนูผิดเพราะว่าเขาไม่ได้ฟังคำพูดจากหนูเลยแล้วเขาจะมองว่าหนูเป็นคนยังไงมันมองว่าเป็นคนบ้าจิตเวชแล้วเขาสายตาที่พวกเขามองหนูมันดูไม่เป็นคนปกติแล้วอ่ะเขาจะมองหนูยังไงแล้วไม่คิดบ้างหรือยังไงอ่ะจะไปโรงเรียนก็ไปไม่ได้เพราะติดปัญหาคำพูดแบบนี้แหละหนูก็เอามานอนคิดทุกๆวันจนอยู่มัธยมอ่ะตอนนี้หนูจะเรียนจบแล้วก็ไม่กล้าไปโรงเรียนแถมโรงเรียนนั้นเขามองว่าหนูเป็นเด็กไม่ปกติอยากไปมากเลยเนาะแต่มันก็เก็บคำพูดเท่านั้นมาใส่ใจอยู่ดีแล้วก็มีปัญหาอีกต่างๆนานาถ้าถ้าแม่พูดแบบนั้นน่ะหนูก็คงกล้าไปโรงเรียนตามปกติแล้วตอนนี้ทุกคนมองว่าหนูเป็นคนไม่ปกติมากเลยก็คือเขาเอาไปพูดลับหลังกันเองอ่ะว่าหนูเป็นคนแบบนั้นเป็นแบบนี้แล้วคนที่เอาไปพูดคนก็คือยายคือต้องการอะไรอ่ะต้องการให้หนูเป็นคนไม่ปกติแบบโดยสมบูรณ์หรอจะพยายามทำลายอนาคตไปถึงไหนไม่เข้าใจกำลังคิดอยู่ว่าจะลาออกดีไหมใครไม่เจอแบบนี้ไม่เข้าใจจริงๆอ่ะ แม่แบบนี้เพื่อนๆคิดว่าอยากตัดดีไหมคะอีกอย่างเขาไม่ได้เลี้ยงเราด้วยพอเราย้ายมาอยู่ที่นี่เขาก็ไปทำงานต่อตั้งแต่เกิดมาเขาไม่ได้เลี้ยงเราของเล่นอะไรก็ไม่ได้ซื้อให้เราต้องเล่นดินมาตั้งแต่เด็กเพราะเราไม่มีของเล่นเหมือนคนอื่นโดนด่าเรื่องเกรดประจำทั้งที่ว่าเราก็เต็มที่แล้วนะเราว่าเกรดแล้วมันก็ไม่ได้แย่มันก็เก็บ 3 ขึ้นน่ะชอบดูถูกเราอ่ะงงนะที่รักคนอื่นมากกว่าลูกแท้ๆของตัวเองก็คือเขาจะชมทุกคนยกเว้นเราแต่ส่วนตัวเขาก็ลำเอียงอยู่แล้วแหละรักน้องมากกว่าแต่เราก็ไม่ได้อะไรหรอกแต่ช่วยทำหน้าที่แม่ได้ไหมสักครั้งนึง