เอาจริงๆ เกริ่นก่อนเลยคือเราไม่ได้รู้จักโครงการนี้มาก่อน แต่ก็พอเห็นผ่านๆ จากสตอรี่ไอจีเพื่อนๆ ที่ช่วงปิดเทอมมันไปโผล่อยู่นู้นกันหมด ทีงี้ช่วงนั้นก็ใกล้ฝึกงานจบแล้ว และยังไม่รู้ว่าจะเอายังไงกับชีวิต First Jobber ต่อดี ทางบ้านและพี่ๆ ที่ทำงานก็มักจะถามว่าทำอะไรต่อ ทำงานเลยไหม หรือเรียนต่อ บลาๆๆๆๆๆ ซึ่งตอนนั้นก็คิดอะไรไม่รู้ เลยตอบว่าจะไปอเมริกา!
เอาละ...ทำไงต่อดี
หลังจากนั้น ก็เริ่มถามเพื่อนๆ ว่ามีใครสนใจไปกับกูไหม ตอนแรกก็สนใจกันหลายคน แต่สุดท้ายเหลือกันอยู่ 2 หน่อ ทีงี้ ขั้นตอนต่อไป..
หาเอเจ้นซี่...
ง่ายสำหรับกูมาก นั้นก็คือการทักไปถามเพื่อนที่เคยๆ ไปกันมา เพราะคิดว่ารีวิวจากเพื่อนที่รู้จัก
เชื่อถือได้ที่สุดละ ผลโหวตของมวลประชาลงมติอย่างเป็นเอกฉันท์เลยว่าไปกับ Acadex เจ้นแดง แรงสามเท่า กันหมด เพราะเท่าที่ลองถามเพื่อนๆ ส่วนใหญ่ไปกับเจ้นนี่กันหมดเลย
"เจ้นแดงแรงสามเท่า"
เข้าสู่ช่วงอวยกันบ้าง
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก งงจัด เอกสารโคตรไว นึกว่าสินเชื่อเงินติดล้อ สมัครกุมภา พฤษภาได้บิน ฟ้าจะบินแร้วคร่าาาาาาา จริงๆ ไม่อยากดิสแต่จากปสกตรง แต่ยืนคนละจุดเลยรู้สึกคนละแบบ โดยเพื่อนไปกับเจ้นอื่น สมัครก่อนนานมาก จนนี่จะบิน มันยังไม่ได้เอกสารเลย งอง?? (≖_≖) หรืออาจจะเพราะบุญกุศลที่สั่งสมมาหรือเลือดกรุ๊บบีอันนี้ก็ไม่ชัวร์ ซึ่งกระบวนการแทบทุกอย่างเอเจ้นซี่จัดเตรียมให้เรียบร้อยทุกอย่าง แล้วช่วงที่สมัครก็แทบจะท้ายโครงการแล้ว งานต่างๆ ก็เหลือไม่มาก และไม่ได้มีงานหรือรัฐที่สนใจเป็นพิเศษ เลยลังเลว่าจะเลือกงานอะไรดี
McDonald's...
ใช่ครับ ผมเลือกงานที่ Mc เพราะงานในหน้าเว็บในช่วงนั้นก็เหลือไม่มาก และส่วนตัวเป็นคนชอบกินร้านนี้เป็นพิเศษ เลยไม่ได้ติดอะไร แต่เพื่อนที่ไปด้วยกัน ดันสนใจงานพวก Housekeeping พอความเห็นไม่ลงรอย จึงมานั่งคุยกันก่อนว่าเอาไงดี แต่ใช้เวลาไม่นานพวกเราก็ตัดสินใจได้ว่า ทำงานเกี่ยวกับอาหารดีกว่าทำงานเก็บขี้แหละ หลังจากตัดสินใจเลือกงานได้ ก็เข้าสู่กระบวนการเตรียมเอกสารและการสัมภาษณ์งาน ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก สมัครสัปดาห์นี้ สัปดาห์หน้าสัมภาษณ์ ปุ๊บๆปั๊บๆ พวกเราก็สัมงานผ่านกันแบบ งงๆ และแล้วก็มาถึงลาสบอส สิ่งที่ชาวเราหวาดหวั่นกับมัน
การสัมภาษณ์วีซ่าอเมริกา
พูดเลยว่าสิ่งนี้คือ ปัญหาระดับภัยพิบัติที่เด็ก wat เกือบทุกคนต้องวิตกกังวล แล้วเสียวเยี่ยวราด เพราะผมเองก็เรียนปี 4 และสถานะก็ใกล้จบเต็มที ไม่มีภาระ พันธะ หรือสิ่งที่จะทำให้เขามั่นใจได้เลยว่าจะกลับมายังไทยแลนด์ แดนสมายด์ ทำให้รู้สึกว่าตัวเองต้องเตรียมตัวเป็นพิเศษ ในส่วนของแพลนหลังจบโครงการ เป็นธรรมดาของมนุษย์ที่มักจะกลัวกับสิ่งที่ไม่แน่นอน แต่อย่างที่ นักปรัชญาชาวโรมัน
เซเนกา ได้บอกไว้ "สิ่งที่เรากังวลใจ ส่วนใหญ่มักจะไม่เกิดขึ้นจริง" ใช่จ้ะ ผมผ่านวีซ่า วู้วหู้ววววววววววว!!! ฟออินฟิน หลังจากเอกสารทุกอย่างเรียบร้อย ก็เหลือเวลาเตรียมตัวไปไม่มากแล้ว ผมและเพื่อนเลยต้องรีบฟาร์มของจากห้างใกล้บ้าน ไม่ว่าจะเป็น บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป น้ำพริก อาหารซอง เพราะการไปครั้งนี้อาจจะกินเวลา 4-5 เดือน ตายแน่ถ้าต้องกินขนมปังทุกวัน และก็อาจจะมีของใช้ส่วนตัวบ้าง เนื่องจากผมเป็นเด็กแว่น และเคยได้ยินว่าการตัดแว่นที่นู้น ค่าใช้จ่ายสูงมาก เลยเอาไปเผื่ออันนึง เพราะถ้าขาดแว่นโลกคงเบลอ ขาดเธอโลกคงพัง
Far from home
“จอห์นคะ…
“กว่าคุณจะได้ยินเสียงฉัน ตัวของฉันก็คงไปอยู่นิวยอร์กแล้ว
“อีกครั้งแล้วสินะ ที่ฉันต้องโยกย้าย…”
หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ได้เวลาเที่ยวกับตัน มันส์กับโน้ต โดยผมต้องนั่งเครื่องจากบ้านเกิดเมืองนอนไปเปลี่ยนเครื่องที่กรุงเทพและไปเปลี่ยนเครื่องที่ญี่ปุ่น เพื่อไปนิวยอร์กและยังต้องต่อเครื่องไปบอสตัน แถมยังต้องนั่งบัสต่อไปยังเมืองของผมอีก ชีพจรลงเท้าสุดๆ โดยสาขาที่ผมเลือกไปนั้นอยู่ที่ Vermont เชื่อเลยว่าคนส่วนใหญ่แทบจะไม่รู้จักรัฐนี้ คือรัฐนี้อะ อยู๋ในเขตที่ชื่อว่า New England อยู่ใกล้ๆ แคนาดาเลย โดยซิกเนเจอร์เลเยอร์คัสตอม ซอฟพาวเวอร์ ของรัฐนี้เลยคือ ไอศกรีม Ben&Jerry นั้นเอง โดยเขาก่อตั้งที่เมือง Burlington ในรัฐเวอร์มอนต์ (Vermont) และใช่ครับ ผมไม่ได้ไปเมืองนั้น ผมไปที่ White river junction ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของรัฐ และติดชายแดนของรัฐ New Hampshire
ติดกันขนาดไหน ผมสามารถเอาขาข้างซ้ายเหยียบ Vermont และข้างขวาเหยียบ New Hampshire ได้เลย
โอเค เรามาพูดถึงเนื้องานบ้าง โดยเราทำ Fast food แปลว่าทุกอย่าง
ต้องเร็ว ต้องทันออเดอร์ เพราะที่ร้านมันจะมี kpi ในการวัด ว่าในหนึ่งออเดอร์ เราใช้เวลากี่นาที่ กี่วิ อะไรยังไง และในร้านมันจะมีหน้าจอที่แสดงอันดับของแต่ละสาขาด้วย มันจะแสดงอันดับ rank เลย และในร้านก็จะมีตำแหน่งงานต่างๆ ทั้ง cashier, drive thru, grill, kitchen ก็จะแบ่งๆ กันไปตามสไตล์ร้านอาหาร มันสนุกมากกกกก เหมือนเราเล่นเกมเลย ทำอาหารตามออเดอร์ คิดเงิน เสริฟออเดอร์ให้ลูกค้า ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีมาก
เดี๋ยวมาต่อ EP2 น้าา
work and travel 2024 แหกเอเจนซี่ดัง ไม่คิดว่าจะทำแบบนี้!!!
เอาละ...ทำไงต่อดี
หลังจากนั้น ก็เริ่มถามเพื่อนๆ ว่ามีใครสนใจไปกับกูไหม ตอนแรกก็สนใจกันหลายคน แต่สุดท้ายเหลือกันอยู่ 2 หน่อ ทีงี้ ขั้นตอนต่อไป..
หาเอเจ้นซี่...
"เจ้นแดงแรงสามเท่า"
เข้าสู่ช่วงอวยกันบ้าง
McDonald's...
ใช่ครับ ผมเลือกงานที่ Mc เพราะงานในหน้าเว็บในช่วงนั้นก็เหลือไม่มาก และส่วนตัวเป็นคนชอบกินร้านนี้เป็นพิเศษ เลยไม่ได้ติดอะไร แต่เพื่อนที่ไปด้วยกัน ดันสนใจงานพวก Housekeeping พอความเห็นไม่ลงรอย จึงมานั่งคุยกันก่อนว่าเอาไงดี แต่ใช้เวลาไม่นานพวกเราก็ตัดสินใจได้ว่า ทำงานเกี่ยวกับอาหารดีกว่าทำงานเก็บขี้แหละ หลังจากตัดสินใจเลือกงานได้ ก็เข้าสู่กระบวนการเตรียมเอกสารและการสัมภาษณ์งาน ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก สมัครสัปดาห์นี้ สัปดาห์หน้าสัมภาษณ์ ปุ๊บๆปั๊บๆ พวกเราก็สัมงานผ่านกันแบบ งงๆ และแล้วก็มาถึงลาสบอส สิ่งที่ชาวเราหวาดหวั่นกับมัน
การสัมภาษณ์วีซ่าอเมริกา
พูดเลยว่าสิ่งนี้คือ ปัญหาระดับภัยพิบัติที่เด็ก wat เกือบทุกคนต้องวิตกกังวล แล้วเสียวเยี่ยวราด เพราะผมเองก็เรียนปี 4 และสถานะก็ใกล้จบเต็มที ไม่มีภาระ พันธะ หรือสิ่งที่จะทำให้เขามั่นใจได้เลยว่าจะกลับมายังไทยแลนด์ แดนสมายด์ ทำให้รู้สึกว่าตัวเองต้องเตรียมตัวเป็นพิเศษ ในส่วนของแพลนหลังจบโครงการ เป็นธรรมดาของมนุษย์ที่มักจะกลัวกับสิ่งที่ไม่แน่นอน แต่อย่างที่ นักปรัชญาชาวโรมัน เซเนกา ได้บอกไว้ "สิ่งที่เรากังวลใจ ส่วนใหญ่มักจะไม่เกิดขึ้นจริง" ใช่จ้ะ ผมผ่านวีซ่า วู้วหู้ววววววววววว!!! ฟออินฟิน หลังจากเอกสารทุกอย่างเรียบร้อย ก็เหลือเวลาเตรียมตัวไปไม่มากแล้ว ผมและเพื่อนเลยต้องรีบฟาร์มของจากห้างใกล้บ้าน ไม่ว่าจะเป็น บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป น้ำพริก อาหารซอง เพราะการไปครั้งนี้อาจจะกินเวลา 4-5 เดือน ตายแน่ถ้าต้องกินขนมปังทุกวัน และก็อาจจะมีของใช้ส่วนตัวบ้าง เนื่องจากผมเป็นเด็กแว่น และเคยได้ยินว่าการตัดแว่นที่นู้น ค่าใช้จ่ายสูงมาก เลยเอาไปเผื่ออันนึง เพราะถ้าขาดแว่นโลกคงเบลอ ขาดเธอโลกคงพัง
Far from home