​สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลยเราอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆค่ะ เรากับแฟนคบกันเข้าเดือนที่9 แล้วค่ะ แฟนเราคนนี้ญาติแนะนำให้รู้จักกันค่ะ เราอายุ22ค่ะ ​ส่วนแฟนอายุ26 เราคบกันทุกคนรู้หมดค่ะทั้งฝ่ายเราและฝ่ายแฟนรวมถึงญาติๆทุกคนยินดีทั้งหมดค่ะ แต่มันมีเหตุการณ์ช่วงต้นปี68 นี้ค่ะ เนื่องด้วยช่วงต้นปี​เราไปทำบุญกันค่ะ มีแม่มีแฟนมีเราค่ะ เราก็ทำบุญกันปกติค่ะ แต่มีช่วงนึ่งแม่เราขอเงินแบงค์ย่อยกับเราแต่เราไม่มีเราเลยขอแลกแบงค์ย่อยกับแฟนค่ะ เพราะเราเห็นแฟนเราแลกเอาไว้ค่ะ ตรงนี้เป็นจุดเล็กๆที่ทำให้เเม่เราไม่พอใจแฟนค่ะ หลังจากทำบุญกันเสร็จแม่เรามาบอกกับเราว่าแค่เงิน100_200กะต้องแลกกัน แทนที่จะให้แม่ผู้สาวทำบุญ ตัวเราตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมากค่ะเห็นแฟนแลกมาเลยแลกกับแฟนค่ะ ส่วนของกินตอนไปทำบุญแฟนให้เงินเราเอาไว้ซื้อเองเลยค่ะแต่ก็จะมีที่เราเอาเงินตัวเองจ่ายบ้างเพราะส่วนมากทางเราเป็นคนกินค่ะ ​ตอนนั้นเราคบกับแฟนได้ประมาณ4เดือนค่ะ ​บอกก่อนนะคะว่าแฟนเราคนนี้ดีมากค่ะ ทั้งหาเงินเก่งมากๆค่ะ ช่วงที่เป็นวันหยุดของเขา พี่เขาทำงานหาเงินเพิ่มเสมอค่ะ ทั้งไถนาช่วยพ่อแม่ หรือตอนไปช่วยพ่อกับแม่รับเหมาก่อสร้างค่ะ หน้าฝนก็จับกบไปขายได้อีกค่ะ แล้วแฟนเป็นคนหากินเก่งมากๆๆค่ะ ฤดูกาลต่างๆมักจะเก็บผักที่เกิดกับป่า เอามาฝากเราและครอบครัวเสมอค่ะ ส่วนหน้าที่แฟน พี่เขาก็ทำได้ดีมากเลยค่ะ ​เช่นมีช่วงหนึ่งเราต้องไปทำงานไกล เดือนหนึ่งได้กลับบ้านอยู่สองสามครั้งแฟนเรามารับและไปส่งเสมอค่ะ ไม่ว่าจะเวลาไหนก็ตามแม้ตัวเองจะทำงานอยู่ก็จะขอลามารับส่งเราเสมอและในทุกวันหยุดของเรา ถ้าแฟนเราหยุดตรงด้วยหรือถ้าพี่เขาไม่มีงาน ก็จะหาเวลามาเลี้ยงเราและครอบครัวเสมอ หมูกระทะเอย หรือขอแค่ได้มากินข้าวร่วมกันกับเราแค่นั้นก็ดีค่ะ บ้านเรากับบ้านแฟนค่อนข้างที่จะไกลกันค่ะ แต่แฟนก็จะพยายามมาเสมอ แม่เราตอนนั้นก็คอยทำกับข้าวไว้รอนะคะเมื่อรู้ว่าพี่เขาจะมาก็ต้อนรับอย่างดีค่ะ ต้องบอกแบบนี้ค่ะว่าแม่เราก็เป็นห่วงเรามากกนั้นแหละค่ะ แม่บอกเราเสมอค่ะว่าต้องแต่งงานก่อนนะ ถ้ารู้ว่าเราและแฟนมีอะไรกันก่อนคือตัดขาดเราเลยค่ะ อันนี้เราก็เข้าใจนะคะ การรักษาเกียรติตัวเองไว้นั้นคือเรื่องที่ถูกต้องและจำเป็นค่ะ แฟนเราก็ให้เกียรติเรานะคะ ไม่ได้ทำให้เราหนักใจมากนักในเรื่องนี้ เราทั้งคู่ก็ปรับความเข้าใจหลายๆๆอย่างกันด้วยค่ะ แต่พี่เขาชัดเจนมาๆๆเลยค่ะ ทั้งตั้งภาพมือถือเป็นรูปเรา ไปไหมมาไหนทำอะไรรายงานตลอด และต้องได้โทรคุยทุกวันค่ะ ทั้งในเฟสโพสต์หาเรา ลงสตอรี่ถึงเรา และบอกแผนความคิดอนาคตของเขาที่มีเราอยู่เสมอ ทำนู้นทำนี่ เที่ยวนู้นเที่ยวนี่ ทุกอย่างคือมีเราเสมอค่ะ แม้แต่เรื่องเงินพี่เขาก็คิดเอาไว้ค่ะ แต่บอกก่อนนะคะว่าพี่เขาเป็นคนขี้น้อยใจและคิดมากกกกสุดๆๆ แต่เราทั้งคู่ก็ไปเที่ยวกันได้ค่ะ​แต่ไม่เคยได้ไปไกลค่ะ เนื่องจากเราห่วงความรู้สึกแม่ เราไม่อยากให้แม่เป็นกังวลค่ะ เลยเที่ยวกันใกล้ๆๆเเละจำกัดเวลาค่ะ มันก็ไม่กี่คั้งหรอกค่ะที่เราจะไปเที่ยวกัน ทุกอย่างก็เหมือนจะไม่มีอะไรนะคะ จนมาล่าสุดนี้ค่ะ คือเรากับแม่มีแพลนเดินทางไกลค่ะ​ไปเป็นเดือนๆๆ แฟนเราตอนนั้นไถนาช่วยครอบครัวอยู่ค่ะ พี่เขาทำงานตั้งแต่แปดโมงเช้าถึงหกโมงเย็นหรือไม่ก็ค่ำกว่านั้น เรากับแฟนคุยกันตลอดค่ะ เราก็บอกค่ะว่าเอ่อนี่ หนูจะไปแล้วนะตอนนี้ๆ​ แฟนก็อวยพรค่ะว่าเดินทางปลอดภัยนะคะ ต่างๆทั้งเราแล้วก็แม่ค่ะ แต่แฟนไม่ได้ทักไปหาแม่เราค่ะ จุดนี้แหละค่ะที่มันเกิดเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา แม่เราบอกว่าแม่ไม่ได้ไปแค่ใกล้ๆๆ แค่เวลาห้านาทีสินนาทีบอกแม่ว่าเดินทางปลอดภัยไม่ได้เลยหรอ จุดนี้แฟนเราก็ได้ข้อคิดจากแม่ไปค่ะว่าไม่ควรปล่อยปะละเลยความรู้สึกท่าน ก่อนหน้านี้ก็มีหลายเหตุการณ์ค่ะที่แม่โกรธให้แฟนเพราะปกติแฟนเราจะส่งข้อความหาแม่ค่ะ แต่พอพี่เขาเงียบไปแม่ก็ว่า ผมไม่ได้ใส่ใจแม่ขนาดนั้นหรอก ด้วยความน้อยใจนั้นแหละค่ะ แต่แฟนก็พยายามขอโทษและอธิบายให้แม่ฟังนะคะ แต่ครั้งล่าสุดนี้มันหนักจริงๆๆค่ะ หลังจากไม่ได้อวยพรก็ตึงใส่กันค่ะ แฟนชวนกินหมูค่ะ แต่มันมีความอึดอัดกันค่ะเราก็เลยปฏิเสธไปเพราะแฟนกับแม่ไม่เข้าใจกัน ​กินก็คงไม่อร่อยค่ะ แฟนก็มีความน้อยใจอยู่ค่ะที่พยายามคุย แต่แฟนก็มีความคิดของแฟน แม่ก็มีความคิดของแม่ ตอนนี้ยิ่งรุนแรงขึ้นไป แม่ทั้งด่า ทั้งบอกให้เลิกค่ะ เราพูดอะไรไปก็บอกว่าเราเข้าข้างเขา เราคิดไปตกค่ะตอนนี้แม่ก็คงเกลียดแฟนไปแล้วค่ะ แต่แฟนเราก็ไม่ถูกที่ไปน้อยใจหรือไปโกรธแม่เรา เพราะถ้าอยากเป็นลูกเขยก็ต้องทำใหม่เอาใหม่ล่ะเนอะในเมื่ออยากมีลูกสาวท่านเป็นคู่ชีวิต ตอนนี้เบื่อค่ะ ร้องไห้ไม่เว้นแต่ละวัน ทะเลาะกับแม่อีก ทั้งที่ตั้งใจพยายามทำให้มันดีนะ แต่มันกับแย่ไปกว่าเดิมอีก ทุกอย่างก่อนทำอะไรเราคิดถึงใจแม่เสมอ แต่ทั้งหมดจบแบบนี้แหละ ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมหรอก แม่พูดก่อนถูกของแม่นั่นแหละ ที่รักไม่ควรเถียงหรือน้อยใจแม่หรอกแต่เขาก็มีความคิดของเขา ถ้ารักเราก็คงต้องทำในสิ่งที่ควรทำ ยังไงเขาก็จะทำทุกวิถีทางให้มันเข้าใจกันนั่นแหละ แต่มันกะเสียใจเกิน นี้คงเป็นจุดเปลี่ยนแหละ แม่บอกว่าเห็นผู้ชายดีกว่าแม่ แต่แม่ล่ะเห็นความพยายามของหนูเบาะอยากทำตามใจตัวเองนะ แต่กะเพราะห่วงความรู้สึกแม่แหละ แม่ใช้คำว่าผู้เลี้ยงดูมากักขังหนูไว้เกินไปเบาะแม่ หนูกะเหนื่อย หนูกะท้อเดะ ทำงานหาเงินบ่พอยังต้องมาเจอเรื่องพวกนี้อีก เพื่อนๆมีความคิดยังไงกันบ้างคะ มีอะไรแนะนำได้หมดเลยนะคะ เราอยากให้มันเป็นครอบครัวที่มีแต่เสียหัวเราะ รอยยิ้มและเข้าใจกันค่ะ แต่ต่างคนก็ต่างความคิด หลายๆๆเรื่องราว เหนื่อยจังเลยค่ะ แล้วตอนนี้ความสัมพันธ์เรากับแฟนก็ระหกระเหินและเหมือนจะหยุดลงแล้วล่ะค่ะ ถ้าตอนนี้ยังเป็นขนาดนี้แต่งกันไปจะได้หรอคะ ใครที่แนะนำวิธีคิดบวกให้เราด้วยได้เลยนะคะ คิดแบบนี้เหนื่อยจริงๆๆค่ะ มันดูไม่มีทางไปกันต่อเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับการอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคะ🙏✨