สำหรับผมในฐานะที่ทำงานอยู่กับหน่วยงานนี้ ปัญหามันเริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ.2513 การที่เรือนจำมีร้านค้าสงเคราะห์ให้ผู้ต้องขังซื้อของทานเองได้นอกจากกับข้าวที่หลวงจัดให้ เพราะ ผู้ต้องขังบางคนมีเงิน บางคนไม่มีเงิน แต่อยากได้ของพวกนี้ คนมีก็ซื้อทานสบาย ญาติมาเยี่ยมฝากเงินให้ทุกสัปดาห์ ส่วนคนที่ไม่มีก็หาวิธีต่างๆนาๆ เพื่อให้มีกินแบบคนอื่นเขาบ้าง ดีหน่อยก็รับจ้างซักผ้า นวดให้เพื่อน หรือเจอคนใจดีรู้จักสนิทสนมกับเขาก็เลี้ยง แต่ถ้าแบบแย่ล่ะ....แน่นอนคนหนีไม่พ้นการพนัน ทุกอย่างที่ใช้พนันได้ไม่ว่าจะเป็น ฟุตบอล ตะกร้อ วอลเล่ย์ กีฬาทุกชนิด ​หมากรุก หมากฮอต แม้กระทั้งฝนตก ฟ้าร้อง จะลงมากี่โมงก่อนหลังเวลานี้ๆ ก็พนันกัน ปัญหาที่ตามมาคือ คนไม่ต้องบอกนะครับ มันจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อคนไม่มีเงินแพ้พนัน ...ความเห็นส่วนตัวผมนะ ทุกคนที่เข้ามาชดใช้ความผิดในเรือนจำ ในเมื่อเขาเหล่านั้นต้องมาชดใช้กรรม คุณไม่ควรให้เรือนจำเป็นแหล่งธุรกิจ แสวงหากำไร ให้ทานข้าวแบบเท่าเทียม ไม่ต้องมามีฝากเงินซื้อโน่นนี่นั่น ทำแบบนี้การพนันจะหมดไปแน่นอน....