ระดับการศึกษาของแรงงานไทย ปี 2538
ในปี พ.ศ. 2538 โครงสร้างการศึกษาของแรงงานไทยสะท้อนถึงความไม่เสมอภาคทางโครงสร้างอย่างลึกซึ้ง โดยแรงงานถึง 79.1% จบการศึกษาเพียงระดับประถมหรือต่ำกว่า ขณะที่มีเพียง 6.4% เท่านั้นที่จบการศึกษาระดับอุดมศึกษา
ที่น่าสังเกตกว่านั้นคือ จำนวนผู้จบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายสายสามัญ (3.3%) และสายอาชีวศึกษา (3.2%) น้อยกว่าผู้ที่จบปริญญา ซึ่งสะท้อนถึงปัญหาคอขวดในระบบการพัฒนาทักษะระดับกลาง และการขาดแคลนบุคลากรสายอาชีพอย่างรุนแรง
สถานการณ์นี้ชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่าแรงงานไทยในยุคนั้นยังคงเป็น แรงงานไร้ฝีมือเป็นส่วนใหญ่ ขาดโอกาสทางการศึกษาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการพัฒนาทุนมนุษย์ และความสามารถในการแข่งขันของประเทศในระยะยาว
“แรงงานไทยในปี 2538 ส่วนใหญ่ยังเป็นแรงงานทักษะต่ำ โดยได้รับการศึกษาเพียงขั้นพื้นฐาน มีเพียง 6.4% ที่จบระดับมหาวิทยาลัย และการศึกษาระดับกลาง เช่น อาชีวศึกษา แทบไม่มีตัวตนในระบบแรงงาน”
บรรณานุกรม
Memory and Political Socialization during Sukavichinomics Education Revolution at The Time of Thailand's Political Unrest and Asian Financial Crisis
ระดับการศึกษาของแรงงานไทย ปี 2538 — เรียบเรียงจาก UNESCO (1995)
ในปี พ.ศ. 2538 โครงสร้างการศึกษาของแรงงานไทยสะท้อนถึงความไม่เสมอภาคทางโครงสร้างอย่างลึกซึ้ง โดยแรงงานถึง 79.1% จบการศึกษาเพียงระดับประถมหรือต่ำกว่า ขณะที่มีเพียง 6.4% เท่านั้นที่จบการศึกษาระดับอุดมศึกษา
ที่น่าสังเกตกว่านั้นคือ จำนวนผู้จบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายสายสามัญ (3.3%) และสายอาชีวศึกษา (3.2%) น้อยกว่าผู้ที่จบปริญญา ซึ่งสะท้อนถึงปัญหาคอขวดในระบบการพัฒนาทักษะระดับกลาง และการขาดแคลนบุคลากรสายอาชีพอย่างรุนแรง
สถานการณ์นี้ชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่าแรงงานไทยในยุคนั้นยังคงเป็น แรงงานไร้ฝีมือเป็นส่วนใหญ่ ขาดโอกาสทางการศึกษาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการพัฒนาทุนมนุษย์ และความสามารถในการแข่งขันของประเทศในระยะยาว
“แรงงานไทยในปี 2538 ส่วนใหญ่ยังเป็นแรงงานทักษะต่ำ โดยได้รับการศึกษาเพียงขั้นพื้นฐาน มีเพียง 6.4% ที่จบระดับมหาวิทยาลัย และการศึกษาระดับกลาง เช่น อาชีวศึกษา แทบไม่มีตัวตนในระบบแรงงาน”
บรรณานุกรม
Memory and Political Socialization during Sukavichinomics Education Revolution at The Time of Thailand's Political Unrest and Asian Financial Crisis