148 ครั้ง ที่ผมได้เป็นผู้ให้… โดยไม่รู้เลยว่าใครได้รับ

วันนี้ผมบริจาคเลือด (และรวมกับบริจาคเกล็ดโลหิต) เป็นครั้งที่ 148
ไม่ใช่ครั้งแรก…
และก็ไม่รู้ว่าจะมี “ครั้งสุดท้าย” เมื่อไหร่

แต่ทุกครั้งที่นอนอยู่บนเตียงผู้รับบริจาคนั้น
ผมรู้สึกเหมือนใจเบาขึ้นนิดนึง
ผมไม่เคยรู้หรอกว่า
เลือดถุงไหนของผม ไปอยู่กับใคร
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาหายดีหรือเปล่า

แต่แค่คิดว่า…
เลือดของเราอาจเคย “อยู่ในร่างกายของใครสักคน”
แค่คิดว่า
เราอาจเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เขาได้กลับไปกอดคนรักอีกครั้ง
มันก็คุ้มแล้ว

ผมไม่ได้ทำอะไรยิ่งใหญ่
แค่เลือกที่จะให้ ในวันที่ยังให้ได้
แล้วคุณล่ะ…
เคยให้ "อะไรบางอย่าง" กับใคร โดยไม่รู้ว่าเขาได้รับหรือยังบ้างไหม?

ช่วงนี้ใกล้วันหยุดยาว
ใกล้วันสำคัญทางศาสนา
มาร่วมเป็นผู้ให้ ร่วมกันบำเพ็ญทานอุปบารมี
ตามความเชื่อในพระพุทธศาสนา
และเพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างสังคมให้น่าอยู่
ร่วมกันนะครับ....