เราอยู่ในครอบครัวที่มีสภาพแวดล้อมที่ทำให้กดดดันค่ะ เริ่มเป็นมาตั้งแต่ช่วงประถมไม่ว่าจะพยายามอ่านหนังสือนั่งทำโจทย์นานแค่ไหนแต่ถ้าหากผลลัพธ์ที่ได้มันเห็นผลหรือไม่มีคะแนนที่บ่กบอกถึงความพยายาม มันจะไม่มีค่าเลยค่ะ ช่วงม.ต้นอยู่หอเลยไม่ค่อยมีปัญหากับที่บ้านเท่าไหร่ค่ะ แต่พอย้ายกลับมาอยู่บ้านและพอเริ่มเข้าม.ปลายมา ด้วยความที่ไม่มีห้องส่วนตัว การอ่านหรือทำอะไรเลยจะโดนแซะหรือกดดันอยู่ตลอดเลยค่ะ พอโดนเข้าทุกวันเริ่มไม่มีกำลังใจในการอ่าน เป้าหมายที่คิดว่าตัวเองมีตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้วค่ะว่ามีอีกมั้ย เราเริ่มสับสนกับตัวเองว่าสิ่งที่ทำอยู่ที่จริงแล้วคือเราไม่เคยพยายามอะไรเลยรึป่าว เลยเริ่มเป็นโรคซึมเสร้าตั้งแต่ประถมจนตอนนี้ม.4แล้วยังไม่หายเลยค่ะถ้าหากอยากปรับให้ตัวเองมีไฟโดยไม่ต้องสนใจคำแซะด่าหรือทำร้ายจิตใจยังไงดีค่ะ