เรื่องมีอยู่ว่า ที่เราจำความได้เราอยู่กับปู่ ย่า และคนที่เราเรียกว่าแม่คือน้องสาวคนสุดท้องพ่อ พอเริ่มโตขึ้นมาก็ฟังคนนั้นพูดที คนนี้พูดที ไปไหนกับน้องพ่อ เขาจะบอกว่าเราเป็นลูกเขา เราจะเรียกเขาว่าแม่1นะ จนใครๆก็รู้ว่าเราเป็นลูกแม่1จนพอเราอายุได้12ขวบ แม่แท้ๆเรา(เราจะเรียกว่าแม่2)
พ่อเรา และพี่ชายเรา ก็กลับมาอยู่ด้วยกันที่บ้านปู่ ตอนนั้นเรารับรู้แค่ว่าคนที่รักเราจริงๆคือ ปู่ ย่า และแม่1 แต่3คนนี้เขาจากเราไปแล้วค่ะ (ข้ามมาตอนโต) พอเราอยู่ม.1แม่1ได้มีสามี เราก็แยกห้องกับแม่1 และพอแม่1มีลูก เราก็ไม่ค่อยถูกกะลูกแม่1นะ เพราะมันทำให้เรา อดเที่ยวกับเพื่อน เราต้องรีบกับมาเลี้ยงมัน แล้ววันดีคืนดี พ่อกะแม่เราเอาลูกของแม่1มาเลี้ยง ซึ่งรัก ดูแลอย่างดี จนมันโต หาให้ทุกๆๆอย่าง ส่วนเราเหรอ หาเอง ตั้งแต่นั้นมาเราก็หาเงินใช้เอง โดที่ไม่ขอเขา อยากได้อะไรก็รับจ้างเก็บเงินซื้อเอง(เดียวมีต่อ)
พ่อแม่รักลูกคนอื่นมากว่าลูกแท้ๆ
พ่อเรา และพี่ชายเรา ก็กลับมาอยู่ด้วยกันที่บ้านปู่ ตอนนั้นเรารับรู้แค่ว่าคนที่รักเราจริงๆคือ ปู่ ย่า และแม่1 แต่3คนนี้เขาจากเราไปแล้วค่ะ (ข้ามมาตอนโต) พอเราอยู่ม.1แม่1ได้มีสามี เราก็แยกห้องกับแม่1 และพอแม่1มีลูก เราก็ไม่ค่อยถูกกะลูกแม่1นะ เพราะมันทำให้เรา อดเที่ยวกับเพื่อน เราต้องรีบกับมาเลี้ยงมัน แล้ววันดีคืนดี พ่อกะแม่เราเอาลูกของแม่1มาเลี้ยง ซึ่งรัก ดูแลอย่างดี จนมันโต หาให้ทุกๆๆอย่าง ส่วนเราเหรอ หาเอง ตั้งแต่นั้นมาเราก็หาเงินใช้เอง โดที่ไม่ขอเขา อยากได้อะไรก็รับจ้างเก็บเงินซื้อเอง(เดียวมีต่อ)