การนั่งสมาธิในรูปแบบก็ยังสำคัญอยู่

ไม่ใช่ว่าจะทำสมาธิในชีวิตประจำวันเพียงอย่างเดียว
โดยไม่มีการนั่งสมาธิในรูปแบบ

ต้องแบ่งเวลามานั่งสมาธิในรูปแบบด้วย
เพื่อทดสอบตัวเอง ว่าหลับตาแล้ว จะมีความคิดที่สะสมมาทั้งวันมาเสียดแทงบ้างไหม
เราเก็บสะสมอะไรมาบ้างในแต่ละวัน มันก็จะผุดผ่านๆ ขึ้นมาตอนนั่งสมาธิ
จะได้วัดความก้าวหน้าว่าที่ฝึกมาได้ผลหรือไม่

ถ้าทำสมาธิในชีวิตประจำวันอย่างเดียวบางทีอาจเป็นการกดข่มหรือทำงานอื่นเพื่อกลบเพื่อลืม
เรื่องที่สะสมมาได้ ทำให้เสมือนว่าคนที่ทำสมาธิแบบนี้ อยู่กับปัจจุบันได้ดี ที่จริงอาจจะแค่ลืมเรื่องราวไปชั่วขณะก็เป็นได้

ทางที่ดีต้องทำทั้ง 2 แบบ ทั้งสมาธิในรูปแบบ และนอกรูปแบบ