สวัสดีครับ อยากจะปรึกษาเพื่อนๆที่อ่านกระทู้นี้หน่อยครับ
คือว่าตอนนี้ผมกังวลเรื่องแม่ผมมากครับเรื่องที่ผมกังวลอยู่คือเรื่องที่ว่าแม่ผมจะมีโอกาสท้องหรือเปล่า
คือต้องเล่าอย่างนี้ก่อนนะครับผมเป็นLGBTแล้วตอนเด็กๆที่ผ่านมาผมก็จะมีประเด็นกับพ่อตัวเองมาตลอดจะมีการตบตีผมอยู่บ่อยครั้งการที่พ่อของผมทำร้ายผมแบบนี้มาตั้งแต่ตอนเด็กๆมันทำให้ผมในปัจจุบันมีปมเรื่องนี้จนมาถึงปัจจุบัน แต่ในตอนนี้ผมกับพ่อก็ได้ปลงเรื่องที่ผมเป็น LGBT มากขึ้นแล้วคับ แต่ความรู้สึกที่ไม่โอเคกับพ่อผมก็ยังมีอยู่ ช่วงเวลาในวัยเด็กของผมจะมีแม่ที่คอยอยู่ข้างๆเสมอ ปกติแม่ของผมเขาก็ไม่โอเคกับพฤติกรรมของพ่อผมเหมือนกันถ้าพูดง่ายๆคือแม่ผมก็เป็นคนนึงที่เกลียดพ่อของผม ผมเชื่อแบบนั้นมาโดยตลอดจนกระทั่งวันหนึ่งแม่ของผมได้มาพูดกับผมถึงความกังวลของเขาตอนแรกเขากะจะไม่พูดเรื่องนี้เพราะเห็นว่าผมยังเด็กอยู่ แต่ผมก็รุมเร้าให้เขาพูดถึงความกังวลของเขา เขาว่าเขากังวลว่าตัวเองจะท้องหรือเปล่า คือตอนนั้นผมตกใจมากแต่ไม่ได้ตกใจที่ว่าเขาจะท้องหรือเปล่านะครับ แต่ตกใจเขา ที่ได้ทำเรื่องอย่างว่ากับพ่อผม ทำให้ผมรู้สึกว่าคนๆนึงที่มีเป้าหมายเหมือนกันว่าไม่ชอบคนคนนึงๆเหมือนกัน แต่สุดท้ายเขาก็ทำเรื่องอย่างว่าด้วยกัน ผมเข้าใจนะครับว่าคนที่เขาเป็นสามีภรรยาเรื่องอย่างว่ามันเป็นเรื่องปกติ แต่มันคงเป็นเพราะปมในวัยเด็กของผมที่ทำให้รู้สึกว่าการที่เขาทำแบบนี้มันก็เหมือนยังรักพ่อผมอยู่ ถ้าทุกคนที่มาอ่านถึงตอนนี้ก็คงมองว่าผมเป็นเด็กอกตัญญูหรืออะไรต่างๆแต่คุณลองคิดดูนะครับ ผมโดนทำร้ายมาตั้งแต่10 ขวบจนตอนนี้อายุ 18 จะ 19 พ่อผมก็เพิ่งมาปลงช่วงเวลานี้แต่ในช่วงเวลา 8 ปีที่ผ่านมามันเหมือนตกนรกทั้งเป็นเลยครับผมต้องคอยหลบๆซ่อนๆเรื่องความรู้สึกตัวเองแล้วบ่อยครั้งเมื่อผมแสดงความเป็นตัวผมเอง พ่อผมก็จะทำร้ายจนผมต้องเสียความรู้สึกและเจ็บตัวทุกครั้งจงเคยมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ผมก็มีแม่ผมที่คอยอยู่ข้างๆและคอยบอกว่าผมว่าเขาก็เป็นคนนึงที่เกลียดผู้ชายคนนี้เหมือนกัน แต่พอผมได้มารู้ว่าแม่ผมได้ทำสิ่งนั้นกับพ่อผม ความรู้สึกมันก็เหมือนถูกทรยศเลยคับ ถึงแม้รู้ว่าเขาทำไปเพราะป้องกันตัวเองจากพ่อที่ชอบทำร้ายเมื่อเขาไม่ได้ดั่งใจ แต่ความรู้สึกเหมือนถูกทรยศนี้ก็ยังอยู่ในใจลึกๆของผมอยู่ดีผมอาจเป็นคนเห็นแก่ตัวก็ได้หรือไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไรแต่อยากจะบอกทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ว่า ตอนนี้ผมรู้สึกว่างเปล่ารู้สึกขาดคนไร้ที่พึ่งที่เข้าใจผมจริงๆ แต่สุดท้ายแม่ผมก็ไม่ได้ท้องนะครับ จนผ่านมาหลายเดือนประมาณ 7 เดือนได้คับ แม่ผมก็มีพฤติกรรมแปลกๆเขาบอกผมว่าเมนส์เขาไม่มาประมาณ 2 เดือนแล้ว ตอนนั้นผมคิดว่าอาจเป็นเพราะแม่ผมเขาคงเครียดเรื่องงานจนทำให้เมนส์มาไม่ปกติแต่นี่มันจะเข้าต้นเดือนที่ 3 แล้วนะคับแม่ผมก็ยังบอกว่าเมนส์ยังไม่มาแต่เขาก็มีพฤติกรรมปกตินะครับแต่ที่เพิ่มขึ้นมาก็คือเขามักจะชอบกินพวกอาหารแปรรูปอย่างเช่น ไส้อั่ว หรือพวกอะไรแนวๆนี้ ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าคนที่อ่านมาถึงตรงนี้จะคิดว่าผมเป็นคนยังไงแต่ตอนนี้ผมรู้สึกกังวลมากครับผมไม่อยากมีน้องเพิ่มแต่ผมก็ไม่รู้จะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีผมไม่อยากมีน้องเพิ่มเลยครับมันเป็นเหมือนการตอกย้ำปมของผมในอดีต มากๆเลยครับ ผมควรทำยังไงดี
(เพื่อนๆคนใดที่มีคำแนะนำหรือมีคำถามอะไรสามารถสอบถามได้นะครับอันไหนที่ผมตอบได้ผมก็จะตอบแต่ถ้าอันไหนมันค่อนข้างอ่อนไหวเกินผมจะขออนุญาตไม่ตอบนะครับ ขอบคุณครับที่อ่านจนจบนะครับ)
ขอคำปรึกษาเรื่องแม่หน่อยครับ
คือว่าตอนนี้ผมกังวลเรื่องแม่ผมมากครับเรื่องที่ผมกังวลอยู่คือเรื่องที่ว่าแม่ผมจะมีโอกาสท้องหรือเปล่า
คือต้องเล่าอย่างนี้ก่อนนะครับผมเป็นLGBTแล้วตอนเด็กๆที่ผ่านมาผมก็จะมีประเด็นกับพ่อตัวเองมาตลอดจะมีการตบตีผมอยู่บ่อยครั้งการที่พ่อของผมทำร้ายผมแบบนี้มาตั้งแต่ตอนเด็กๆมันทำให้ผมในปัจจุบันมีปมเรื่องนี้จนมาถึงปัจจุบัน แต่ในตอนนี้ผมกับพ่อก็ได้ปลงเรื่องที่ผมเป็น LGBT มากขึ้นแล้วคับ แต่ความรู้สึกที่ไม่โอเคกับพ่อผมก็ยังมีอยู่ ช่วงเวลาในวัยเด็กของผมจะมีแม่ที่คอยอยู่ข้างๆเสมอ ปกติแม่ของผมเขาก็ไม่โอเคกับพฤติกรรมของพ่อผมเหมือนกันถ้าพูดง่ายๆคือแม่ผมก็เป็นคนนึงที่เกลียดพ่อของผม ผมเชื่อแบบนั้นมาโดยตลอดจนกระทั่งวันหนึ่งแม่ของผมได้มาพูดกับผมถึงความกังวลของเขาตอนแรกเขากะจะไม่พูดเรื่องนี้เพราะเห็นว่าผมยังเด็กอยู่ แต่ผมก็รุมเร้าให้เขาพูดถึงความกังวลของเขา เขาว่าเขากังวลว่าตัวเองจะท้องหรือเปล่า คือตอนนั้นผมตกใจมากแต่ไม่ได้ตกใจที่ว่าเขาจะท้องหรือเปล่านะครับ แต่ตกใจเขา ที่ได้ทำเรื่องอย่างว่ากับพ่อผม ทำให้ผมรู้สึกว่าคนๆนึงที่มีเป้าหมายเหมือนกันว่าไม่ชอบคนคนนึงๆเหมือนกัน แต่สุดท้ายเขาก็ทำเรื่องอย่างว่าด้วยกัน ผมเข้าใจนะครับว่าคนที่เขาเป็นสามีภรรยาเรื่องอย่างว่ามันเป็นเรื่องปกติ แต่มันคงเป็นเพราะปมในวัยเด็กของผมที่ทำให้รู้สึกว่าการที่เขาทำแบบนี้มันก็เหมือนยังรักพ่อผมอยู่ ถ้าทุกคนที่มาอ่านถึงตอนนี้ก็คงมองว่าผมเป็นเด็กอกตัญญูหรืออะไรต่างๆแต่คุณลองคิดดูนะครับ ผมโดนทำร้ายมาตั้งแต่10 ขวบจนตอนนี้อายุ 18 จะ 19 พ่อผมก็เพิ่งมาปลงช่วงเวลานี้แต่ในช่วงเวลา 8 ปีที่ผ่านมามันเหมือนตกนรกทั้งเป็นเลยครับผมต้องคอยหลบๆซ่อนๆเรื่องความรู้สึกตัวเองแล้วบ่อยครั้งเมื่อผมแสดงความเป็นตัวผมเอง พ่อผมก็จะทำร้ายจนผมต้องเสียความรู้สึกและเจ็บตัวทุกครั้งจงเคยมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ผมก็มีแม่ผมที่คอยอยู่ข้างๆและคอยบอกว่าผมว่าเขาก็เป็นคนนึงที่เกลียดผู้ชายคนนี้เหมือนกัน แต่พอผมได้มารู้ว่าแม่ผมได้ทำสิ่งนั้นกับพ่อผม ความรู้สึกมันก็เหมือนถูกทรยศเลยคับ ถึงแม้รู้ว่าเขาทำไปเพราะป้องกันตัวเองจากพ่อที่ชอบทำร้ายเมื่อเขาไม่ได้ดั่งใจ แต่ความรู้สึกเหมือนถูกทรยศนี้ก็ยังอยู่ในใจลึกๆของผมอยู่ดีผมอาจเป็นคนเห็นแก่ตัวก็ได้หรือไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไรแต่อยากจะบอกทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ว่า ตอนนี้ผมรู้สึกว่างเปล่ารู้สึกขาดคนไร้ที่พึ่งที่เข้าใจผมจริงๆ แต่สุดท้ายแม่ผมก็ไม่ได้ท้องนะครับ จนผ่านมาหลายเดือนประมาณ 7 เดือนได้คับ แม่ผมก็มีพฤติกรรมแปลกๆเขาบอกผมว่าเมนส์เขาไม่มาประมาณ 2 เดือนแล้ว ตอนนั้นผมคิดว่าอาจเป็นเพราะแม่ผมเขาคงเครียดเรื่องงานจนทำให้เมนส์มาไม่ปกติแต่นี่มันจะเข้าต้นเดือนที่ 3 แล้วนะคับแม่ผมก็ยังบอกว่าเมนส์ยังไม่มาแต่เขาก็มีพฤติกรรมปกตินะครับแต่ที่เพิ่มขึ้นมาก็คือเขามักจะชอบกินพวกอาหารแปรรูปอย่างเช่น ไส้อั่ว หรือพวกอะไรแนวๆนี้ ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าคนที่อ่านมาถึงตรงนี้จะคิดว่าผมเป็นคนยังไงแต่ตอนนี้ผมรู้สึกกังวลมากครับผมไม่อยากมีน้องเพิ่มแต่ผมก็ไม่รู้จะจัดการเรื่องนี้ยังไงดีผมไม่อยากมีน้องเพิ่มเลยครับมันเป็นเหมือนการตอกย้ำปมของผมในอดีต มากๆเลยครับ ผมควรทำยังไงดี
(เพื่อนๆคนใดที่มีคำแนะนำหรือมีคำถามอะไรสามารถสอบถามได้นะครับอันไหนที่ผมตอบได้ผมก็จะตอบแต่ถ้าอันไหนมันค่อนข้างอ่อนไหวเกินผมจะขออนุญาตไม่ตอบนะครับ ขอบคุณครับที่อ่านจนจบนะครับ)