แค่มาระบาย...เราเป็นคนหนึ่งที่พูดไม่ค่อยเก่ง และช่วงนี้เรารู้สึกว่าเราถูกเพื่อนลืมบ่อยๆทั้งตอนไปกินข้าว ตอนไปเล่นที่บ้านเพื่อนเขาชวนทุกคนแต่ไม่ชวนเรา แอบน้อยใจนะแต่ก็ไม่รู้จะทําไง ไปเรียนเราก็ต้องเดินไปคนเดียวเพราะว่าเพื่อนเราชอบเข้าเลทมากประมาณ15นาทีถ้าได้เรียน2คาบติดกันเพื่อนก็จะเข้าคาบ2 ถึงจะเคยชวนไปด้วยแล้วก็เถอะแต่เขาก็ไม่มา เข้าห้องนํ้าเราได้ไปคนเดียวตลอดพอชวนเขา เขาก็ปฏิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าไม่อยากไป เคยมีเหตุการณ์ที่พวกเขามีกลุ่มแยกที่ไม่มีเราอยู่2ครั้งแต่เราก็ให้อภัยที่เขาทําแบบนั้น แต่เขาไม่ได้มาพูดอะไรแย่ๆกับเราต่อหน้าเราเลยนะเขานิสัยดีกับเราแต่เราไม่รู้เลยว่าเขาจะมีลับหลังเราอยู่รึป่าว ถึงเราจะอยู่ในกลุ่มแต่ก็รู้สึกเป็นส่วนเกินอยู่ตลอดเลย เวลามีงานอะไรเราก็ช่วยเขาหรือบางทีเขาก็มายืมเงินบ้างเราก็ให้เขายืมตลอดเราว่าเราไม่ได้ไปทํานิสัยแย่ที่แบบว่าบลูลี่ ด่า หรือพูดตัดความมั่นใจเลยเวลาเขารู้สึกไม่แน่นอนกับอะไรสักอย่างเราก็พูดให้เขารู้สึกดีขึ้นเวลาเขาไม่มั่นใจรูปร่างหน้าตาของตัวเองเราก็พยายามยกสิ่งดีๆที่มีในตัวเขามาพูดให้กําลังใจ บางทีเราเคยถามเขานะว่าเกลียดเรามั้ยแต่คําตอบก็คือไม่ แต่เราสับสนมากเลย มันมีอยู่ครั้งหนึ่งที่พวกเขาจะนินทาเรื่องอะไรบางอย่างพอเราเดินเช้าไปอยากฟังด้วยพวกเขาก็หยุดพูดกัน เราเลยรู้สึกว่าหรือถ้าเราไม่เดินเข้าไปพวกเขาจะพูดกันต่อมั้ยนะแล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งมีรุ่นน้องเขาไม่ชอบเราเพื่อนๆในกลุ่มก็ไม่สนใจอะไรเลยไม่ปกป้องเราปล่อยให้เรื่องมันผ่านไปอย่างนั้น แต่พอมีเพื่อนในกลุ่มถูกนินทาบลูลี่พวกเขากลับปกป้องพูดอะไรที่ทําให้คนที่ถูกนั้นรู้สึกดีขึ้นบางทีเราก็อิจฉานะที่เพื่อนๆทําแบบนี้ มีเพื่อนที่มาชวนเราเข้าไปอยู่อีกกลุ่มแต่เราปฏิเสธไปเพราะเรารู้สึกต้องแย่แน่ถ้าเพื่อนกลุ่มที่เราอยู่ปัจจุบันนี้เกลียดตอนนี้เรา ไม่รู้จะทําอะไรเลยปล่อยวางก็ทําไม่ได้รู้สึกท้อแต่ก็คาดหวังนะว่าเราจะสนิทกันได้นะเพราะเราเป็นเพื่อนกันมาจะ2ปีแล้ว