ไม่ใช่อะไรนะ คือเรากลัวท่านคิดมาก กลัวท่านต้องมาเครียดไปกับเรา แต่เราก็ไม่มีใครให้พูดจริงๆ เราไม่เคยพูดให้เพื่อนหรือครอบครัวฟังเลย เพราะเพื่อนก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้น แบบพูดไปก็แค่พูด เพื่อนก็ดูไม่ได้อยากฟัง และถ้าเล่าให้ครอบครัวฟังก็กลัวเขาจะคิดมากเป็นห่วงเรา เราไม่อยากให้พ่อแม่เป็นห่วง แต่ปัจจุบันมีเรื่องอะไรเราก็ไม่เคยเล่าอะไรให้ใครฟังเลย เก็บไว้กับตัวเอง ร้องไห้คนเดียว แก้เองคนเดียว รู้สึกโดดเดี่ยวมาก แต่ก็ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง ถ้าจะเล่าใฟ้เพื่อนฟังเพือนก็คือกลุ่มเดียวกัน เลยกลัวมันว่านินทาเพื่อน แต่เราไม่ไหวแล้ว