ปัญหาคือ ไทยได้ดุลการค้า มากเกินไป $45.6 billion (ตัวเลข USTR)
ตัวส่งออกหลัก 2 ตัวแรก เดือนเมษายน '25, ไทยส่งออก Telephones ($1.31B), Computers ($1.07B), and Rubber Tires ($355M).
สังเกตุได้ว่า โทรศัพท์ + computer นี่
เจ้าของไม่ใช่บริษัทไทย (แต่เป็นจีนแน่ๆ) 2 ตัวก็ $2.38 billion/เดือน หรือราว $28 billionต่อปี (มากกว่าครึ่ง)
ถ้า ไทย ยอม sacrifice บาง category เช่น
ยอมให้เก็บ 36% บางตัว (2 ตัวนี้เป็นต้น) ผลกระทบก็จะเกิดกับบริษัทจีน (ที่กำไรก็ส่งกลับจีน) คนไทยอาจได้รับผลกระทบน้อย ดุลการค้าน่าจะเข้าใกล้สมดุล และยอมลดภาษีนำเข้าจากอเมริกาบางตัวให้เหลือ 0% เช่น apple, cheese, ไวน์, ข้าวสาลีทำขนมปัง (ของที่ไทยผลิตเองไม่ได้อยู่แล้ว)
แก้ปัญหา tariff ง่ายๆ ลองมองอีกแบบ
ตัวส่งออกหลัก 2 ตัวแรก เดือนเมษายน '25, ไทยส่งออก Telephones ($1.31B), Computers ($1.07B), and Rubber Tires ($355M).
สังเกตุได้ว่า โทรศัพท์ + computer นี่ เจ้าของไม่ใช่บริษัทไทย (แต่เป็นจีนแน่ๆ) 2 ตัวก็ $2.38 billion/เดือน หรือราว $28 billionต่อปี (มากกว่าครึ่ง)
ถ้า ไทย ยอม sacrifice บาง category เช่น ยอมให้เก็บ 36% บางตัว (2 ตัวนี้เป็นต้น) ผลกระทบก็จะเกิดกับบริษัทจีน (ที่กำไรก็ส่งกลับจีน) คนไทยอาจได้รับผลกระทบน้อย ดุลการค้าน่าจะเข้าใกล้สมดุล และยอมลดภาษีนำเข้าจากอเมริกาบางตัวให้เหลือ 0% เช่น apple, cheese, ไวน์, ข้าวสาลีทำขนมปัง (ของที่ไทยผลิตเองไม่ได้อยู่แล้ว)