เราลืมกดชักโครก แล้วเพื่อนร่วมงานที่เข้าต่อไปเจอ จึงเดินออกมาถามทุกคนในออฟฟิศว่า ใครเข้าห้องน้ำเมื่อกี้ ไม่ได้กดชักโครก เราก็ยอมรับว่าเป็นเราเองที่เข้าก่อนหน้า แต่เราคลับคล้ายคลับคราว่ากดแล้ว เลยพูดว่ากดแล้วนะคะ หนูลืมกดหรอ อะไรประมาณนี้
เขาก็บอกว่ากดแล้วมันไม่ลง พร้อมพูดต่อไปเรื่อยๆแลีคำว่า กินข้าวไม่ลงแล้ว และพูดแบบนั้นอยู่นานมาก ซึ่งเรารู้สึกอายมากๆ
ชั้นล่างห้องน้ำมีห้องเดียว ใช้ร่วมกัน มีแม่บ้านทำความสะอาดตลอดทำให้ไม่สกปรก
เราเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกันคือคนอื่นเข้าแล้วลืมกด ซึ่งเจอหลายครั้ง แต่เราไม่ได้พูดอะไร เราก็กดชักโครกแล้วเข้าต่อ เพราะคิดว่ามันไม่ได้เลอะออกมาข้างนอก มันอยู่ข้างในและเราแค่กด แล้วทำธุระต่อ จบไม่พูดอะไรต่อ ไม่ได้ตามหาตัวคนเข้าก่อนหน้า เพราะรู้สึกว่าไม่มีประโยชน์ และจะทำให้เขาอายซะอีก (แต่ถ้ามันเลอะออกมาข้างนอกก็อีกกรณีนึง เพราะเราคงไม่กล้าไปโดน หรือใช้ต่อ เราอาจจะบอกแม่บ้านถ้าเราไม่รู้ว่าใครเข้าก่อนหน้า หรือถ้าเรารู้ว่าใครเข้าก่อนหน้าก็คงไปกระซิบบอกเขาให้เขามาจัดการ) ปกติเวลาเข้าห้องน้ำเราจะมีแอลกอลฮอร์ไปเช็ดที่รองนั่งเองอยู่แล้ว
อาจจะเป็นความคิดเราเป็นที่ตั้งหรือคิดมากเกินไป ที่คิดว่าเรื่องอะไรที่เราประนีประนอมกันได้ เราก็ควรทำหรือเปล่า เช่นเรื่องนี้ ที่เป็นเหมือนเรื่องน่าอายและใครก็เผลอลืมกันได้ เราก็ไม่จำเป็นต้องหาคนผิดที่ทำ และเรามั่นใจว่าเราไม่ทำเลอะอกมาข้างนอกแน่นอน มันจะอยู่แค่ในชักโครกนั่น การที่พูดขำขันกันแต่คนโดนขำไม่ออกเลย รู้สึกอายและเสียใจ ไม่รู้จะทำตัวยังไงต่อ ต้องรู้สึกยังไง แต่ตอนนี้ก็ทำได้แค่นั่งทำงานต่อไป ทำเหมือนไม่คิดอะไรไป
ถ้าเป็นทุกคนจะทำยังไง รู้สึกเหมือนกันไหม หรือว่าเราคิดมากไปเอง เราควรปรับตัว และถ้าเจอใครลืมกดชักโครก เราต้องออกมาพูดให้ทุกคนรู้ หรือถามเสียงดังๆแบบนี้ไหม เป็นเรื่องปกติไหม?
รู้สึกอายกับเรื่องที่เกิดในที่ทำงาน
เขาก็บอกว่ากดแล้วมันไม่ลง พร้อมพูดต่อไปเรื่อยๆแลีคำว่า กินข้าวไม่ลงแล้ว และพูดแบบนั้นอยู่นานมาก ซึ่งเรารู้สึกอายมากๆ
ชั้นล่างห้องน้ำมีห้องเดียว ใช้ร่วมกัน มีแม่บ้านทำความสะอาดตลอดทำให้ไม่สกปรก
เราเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกันคือคนอื่นเข้าแล้วลืมกด ซึ่งเจอหลายครั้ง แต่เราไม่ได้พูดอะไร เราก็กดชักโครกแล้วเข้าต่อ เพราะคิดว่ามันไม่ได้เลอะออกมาข้างนอก มันอยู่ข้างในและเราแค่กด แล้วทำธุระต่อ จบไม่พูดอะไรต่อ ไม่ได้ตามหาตัวคนเข้าก่อนหน้า เพราะรู้สึกว่าไม่มีประโยชน์ และจะทำให้เขาอายซะอีก (แต่ถ้ามันเลอะออกมาข้างนอกก็อีกกรณีนึง เพราะเราคงไม่กล้าไปโดน หรือใช้ต่อ เราอาจจะบอกแม่บ้านถ้าเราไม่รู้ว่าใครเข้าก่อนหน้า หรือถ้าเรารู้ว่าใครเข้าก่อนหน้าก็คงไปกระซิบบอกเขาให้เขามาจัดการ) ปกติเวลาเข้าห้องน้ำเราจะมีแอลกอลฮอร์ไปเช็ดที่รองนั่งเองอยู่แล้ว
อาจจะเป็นความคิดเราเป็นที่ตั้งหรือคิดมากเกินไป ที่คิดว่าเรื่องอะไรที่เราประนีประนอมกันได้ เราก็ควรทำหรือเปล่า เช่นเรื่องนี้ ที่เป็นเหมือนเรื่องน่าอายและใครก็เผลอลืมกันได้ เราก็ไม่จำเป็นต้องหาคนผิดที่ทำ และเรามั่นใจว่าเราไม่ทำเลอะอกมาข้างนอกแน่นอน มันจะอยู่แค่ในชักโครกนั่น การที่พูดขำขันกันแต่คนโดนขำไม่ออกเลย รู้สึกอายและเสียใจ ไม่รู้จะทำตัวยังไงต่อ ต้องรู้สึกยังไง แต่ตอนนี้ก็ทำได้แค่นั่งทำงานต่อไป ทำเหมือนไม่คิดอะไรไป
ถ้าเป็นทุกคนจะทำยังไง รู้สึกเหมือนกันไหม หรือว่าเราคิดมากไปเอง เราควรปรับตัว และถ้าเจอใครลืมกดชักโครก เราต้องออกมาพูดให้ทุกคนรู้ หรือถามเสียงดังๆแบบนี้ไหม เป็นเรื่องปกติไหม?