เกริ่นก่อนว่าเมื่อเจ็ดปีก่อนเราเป็นโรคซึมเศร้า อาการหนักมาก พบแพทย์ รับยามาทาน
นอนทั้งวันเพราะมีความคิดจะ...คุณหมอเลยจ่ายยาแบบหลับเยอะๆ
นอนมากๆก็ไม่ไหว เลยไปวัด เอาธรรมะเยียวยาจิตใจ จนวันหนึ่งไปเจอแมว มันนั่งคุดคู้ตากแดด
ตาลืมไม่ขึ้น มีแมวใหญ่มาดมก็ทำได้แค่ถอยหลังหนีแบบไร้ทิศทาง เราเช็ดหน้าเช็ดตาให้แล้วก็ไปไหว้พระ
ออกมาน้องยังอยู่ที่เดิม คือถ้าทิ้งไว้ก็กลับดาวแน่ ด้วยความสงสาร เลยขอพระแล้วใส่กล่องพาหาหมอ
ซึ่งค่าหมอก็ขอยืมรุ่นพี่ จนปัจจุบันน้องหายแล้วแต่ร่างกายไม่เหมือนเดิม คือพิการ ก็ตัดจบเรื่องหาบ้าน
แล้วเราก็หายจากภาวะซึมเศร้าด้วยนะ เพราะไม่รู้สึกโดดเดี่ยว มีใครรอเราอยู๋ เรามีคุณค่า จึงจะ...ไม่ได้ ต้องอยู่ดูแลเค้า
แต่จากวันนั้นจนวันนี้ มีแมว6ตัว จากความสงสาร ที่โดนเอามาทิ้งบ้าง เอาลูกๆไปหมดทิ้งแม่ไว้ให้คุ้ยขยะ เราก็เก็บมา
ตั้งใจว่าจะหาบ้าน แต่หาไม่ได้เลย จนพวกเขาโต
ประเด็นปัญหาคือ งานที่เราทำไม่ได้ได้เงินมากพอที่จะดูแลพวกเขา ทุกวันนี้อย่าว่าแต่เดือนชนเดือนเลย วันนี้ค่าเช่าบ้านยังไม่ได้จ่าย
ค่าบัตรเครดิตยังไม่ได้จ่าย(กว่า80%คืออาหารแมว) เคยมีโอกาสเรื่องงานเข้ามา แต่เราต้องเดินทางหลายวัน พอนึกถึงแมว ว่ามันจะอยู๋กันยังไง
ก็ไปไม่ได้ มีโอกาสที่จะได้ไปต่างประเทศ ก็ต้องพับ ไปไม่ได้ พวกเขาไม่ผิดนะ ผิดที่เราใจอ่อนเอง สงสารไปหมด ทั้งที่ตัวเองก็แย่
ตอนนี้ไม่มีใครคบแล้ว พวกเขากลัวไปยืมเงิน
เรามีความคิดที่จะส่งพวกเขากลับดาวแต่ก็ทำไม่ลง ถ้าหาบ้าน แมวพิการ ใครจะรับ ปล่อยวัดก็เป็นภาระพระแล้วพวกมันจะสู้กับหมาแมวตัวอื่นยังไง
บางที่ก็คิดว่า หรือเราจะไปด้วยกันทั้งหมดนี่เลยดีมั้ย นุดก็เหนื่อยเหลือเกิน
ขอคำแนะนำ ควรจัดการอย่างไรกับชีวิตดี
นอนทั้งวันเพราะมีความคิดจะ...คุณหมอเลยจ่ายยาแบบหลับเยอะๆ
นอนมากๆก็ไม่ไหว เลยไปวัด เอาธรรมะเยียวยาจิตใจ จนวันหนึ่งไปเจอแมว มันนั่งคุดคู้ตากแดด
ตาลืมไม่ขึ้น มีแมวใหญ่มาดมก็ทำได้แค่ถอยหลังหนีแบบไร้ทิศทาง เราเช็ดหน้าเช็ดตาให้แล้วก็ไปไหว้พระ
ออกมาน้องยังอยู่ที่เดิม คือถ้าทิ้งไว้ก็กลับดาวแน่ ด้วยความสงสาร เลยขอพระแล้วใส่กล่องพาหาหมอ
ซึ่งค่าหมอก็ขอยืมรุ่นพี่ จนปัจจุบันน้องหายแล้วแต่ร่างกายไม่เหมือนเดิม คือพิการ ก็ตัดจบเรื่องหาบ้าน
แล้วเราก็หายจากภาวะซึมเศร้าด้วยนะ เพราะไม่รู้สึกโดดเดี่ยว มีใครรอเราอยู๋ เรามีคุณค่า จึงจะ...ไม่ได้ ต้องอยู่ดูแลเค้า
แต่จากวันนั้นจนวันนี้ มีแมว6ตัว จากความสงสาร ที่โดนเอามาทิ้งบ้าง เอาลูกๆไปหมดทิ้งแม่ไว้ให้คุ้ยขยะ เราก็เก็บมา
ตั้งใจว่าจะหาบ้าน แต่หาไม่ได้เลย จนพวกเขาโต
ประเด็นปัญหาคือ งานที่เราทำไม่ได้ได้เงินมากพอที่จะดูแลพวกเขา ทุกวันนี้อย่าว่าแต่เดือนชนเดือนเลย วันนี้ค่าเช่าบ้านยังไม่ได้จ่าย
ค่าบัตรเครดิตยังไม่ได้จ่าย(กว่า80%คืออาหารแมว) เคยมีโอกาสเรื่องงานเข้ามา แต่เราต้องเดินทางหลายวัน พอนึกถึงแมว ว่ามันจะอยู๋กันยังไง
ก็ไปไม่ได้ มีโอกาสที่จะได้ไปต่างประเทศ ก็ต้องพับ ไปไม่ได้ พวกเขาไม่ผิดนะ ผิดที่เราใจอ่อนเอง สงสารไปหมด ทั้งที่ตัวเองก็แย่
ตอนนี้ไม่มีใครคบแล้ว พวกเขากลัวไปยืมเงิน
เรามีความคิดที่จะส่งพวกเขากลับดาวแต่ก็ทำไม่ลง ถ้าหาบ้าน แมวพิการ ใครจะรับ ปล่อยวัดก็เป็นภาระพระแล้วพวกมันจะสู้กับหมาแมวตัวอื่นยังไง
บางที่ก็คิดว่า หรือเราจะไปด้วยกันทั้งหมดนี่เลยดีมั้ย นุดก็เหนื่อยเหลือเกิน