อยากทราบว่าถ้าเรามีอาการแบบนี้ควรพบแพทย์ไหมคะ

สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องอยากจะปรึกษา ตอนนี้หนูอายุ21 กำลังเรียนมหาลัยค่ะ หนูมีความเครียดและกังวลกับทุกๆเรื่องที่เข้ามาในชีวิตเลยค่ะ เครียดจนนอนไม่หลับซึมบ้าง ไม่อยากมีชีวิตอยู่บ้าง จะเริ่มจากครั้งแรกที่ทำให้รู้สึที่ไม่อยากใช้ชีวิตเลยนะคะ 1.หนูเกิดมากับครอบครัวที่พ่อแม่เลิกกัน มีพี่1คนค่ะ แต่พ่อเขาขอแบ่งลูกคือเอาพี่ไป แล้วให้หนูอยู่กับแม่เพราะหนูยังเด็กมากน่าจะแค่1ขวบค่ะ หลังจากนั้นแม่ก็มีแฟนใหม่คือเขาดีมาก เขารักหนูมากหนูก็รักเขามากๆ เขาทำหน้าที่พ่อทุกอย่าง ทั้งเปียผมให้หนูไปโรงเรียนทุกเช้า หาข้าวให้กิน ส่งขึ้นรถไปโรงเรียน พาเที่ยวทุกวันหยุด ตอนนั้นก็มีความสุขมากๆเลยค่ะ หนูแทบไม่สนิทกับแม่เลยคือสนิทแต่กับพ่อเลี้ยงคนนี้และไม่เคยคิดเลยว่าเขาคือพ่อเลี้ยง จนวันนึงตาอันเป็นที่รักของหนูเสีย หนูเสียใจมากแทบจะอยากตามตไปคือตาเก็เป็นคนนึงที่รักหนูมากๆ วันเผาศพวัสุดท้ายยแม่งับบังคับให้หนูไปโรงเรียนแทนที่หนูจะได้ส่งตาครั้งสุดท้าย หนูก็เสียใจมากค่ะแต่ก็ต้องทำใจปล่อยความรู้สึกนั้นไป ต่อมาพ่อเลี้ยงกับแม่หนูก็เลิกกัน ด้วยปัญหาหลายๆอย่างค่ะ ก็เป็นอีกครั้งที่หนูเสียใจร้องไห้อ้อนวอนไม่ให้พ่อไป รั้งพ่อไว้แต่เหมือนพ่อเขาพูดว่าแม่ไม่ได้รักเขาเเล้งเขาต้องไป ตอนนั้นหนูแค่ป.4แต่หนูจำได้ทุกอย่าง เป็นเรื่องที่จำไม่เคยลืม 2.จากนั้นที่บ้านก็เหลือแค่แม่หนูและยาย หนูเป็นเด็กดืไม่เคค่อยเชื่อฟังแต่ด้วยวัยหนูก็ไม่รู้ว่าหนูอเะไรไปบ้าง ช่วงนั้นหนูโดนแม่โดนยายตีอยู่เสมอ แม่คือเตรียมไม้ไว้เป็นสิบๆอัน หนูแทบไม่อยากจะกลับบ้านเลยค่ะ หนูทุกข์มาก ตอนเด็กคือหนูโดนยายกับแม่ด่าและตีเยอะมาก แต่ก็เข้าใจเพราะหนูดื้อมาก พอหนูประมาณม.4 แม่ก็ไปทำงานที่กรุงเทพแล้วค่ะ หนูก็ต้องอยู่กับยาย2คน หนูกับยายไม่สนิทกันเพราะยายจะรักหลานอีกคนมากกว่า เป็นหลานผู้ชาย เป็นลูกพี่ลูกน้องของหนู ลูกของน้องชายแม่ค่ะ ช่วงนั้นหนูก็โดนตีฉ่ำเลย แบบพังประตูเข้ามาตีบ้าง น้ำสาดตอนหนูไม่ตื่นบ้างงี้ค่ะ ช่วงนั้นหนูเริ่มโตก็มีต่อต้านบ้างแบบด่า โมโหใส่ หนูรู้สึกแย่มากๆเลยที่เจอเหตุการณ์แบบนี้  มีวันนึงหนูหนีขึ้นไปอยู่บนป่าแถวหลังบ้าน ใช้มือต่อยลงที่หิน ร้องไห้อยู่แบบนั้น ดึงผมตัวเอง ตีหัวตัวเอง ทำให้ตัวเองเจ็บอ่ะค่ะแบบไม่อยากอยู่แล้ว มันทรมานมาก หนูเอาแต่พูดว่าคิดถึงตาอยากไปอยู่กับตา หลังจากนั้นไม่วันหนูทะเลาะกับแม่ทางแชท และยาย หนูเลยหนีออกจากบ้านเลยค่ะ  ในใจหนูขอแค่ออกไปจากที่นี้ หนูไปอยู่บ้านน้องของตาที่เสียไปค่ะ เขาก็รักหนูมากเพราะเหมือนหนูเป็นหลานคนเดียวที่มาหามาเที่ยวหาพวกเขาบ่อยสุดค่ะ หนูก็ออกจากบ้านนั้มาได้เเกือบ2เดือนเลยค่ะ แล้วหนูก็ไปทำงานกับน้าของหนูเพื่อหาเงินเรียน คือหนูคิดแล้วว่าจะไม่พึ่งอะไรเขาเลย เลยไปหาเงินเพื่อนส่งตัวเองเรียนหนูได้ย้ายไปอยู่บ้านน้าค่ะ จนแม่มาขอโทษหนู ขอให้กลับไปอยู่บ้านยายก็ขอโทษค่ะ แเหมือนจะจะดขึ้นอยู่ช่วงนึงค่ะ จนหนูม.5 แม่เจอผชคนใหม่คแม่บอกเขาดีสุดท้ายพาแม่ลำบากทำให้เป็นหนี้ ย้ายต้องใช้เงินยายให้หนูไปโรงเรียน ยายก็บ่นๆแม่ก็บอกยายว่าเดี๋ยวแม่จะคืนให้ หนูก็เบื่ออ่ะค่ะที่โดนบ่น หนูเลย้ายยไปอยู่กับน้าแบะทำงานกับน้าหลังเลิกเรียน ที่ทำงานกับบ้ก็จะใกล้โรงเรียนค่ะ หนูเลเรียนก็เดินมาทำงานได้เลย แม่ก็มีปัญหามาเรื่อยๆให้หนูกับยาย ให้ยายกู้เงินบ้าง เอาเงินยายไปบ้างและบอกยืมก่อน ยายก็หมดกับแม่ไปหลายแสนมากเลยค่ะขอหนูบ้างยืมหนูบ้าง หนูก็บ่นนะคะเพราะหนูเหนื่อยทำงานและส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ม.5 มันเหนื่อยจริงๆค่ะ เพราะทำงานช่วงเย็นก็จะเลิกดึก ยิ่งช่วงใกล้จบม.6หนูยิ่งแทบไม่มีสมาธิสอบเลย หัวหนูมึนไปหมด เพราะหนูรู้ตัวเองค่ะว่าหนูไม่ค่อยฉลาด ถ้าทำ2อย่างแบเวสมองจะไม่แล่นเลย แต่ก็ผ่านมาได้ค่ะ ม.6หนูได้เกรด3.31ยังจบมาได้ค่ะ หนูก็ทำงานกับน้าจนจบม.6เลย แต่ช่วงม.5-ม.6หนูมีแฟนนะคะคือเขาก็ดีมาก แบบหนูรู้สึกถูกรัก เหมือนหนูต้องการความรักหรือกรกอดแบบนี้มากๆค่ะ เหมือนเขาเข้ามาฮีลใจหนู คอยบอกคอยเตือนคอยให้กำลังใจ ป่วยเขาก็มาหาซื้อของที่อยากินมาหให้ 3.พอหนูจบแล้วหนูก็ไปเรียนต่อมหาลัยปี1ค่ะย้ายไปอยู่กับแฟน แฟนหนูจะเป็นรุ่นพี่ค่ะอยู่ปี2 พอย้ายมาอยู่ด้วยกันช่วแรกก็แฮปปี้ดทำงานไปทำงาด้วยกันสศุกร์เสาร์อาทิตย์ที่ร้านน้าหนู แต่รอบนี้ร้านจะไกลจากมหาลัยค่ะประมาณ60กว่าโลได้ แต่ชีวิตช่วงนั้นก็มีความสุขนะคะ แม่ก็มาขอตังบ้างเราก็ให้เท่าที่เรามี คบกับแฟนคนนี้ได้เกือบ3ปีค่ะ ก็เลิกกันหนูก็ต้องย้ายออกเพราะเป็นห้องเขา รถหนูก็ไม่มีใช้ต้องขอให้น้าดาวน์รถให้ และหนูก็ผลช่วงนั้นหนูก็ได้งานทำแถวมหาลัยเลยพอมีเงินผ่อน เหตุผลที่เลิกกันคงเพราะหนูเริ่มรับนิสัยตัวตนจริงๆเขาไม่ได้มั้งคะ ทั้งที่ก็คุยกันปรับกันแล้ว มันทำให้หนูเหนื่อยหนูไม่อยากทนทุกข์หนูเลยเลือกเดินออกมาดีกว่า ทุกวันนี้ก็ยังเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันนะคะ 4.แม่ก็มีปัญหาเรื่องเงินตบอดตั้งแต่หนูม.5ค่ะจนถึงทุกวันนี้ รวมๆก็6-7ปีได้ ช่วงเวลานี้ก็ทะเลาะกับแม่มาตลอด บล็อกบ้าง ไม่ยุ่งบ้างค่ะ เพราะแม่จะเป็นคนที่พูดไม่เพราะ ชอบขึ้นกูกับหนูตลอด แต่กลับกันกับพี่สาว แม่พูดดีเรียกน้องเรียกลูก แต่ก็เข้าใจค่ะเพราะพี่อยู่กับพ่อแม่ไม่ค่อยได้เลยคงไม่อยากให้พี่รู้สึกไม่ดี แต่หนูก็อยากให้พูดกับหนูดีๆบ้างนะ55555 หนูก็คุยกับพี่บ่อยๆนะคะ ปรึกษาบ้าง ได้เจอกันบ้างเวลาหนูไปกรุงเทพ เพราะหจะชอบเก็บเงินไปเที่ยวกรุงเทพหาพี่ค่ะช่วงมหาลัยนี้เขาก็มีลูกอีก1ก1คนนะคะ หนูกลัวพี่ไม่รักกลัวไม่สนิทกับพี่หนูทักคุยกับพี่ทุกเรื่องทุกอย่างเลยค่ะ เราห่างกันประมาณ4ปี พี่เขาก็บอกเสมอนะคะว่ามีอะไรก็ปรึกษาเขาได้ตลอด หนูคือน้องเขารักหนูอย่าคิดว่าเขาไม่รัก เวลาไปเจอพี่หนูก็จะเจอพ่อด้วย เวลาหนูมีปัญหาหนูทักยืมเงินเขาบ้างค่ะแต่ไม่ขอหนูจะยืม เขาให้บ้าง2-3ร้อยค่ะ เจอกันก็เหมือนเขาไม่ได้อะไร เพราะเขาดูหยิ่งๆด้วยมั้งค่ะ แต่เขาก็จะใส่ใจน้องคนเล็กมากกว่า แต่หนูก็ไม่ค่อยยุ่งกับเขาค่ะ หนูอยากมาหาแค่พี่เหมือนพี่เป็นโลกทั้งใบของหนูเลยก็ว่าได้ หนูคุยกับพี่ได้ทุกเรื่องจริงๆ (แอบพิมไปร้องไห้ไป5555+)  4.ต่อ…..ที่ผ่านมาหนูก็ทำงานมาเยอะมาก ทั้งล้างจานในร้านชาบู เสริฟอาหาร ทำงานร้านเหล้า(แต่แต่งตัวเรียบร้อยนะคะเพราะหนูไม่ชอบแต่งตัวโป๊หรือโชว์นมค่ะ หนูขี้อายมากๆ) ผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกันค่ะช่วงที่อายุ17-20นี้ หนูรถล้ม2ครั้งได้ แล้วมีรถมาชนร้านก็ชนหนูไปด้วเยคือหนูล้มไปนอนกับพื้นและโดนน้ำมันราดแต่ดีนะคะที่น่ำมันยังอุ่นถ้าร้อนขาหนูคงไม่เหลือ หนูก็รีบลุกขึ้นบอกคนอื่นๆว่าไม่เป็นไรแล้วรีบไปดูน้ากับน้าสะใภ้ค่ะ เพราะน้าหนูโดนชนเต็มๆเพราะยืนอยู่ข้างหลังมอไซหนู รถเก๋งพุ่งมาเฉี่ยวหนูก่อนแล้วไปชนน้า คือผ่านอะไรมาเยอะมากเลย สู้ชีวิตจัดเลยค่ะ  หนูคิดมาตบอดเลยว่าหนูไม่อยากอยู่ แต่หนูก็ทำได้แค่ใช้ชีวิตไปวันๆเพราะหนูก็ไม่กล้าที่จะทำให้ตัวเองตาย เคยเอารัดคอตัวเองครั้งนึง หนูรู้เลยว่ามันทรมานมากเใช้ชีวิจตห่วยแตกแบบนี้ต่อไป 5.มาถึงตอนนี้จะเป็นสิ่งที่ทำให้หนูฝังใจไปจนโตเลยค่ะ ซึ่งเป็นเรื่องของปีที่แล้ว หนูชอบทะเลมากๆเพราะมองแล้วมันรู้สึกดีทำให้หนูอยากไป ปีที่แล้วหนูเลยเก็บเงินเพื่อไปทะเล และลูกพี่ลูกน้องหนูอยู่ที่นั้นเป็นผู้ชายนะคะที่เป็นลูกของน้องชายแม่ พวกหนูก็สนิทกันแหละค่ะ หนูก็เลยขอไปนอนด้วย1คืน อายุเท่ากันเลยค่ะช่วงนั้นอายุ20ห่างกันแค่9เดือน  หนูก็ตื่นเต้นจะได้เห็นทะเลครั้งแรก ซึ่งหนูไปคนเดียวเพราะหนูเป็นพวกชอบลุยเดี่ยวไม่อยากยุ่งกับใคร ชอบไปไหนคนเดียว หนูจะวางแผนขึ้นรถหรือเที่ยวคนเดียวแบบนี้ประจำ หนูก็บอกแม่ตลอดนะคะว่าจะไปเที่ยวแม่ก็บอกนะไปนอนกับน้องนั้นแหละปลอดภัย เช่าห้องนอนมันอันตราย คืนนั้นก็ไปเดินเที่ยวกับน้องแถวพัทยาและก็กินปิ้งย่าง ก็แฮปปี้ดีค่ะ  ตกดึกก็นอน แต่หนูจะนอนห่างๆเพื่อเซฟตัวเองด้วยค่ะ ประมาณตี1 หนูก็รู้สึกโดนกอด ลืมตาขึ้นก็เห็นแขนน้องกอดอยู่ หนูก็คิดว่าคงละเมอเลยเอาแขนออกแล้วขยับไปชิดขอบเตียง หนูหลับตาสักพักน้องมันก็ดึงแขนหนู หนูก็ล้มไปที่ตัวน้อง แต่หนูก็ทำใจดีสู้เสื้อดึงตัวเองกลับ หนูจะมีแรงเยอะค่ะเพราะหนูออกกำลังกายกับเคยซ้อมมวยมา น้องมันก็ดึงแขนหนูละเรียกชื่อหนูละบอกมาละก็เลยรีบดึงตัวเองออกแล้วเข้าไปอยู่ในห้องน้ำ เข้าปุปหนูเรียกแกร้บเลยค่ะช่วงเวลาตี2 หนูแบบรอจนน้องหลับ แล้วรีบออกมาเก็บของใส่กระเป๋าแล้วออกห้องไปเงียบๆเลย หนูโทรหาแม่เลยนะคะ แม่ก็ด่าบ้างแต่เป็นห่วงมากกว่า หนูก็บอกพี่ขอให้ป๊ามารับได้ไหม เพราะหนูไม่รู้จะทำยังไง พตอบแชทแล้วก็ก็หายไป ตอนนั้นว่าต้องพึ่งตัวเอง ไม่มีใครรักหนูเลย หนูขึ้นแกร้บปักไปที่โรงแรมแต่แม่กลัวอันตรายเลยให้ไปที่ขนส่ง ไอ่แกร้บก็จะล่อหนูถามว่าให้อยู่เป็นเพื่อนไหม หรือไปนั่งทะเลกันไหมรอรอบรถ หนูก็บอกไม่ไปจ่ายค่ารถแล้วก็เดินออกมาเลย เวลาตอนนั้นน่าจะตี3กว่า ยังไม่มีรถทัวร์สักคัน หนูเลยไปนั่งรอหน้าเซเว่นเพราะตรงนั้นสว่างที่สุด หนูโทรหาน้องผญ.ที่สนิทกันแล้วก็เล่าให้ฟังแล้วร้องไห้  เพราะหนูอ่ะรักน้องมากคือมีอะไรหนูแบ่งให้ตลอด ตอนเด็กไส้กรอกชิ้นสุดท้ายที่หนูชอบกินมาก น้องขอหนูก็ยกให้ไม่บ่นเพราะรักและโตมาด้วยกัน สุดท้ายหนูก็ได้ขึ้นรถทัวร์ตอนตี5กลับชร. แม่ถามว่าแวะหาแม่ที่กรุงเทพก่อนไหม แต่สภาพจิตใจหนูไม่พร้อมเจอใครจริงๆ หนูเลยจะกลับเลย หนูร้องไห้ทั้งทางตั้งแต่พัทยาจนถึงเชียงราย  พอถึงหอพักหนูซึมมากจนเป็นไข้ไป3-4วัน พอเรื่องผ่านไปก็ไม่ได้นึกถึง ดีขึ้นบ้างแต่ยังฝังใจ 6.เรื่องราวก็ผ่านมาเยอะมาก มีอีกหลายอย่างที่หนูเจอ ทั้งเพื่อนที่จุดแตกหัก ครอบครัว ชีวิต หนูเลยรู้สึกอยากจากโลกนี้ไปอยู่บ่อยครั้ง หนูกังวลตลอด ไม่กล้าเข้าสังคม นอนไม่หลับบ้าง เบื่ออาหารบ้าบางทีขับรถในใจก็คิดว่าอยากโดนชนให้จบๆไป ช่วงชีวิตหนูทั้งเรียนทั้งทำงานมันทำให้หนูเหนื่อยมาก ทุกวันนี้หนูกับยายก็ดีกันแล้ว แต่หนูก็ยังชอบโดนคนรอบข้างว่าอยู่ เวลามีปัญหาอะไรหนูก็เก็บไว้คนเดียว ปรึกษาพี่บ้าง   อีก1ปีหนูก็เรียนจบแล้วหนูหวังว่าหนูจะได้จบ จะได้อยู่ถึงตอนนั้น เพราะใจหนูตอนนี่มันว่างเปล่า มันซึม แต่อยู่กับคนอื่นหนูพยายามมีความสุขและแฮปปี้ตลอดนะ   ไม่อยากให้คนรอบข้างรู้สึกไม่ดี


หนูเลยอยากรู้ทุกคนมีความคิดเห็นยังไง แล้วหนูควรพบแพทย์ไหม และมีแนะนำไหมคะเพราะหนูไม่ได้มีเงินมากพอ ด้วยปัจจัยเรื่องเงินด้วยยิ่งทำให้หนูเครียดขึ้นไปอีก

#หนูพึ่งพิมพ์ครั้งแรก ถ้าผิดพลาดตรงไหนขออภัยนะคะ
#แนะนำหรือพูดคุยกับหนูได้นะคะ หนูแค่อยากปรึกษาและได้ระบาย