ไม่ได้ตั้งกระทู้ในห้องศุภมานานมากแล้ว
อย่าว่าแต่ตั้งกระทู้เลย การเข้ามาเล่นในพันทิป-ห้องศุภ หลายปีที่ผ่านมา ก็เข้าไปพูดคุยแต่ในห้องเชียร์ลิเวอร์พูล เป็นส่วนใหญ่
วันนี้ ขอเข้ามาตั้งกระทู้ด้วยน้ำตา
เพื่อเป็นการรำลึกถึงการจากไปอย่างไม่คาดคิด ของ ดิโอโก โชต้า
เมื่อพูดถึง ดิโอโก โชต้า
ผมจะนึกถึงเรื่องเหล่านี้
- เป็นนักฟุตบอล ที่ไม่ค่อยจะโดดเด่นในเรื่องการทำเกม ประสานงานกับเพื่อนร่วมทีม มากนัก ในหลายเกมจึงมัก "หายไปจากเกม" มาโผล่อีกทีก็เมื่อยิงประตูเข้านู่นแหละ
- จากข้อแรก ทำให้โชต้า แม้จะเป็นนักบอลฝีเท้าดี ยิงประตูดี แต่มักจะไม่ค่อยได้ลงเป็นตัวจริงแต่ต้นเกม มาแต่ยุคคลอป ที่คอยเป็นอะไหล่ เปลี่ยนตัวลงมาแทน มาเน่ หรือ ฟีร์มิโน จนถึงยุคสล็อต ก็ยังเป็นตัวหมุนเวียน เปลี่ยนสลับกับ กักโป, ดิอาซ หรือนูนเญซ
- ด้วยความที่มีดีที่การยิงประตู มีหลายครั้งที่โค้ชพยายามจะจับเขาไปลงหน้าเป้า หรือหน้าตัวกลาง แต่ก็ไม่ค่อยเวิร์ค เพราะโชต้าเป็นปีกธรรมชาติ ถนัดเล่นแต่ริมเส้น เมื่อจับมายืนตรงกลาง จึงไม่ค่อยเกิดประโยชน์ ทั้งจากรูปเกม หรือการยิงประตู สักเท่าไหร่
- หากยกซาลาห์ออกไป (วางไว้บนหิ้ง) โชต้า คือตัวยิงตัดสินเกมให้ลิเวอร์พูลมากที่สุดเลยละ จนชาวเดอะคอปเมืองไทย ตั้งฉายาให้ว่า "ความหวังของหมู่บ้าน" เพราะเกมตื้อ ๆ ยิงยังไงก็ไม่ได้ จะเสมอหรือแพ้เอา พอโชต้าลงมาไม่กี่อึดใจ ก็ "โผล่มาจากไหนไม่รู้" ยิงเป็นประตูได้ หรือไม่อย่างนั้นก็เป็นช่วงท้ายเกม ที่กองเชียร์ถอดใจหมดลุ้นแล้ว โชต้าก็มาจัดการ ลูกยิงตัดสินเกมวินาทีสุดท้าย ให้เห็นอยู่บ่อย ๆ
- เป็นนักฟุตบอลร่างเล็ก รูปร่างไม่ได้สูงใหญ่อะไรนัก แต่ทำประตูด้วยลูกโหม่งได้บ่อยมาก ในพรีเมียร์ลีก น่าจะไม่มีใครโหม่งทำประตูได้ดีกว่าเขาอีกแล้ว และวิธีการใช้ศรีษะโหม่งบอลของโชต้า ก็ไม่ใช่การโหม่งพุ่งเร็วแรง แบบที่กองหน้าตัวสูงหรือกองหลังทำ แต่เป็นเทคนิคในการโหม่ง ควบคุมน้ำหนัก ทิศทาง ความแม่นยำ จนเรียกได้ว่า เขามีทักษะในการโหม่งทำประตู ระดับเวิลด์คลาส ก็ว่าได้
- เป็นนักฟุตบอล แนว old school ที่หากมีจังหวะเลี้ยงลุย มักจะ "ไปให้สุด" จนกว่าจะเข้าเขตโทษจังหวะสุดท้าย จึงจะส่งต่อให้เพื่อนยิง หรือยิงเอง ซึ่งนักฟุตบอลปัจจุบัน โดยเฉพาะผู้เล่นปีก มักจะไม่ค่อยเลี้ยงตะลุยไปเองจนถึงที่สุดกันแล้ว อาจเป็นเพราะรูปแบบของการฟุตบอลสมัยใหม่ หรือการสอนของโค้ช จะไม่นิยมให้เล่นแบบนี้แล้ว แต่โชต้า ในหลายจังหวะยังทำอยู่ ซึ่งผลดีถ้าทำได้ตลอดรอดฝั่ง ทีมก็ได้ประโยชน์ แต่ผลเสียก็คือ จะถูกปะทะหนัก ๆ จนบาดเจ็บเอาได้ ซึ่งโชต้า ก็เจอปัญหาบาดเจ็บ จากการตะลุยเลี้ยง แล้วโดนเตะสกัดรุนแรง อยู่บ่อยครั้ง
- เป็นคนเงียบ ๆ โลวโปรไฟล์ แทบไม่เคยเห็นเรื่องราวอื้อฉาว ร้อนแรง ตกเป็นกระแสโซเชียลเลยสักครั้ง
- สิ่งเดียวที่ทุกคนรับรู้ เรื่องราวนอกสนามของเขา ก็คือ เขาเป็นเกมเมอร์ ระดับ "เทพ" ซึ่งนั่นก็อาจเป็นเหตุผลที่ว่า เขาไม่เคยมีเรื่องฉาวโฉ่นอกสนามขึ้นโซเชีบลเลย เพราะชีวิตส่วนตัวนอกสนาม เขาไม่ไปเฮฮา ปาร์ตี้ แต่เลือกการพักผ่อนสันทนาการ ด้วยการนั่งเล่นเกมอยู่ในบ้าน
...
อันนี้ คือ ผมเรียบเรียง เท่าที่นึกออก นึกได้ ในตอนนี้
ท่านอื่น อยากร่วมรำลึกถึง ดิโอโก โชต้า ในมุมมองอื่น
ก็เรียนเชิญนะครับ
รำลึกถึง ดิโอโก โชต้า
อย่าว่าแต่ตั้งกระทู้เลย การเข้ามาเล่นในพันทิป-ห้องศุภ หลายปีที่ผ่านมา ก็เข้าไปพูดคุยแต่ในห้องเชียร์ลิเวอร์พูล เป็นส่วนใหญ่
วันนี้ ขอเข้ามาตั้งกระทู้ด้วยน้ำตา
เพื่อเป็นการรำลึกถึงการจากไปอย่างไม่คาดคิด ของ ดิโอโก โชต้า
เมื่อพูดถึง ดิโอโก โชต้า
ผมจะนึกถึงเรื่องเหล่านี้
- เป็นนักฟุตบอล ที่ไม่ค่อยจะโดดเด่นในเรื่องการทำเกม ประสานงานกับเพื่อนร่วมทีม มากนัก ในหลายเกมจึงมัก "หายไปจากเกม" มาโผล่อีกทีก็เมื่อยิงประตูเข้านู่นแหละ
- จากข้อแรก ทำให้โชต้า แม้จะเป็นนักบอลฝีเท้าดี ยิงประตูดี แต่มักจะไม่ค่อยได้ลงเป็นตัวจริงแต่ต้นเกม มาแต่ยุคคลอป ที่คอยเป็นอะไหล่ เปลี่ยนตัวลงมาแทน มาเน่ หรือ ฟีร์มิโน จนถึงยุคสล็อต ก็ยังเป็นตัวหมุนเวียน เปลี่ยนสลับกับ กักโป, ดิอาซ หรือนูนเญซ
- ด้วยความที่มีดีที่การยิงประตู มีหลายครั้งที่โค้ชพยายามจะจับเขาไปลงหน้าเป้า หรือหน้าตัวกลาง แต่ก็ไม่ค่อยเวิร์ค เพราะโชต้าเป็นปีกธรรมชาติ ถนัดเล่นแต่ริมเส้น เมื่อจับมายืนตรงกลาง จึงไม่ค่อยเกิดประโยชน์ ทั้งจากรูปเกม หรือการยิงประตู สักเท่าไหร่
- หากยกซาลาห์ออกไป (วางไว้บนหิ้ง) โชต้า คือตัวยิงตัดสินเกมให้ลิเวอร์พูลมากที่สุดเลยละ จนชาวเดอะคอปเมืองไทย ตั้งฉายาให้ว่า "ความหวังของหมู่บ้าน" เพราะเกมตื้อ ๆ ยิงยังไงก็ไม่ได้ จะเสมอหรือแพ้เอา พอโชต้าลงมาไม่กี่อึดใจ ก็ "โผล่มาจากไหนไม่รู้" ยิงเป็นประตูได้ หรือไม่อย่างนั้นก็เป็นช่วงท้ายเกม ที่กองเชียร์ถอดใจหมดลุ้นแล้ว โชต้าก็มาจัดการ ลูกยิงตัดสินเกมวินาทีสุดท้าย ให้เห็นอยู่บ่อย ๆ
- เป็นนักฟุตบอลร่างเล็ก รูปร่างไม่ได้สูงใหญ่อะไรนัก แต่ทำประตูด้วยลูกโหม่งได้บ่อยมาก ในพรีเมียร์ลีก น่าจะไม่มีใครโหม่งทำประตูได้ดีกว่าเขาอีกแล้ว และวิธีการใช้ศรีษะโหม่งบอลของโชต้า ก็ไม่ใช่การโหม่งพุ่งเร็วแรง แบบที่กองหน้าตัวสูงหรือกองหลังทำ แต่เป็นเทคนิคในการโหม่ง ควบคุมน้ำหนัก ทิศทาง ความแม่นยำ จนเรียกได้ว่า เขามีทักษะในการโหม่งทำประตู ระดับเวิลด์คลาส ก็ว่าได้
- เป็นนักฟุตบอล แนว old school ที่หากมีจังหวะเลี้ยงลุย มักจะ "ไปให้สุด" จนกว่าจะเข้าเขตโทษจังหวะสุดท้าย จึงจะส่งต่อให้เพื่อนยิง หรือยิงเอง ซึ่งนักฟุตบอลปัจจุบัน โดยเฉพาะผู้เล่นปีก มักจะไม่ค่อยเลี้ยงตะลุยไปเองจนถึงที่สุดกันแล้ว อาจเป็นเพราะรูปแบบของการฟุตบอลสมัยใหม่ หรือการสอนของโค้ช จะไม่นิยมให้เล่นแบบนี้แล้ว แต่โชต้า ในหลายจังหวะยังทำอยู่ ซึ่งผลดีถ้าทำได้ตลอดรอดฝั่ง ทีมก็ได้ประโยชน์ แต่ผลเสียก็คือ จะถูกปะทะหนัก ๆ จนบาดเจ็บเอาได้ ซึ่งโชต้า ก็เจอปัญหาบาดเจ็บ จากการตะลุยเลี้ยง แล้วโดนเตะสกัดรุนแรง อยู่บ่อยครั้ง
- เป็นคนเงียบ ๆ โลวโปรไฟล์ แทบไม่เคยเห็นเรื่องราวอื้อฉาว ร้อนแรง ตกเป็นกระแสโซเชียลเลยสักครั้ง
- สิ่งเดียวที่ทุกคนรับรู้ เรื่องราวนอกสนามของเขา ก็คือ เขาเป็นเกมเมอร์ ระดับ "เทพ" ซึ่งนั่นก็อาจเป็นเหตุผลที่ว่า เขาไม่เคยมีเรื่องฉาวโฉ่นอกสนามขึ้นโซเชีบลเลย เพราะชีวิตส่วนตัวนอกสนาม เขาไม่ไปเฮฮา ปาร์ตี้ แต่เลือกการพักผ่อนสันทนาการ ด้วยการนั่งเล่นเกมอยู่ในบ้าน
...
อันนี้ คือ ผมเรียบเรียง เท่าที่นึกออก นึกได้ ในตอนนี้
ท่านอื่น อยากร่วมรำลึกถึง ดิโอโก โชต้า ในมุมมองอื่น
ก็เรียนเชิญนะครับ