มีใครเป็นไหมคะ เวลาทะเลาะกับแม่ แม่เรานี่ชอบพูดว่า 'เดี๋ยวกุไม่อยู่ให้พวกอยู่กันเอง' (ขอหยาบนิดนึงนะคะ🙏) พวกในที่นี้คือเรามีน้องสาวค่ะแม่ก็เหมารวมเลย แล้วก็คำแรงๆแม่งัดมาหมดค่ะไม่ว่าจะมีเหตุผลหรือไม่มี โดยเฉพาะคำว่า 'กุอยู่ทุกวันนี้เพราะพวก' อะไรประมาณนั้นค่ะ ดูจากแม่ที่ทุกวันนี้อยู่กับพ่อนี่ก็ไม่ค่อยจะมีความสุขอยู่แล้วพอยิ่งได้ยินแบบนั้นมันเหมือนย้ำว่าเราเป็นตัวไปรั้งความสุขรั้งอิสระเขาอะค่ะ และสรุปเราก็จะคิดว่า นี่เราเกิดมาเป็นภาระหรอ เขาชอบทวงบุญคุณว่า ตอนเด็กเลี้ยงมาลำบากขนาดไหนโตมาเถียงฉอดๆแบบนี้หรอ หรือเวลาที่เราเหนื่อยแล้วเราบอกเขาว่า วันนี้เหนื่อยมากเลย พูดไปแบบนั้นเพราะบางทีอยากได้กำลังใจน่ะค่ะไม่ก็กอดนิดๆหน่อยๆ แต่ที่เราได้คือแม่พูดกลับมาว่า แล้วพ่อแม่ไม่เหนื่อยหรอทำงานมาทั้งวัน แล้วก็บอกว่าเราสบายสุดแล้ว​ คือแบบ เห้ออออ หนูไม่ได้จะหมายความแบบน้าน เขาบอกแค่นี้อย่าบ่นแม่พ่อทำงานเหนื่ิอยว่าตัวเองก็ไม่ช่วย เรามีหน้าที่ตัวเองถ้าแม่พูดแบบนั้นคือเราต้องไปหางานทำรึป่าว ไม่ใช่ว่าไม่ทำ แต่ทำไม่ได้มากกว่า เราเคยบอกแม่ว่า เดี๋ยวโตไปหนูก็ต้องทำงานเหมือนกันแล้วก็เลี้ยงแม่แบบที่แม่เลี้ยงหนู ไม่รู้ว่าเขาจะเข้าใจความหมายที่เราจะบอกไหม ระบายอะไรไม่ได้เลยกับแม่หรือพ่อ ที่เราระบายด้วยได้ก็มีน้องแต่น้องเราเด็กกว่าเราบางทีเขาจะไม่เข้าใจว่าเรากำลังสื่ออะไร น้องสาวเคยพูดกับเราตอนเราระบายว่า ก็ปลอบคนไม่เป็นจะให้ทำยังไง เราก็บอกว่าไม่ต้องปลอบก็ได้แค่ฟังเฉยๆ แต่ถึงจะพูดแบบนั้นมันก็เจ็บอยู่ในใจแปลบๆอะค่ะ มันดิ่ง นอย รวมกันไปหมดเลย แล้วก็เราคิดเยอะมากๆว่าเราผิดรึป่าวที่คิดแบบนี้เคยนอนคิดจนจบที่คำว่าหรือเราเองที่เป็นตัวปัญหา ลองปล่อยวางดีไหม แต่คือมันเจ็บอะค่ะ มันอัดอั้นจริงๆ อยากรู้ว่าคนอื่นๆคิดยังไงกันคะ 😢