เกริ่นก่อนว่าเราเคยตั้งกระทู้เรื่อง “เค้าว่ากันว่าอย่านอนตอนเย็น” ไปเมื่อ 10 ปีก่อน
ซึ่งตอนนั้นมันน่ากลัวมาก จนไม่กล้าเผลอนอนตอนเย็นไปซักพักเลย
ล่าสุดวันนี้ซึ่งเป็นวันหยุดเราใช้เวลาคุยกับหมอนมาตั้งแต่เช้า ลุกไปกินข้าว แล้วก็กลับมานอนใหม่
รอบนี้ความฝันไม่ได้มีอะไรน่ากลัว แต่มันดู mystery แปลกๆ
เราฝันว่าเรากำลังขับรถกลับบ้านไปในซอยซอยนึง
อยู่ๆ รถมันก็เร่งเครื่องไม่ได้และค่อยๆดับลง เราเห็นแล้วว่าข้างหน้ามีร้านซ่อมอยู่
มีคุณลุงหนวดขาว ท่าทางใจดี เดินมาเข้ามาดูรถให้แล้วก็บอกว่า อาจจะใช้เวลานะ
ขึ้นไปรอที่ชั้นบนก่อนได้ (ร้านซ่อมรถเป็นบ้านไม้ 2 ชั้น มีห้องหลายห้อง)
พอเราเดินเข้าไปที่ชั้นล่างจะเป็นโถงกว้างๆ มีโต๊ะกินข้าวเหมือนบ้านปกติเลย
เราก็เดินขึ้นไปที่ชั้น 2 ก็เจอห้องอยู่ 2 ห้อง เราเลือกเปิดห้องฝั่งขวา
พอเปิดเข้าไป เราก็เจอห้องที่เรานอนอยู่ปัจจุบัน แต่ตัวเราในฝันไม่รู้
เรานอนเล่นอยู่ในนั้นนานพอสมควร เลยจะลงไปดูว่ารถซ่อมเสร็จหรือยัง
แต่พอเราพยายามจะลงบันไดยังไง มันก็ไม่ถึงชั้นล่างซักที
ตอนนั้นเราสับสนมาก ทั้งหิวและก็เหนื่อย ก็เลยเดินกลับเข้าไปที่ห้อง
ก็เจออาหาร ของกินวางอยู่ เต็มไปหมด
เราก็นั่งกิน นอนเล่นมือถือไปซักพัก ก็นึกขึ้นมาได้อีกว่า
เรากำลังเอารถมาซ่อมอยู่หนิ ก็เลยออกจากห้อง รีบลงบันไดไป
คราวนี้ลงไปได้ถึงชั้นล่างเลย แต่ที่ชั้นล่างตอนนี้ พอเรามองออกไปนอกหน้าต่าง
มันไปอยู่ริมทะเลซะแล้ว และมันเป็นริมทะเลที่สวยมาก
เราเดินไปที่ประตู พยายามจะเปิด แต่ลูกบิดมันหมุนไม่ได้
พยายามทุบประตูก็ไม่เปิด ซักพักก็ได้ยินเสียงเรียกว่า ”กลับเข้าไปในห้อง“
เราก็สะดุ้งตื่นมาอยู่บนเตียง(ในฝัน)ในห้องเดิมที่มืดสนิท
คราวนี้ตัวเราในฝัน รู้สึกตัวแล้วว่า ”เรากำลังฝันอยู่“
แต่บ้านหลังนี้ไม่ให้เราตื่น มันพยายามหาสิ่งล่อใจที่อยู่ใต้จิตสำนึกของเรา
เพื่อรั้งเราไว้ไม่ให้ตื่นง่ายๆ
ทุกครั้งที่เราลงบันไดไป เราจะเจอบ้านที่เปลี่ยนรูปลักษณ์ไปเรื่อยๆในแบบที่เราชอบ
เจอดาราที่เราชอบนั่งอยู่บ้าง เจอคนที่จากไปแล้วอยู่ที่โซฟาบ้าง
แต่พอเราคิดว่า ”นี่คือฝัน“ เราก็จะสะดุ้งตื่นบนเตียงในห้องนั้นซ้ำๆ
สุดท้ายเราเลยลอง ”หยิกตัวเอง“ แบบแรงที่สุดในชีวิตหยิกไปที่แก้ม 2 ข้าง
จนแรงกดของเล็บที่มันทะลุเข้าไปในเนื้อรู้สึกได้ถึงเลือดที่ไหลออกมา
ครั้งนี้ถึงตื่นได้จริงๆ แล้วก็พบว่าเราเอามือ2ข้างมาแตะเบาๆเท่านั้นเอง
เรายังจำบ้านหลังนั้นได้ดี จำหน้าตาคนที่อยู่ในบ้าน
จำสีสันทุกอย่างได้ และมวลบางอย่างที่บ้านหลังนั้น อยากให้เราอยู่ด้วย
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกมากจริงๆ ถ้า Multiverse มีจริง
นี่อาจจะเคยเป็นบ้านเราใน page 1 ที่คิดถึงเรา อยากให้เรากลับไปอยู่ก็ได้
หยิกตัวเอง(ในฝัน)ก่อนคุณจะไม่ได้ตื่น
ซึ่งตอนนั้นมันน่ากลัวมาก จนไม่กล้าเผลอนอนตอนเย็นไปซักพักเลย
ล่าสุดวันนี้ซึ่งเป็นวันหยุดเราใช้เวลาคุยกับหมอนมาตั้งแต่เช้า ลุกไปกินข้าว แล้วก็กลับมานอนใหม่
รอบนี้ความฝันไม่ได้มีอะไรน่ากลัว แต่มันดู mystery แปลกๆ
เราฝันว่าเรากำลังขับรถกลับบ้านไปในซอยซอยนึง
อยู่ๆ รถมันก็เร่งเครื่องไม่ได้และค่อยๆดับลง เราเห็นแล้วว่าข้างหน้ามีร้านซ่อมอยู่
มีคุณลุงหนวดขาว ท่าทางใจดี เดินมาเข้ามาดูรถให้แล้วก็บอกว่า อาจจะใช้เวลานะ
ขึ้นไปรอที่ชั้นบนก่อนได้ (ร้านซ่อมรถเป็นบ้านไม้ 2 ชั้น มีห้องหลายห้อง)
พอเราเดินเข้าไปที่ชั้นล่างจะเป็นโถงกว้างๆ มีโต๊ะกินข้าวเหมือนบ้านปกติเลย
เราก็เดินขึ้นไปที่ชั้น 2 ก็เจอห้องอยู่ 2 ห้อง เราเลือกเปิดห้องฝั่งขวา
พอเปิดเข้าไป เราก็เจอห้องที่เรานอนอยู่ปัจจุบัน แต่ตัวเราในฝันไม่รู้
เรานอนเล่นอยู่ในนั้นนานพอสมควร เลยจะลงไปดูว่ารถซ่อมเสร็จหรือยัง
แต่พอเราพยายามจะลงบันไดยังไง มันก็ไม่ถึงชั้นล่างซักที
ตอนนั้นเราสับสนมาก ทั้งหิวและก็เหนื่อย ก็เลยเดินกลับเข้าไปที่ห้อง
ก็เจออาหาร ของกินวางอยู่ เต็มไปหมด
เราก็นั่งกิน นอนเล่นมือถือไปซักพัก ก็นึกขึ้นมาได้อีกว่า
เรากำลังเอารถมาซ่อมอยู่หนิ ก็เลยออกจากห้อง รีบลงบันไดไป
คราวนี้ลงไปได้ถึงชั้นล่างเลย แต่ที่ชั้นล่างตอนนี้ พอเรามองออกไปนอกหน้าต่าง
มันไปอยู่ริมทะเลซะแล้ว และมันเป็นริมทะเลที่สวยมาก
เราเดินไปที่ประตู พยายามจะเปิด แต่ลูกบิดมันหมุนไม่ได้
พยายามทุบประตูก็ไม่เปิด ซักพักก็ได้ยินเสียงเรียกว่า ”กลับเข้าไปในห้อง“
เราก็สะดุ้งตื่นมาอยู่บนเตียง(ในฝัน)ในห้องเดิมที่มืดสนิท
คราวนี้ตัวเราในฝัน รู้สึกตัวแล้วว่า ”เรากำลังฝันอยู่“
แต่บ้านหลังนี้ไม่ให้เราตื่น มันพยายามหาสิ่งล่อใจที่อยู่ใต้จิตสำนึกของเรา
เพื่อรั้งเราไว้ไม่ให้ตื่นง่ายๆ
ทุกครั้งที่เราลงบันไดไป เราจะเจอบ้านที่เปลี่ยนรูปลักษณ์ไปเรื่อยๆในแบบที่เราชอบ
เจอดาราที่เราชอบนั่งอยู่บ้าง เจอคนที่จากไปแล้วอยู่ที่โซฟาบ้าง
แต่พอเราคิดว่า ”นี่คือฝัน“ เราก็จะสะดุ้งตื่นบนเตียงในห้องนั้นซ้ำๆ
สุดท้ายเราเลยลอง ”หยิกตัวเอง“ แบบแรงที่สุดในชีวิตหยิกไปที่แก้ม 2 ข้าง
จนแรงกดของเล็บที่มันทะลุเข้าไปในเนื้อรู้สึกได้ถึงเลือดที่ไหลออกมา
ครั้งนี้ถึงตื่นได้จริงๆ แล้วก็พบว่าเราเอามือ2ข้างมาแตะเบาๆเท่านั้นเอง
เรายังจำบ้านหลังนั้นได้ดี จำหน้าตาคนที่อยู่ในบ้าน
จำสีสันทุกอย่างได้ และมวลบางอย่างที่บ้านหลังนั้น อยากให้เราอยู่ด้วย
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกมากจริงๆ ถ้า Multiverse มีจริง
นี่อาจจะเคยเป็นบ้านเราใน page 1 ที่คิดถึงเรา อยากให้เรากลับไปอยู่ก็ได้