ถ้าไม่เล่า : ใครจะเชื่อ!!!
ตั้งเเต่จำความได้ ....
ก็นั่งเรือไปเรียนโรงเรียนวัดใกล้บ้าน เล่นโดดยาง หมากเก้บ ไล่จับกระต่ายขาเดียว เก็บหนังยางเล่นตามโรงอาหาร ตกเย็นก็นั่งเรือกลับ
จนมีโครงการถนนเข้า ก็นั่งรถอีเเต๊กไปเรียน ถนนดิน เเล้วก็เป็นถนนลูกรัง
อาหารกลางวันน่ะหรอ : ห่อข้าวไปกินจ้า ถ้าวันไหนไม่ได้ห่อไปกินก็ไปอาศัยข้าววัด (บอกเลยมากมายก่ายกอง อร่อยกว่าข้าวที่เเม่ทำอีก 55)
ได้เงินวันล่ะ 5 บาท 10 บาท สมัยนั้น
-เคล็ดลับนะ มีวิธีหาเงิน สมันยนั้นจะเป็นโรงเรียนตึกไม้ มีบรรได เเล้วใต้บันไดจะมีเด็กทำเหรียญตกประจำ ก็ไปหาเก็บเอา
มีครูมาใหม่ ทำอาหารขายในโรงครัว จานล่ะ 10 บาท ชอบกินมาแกงผัดกระเพราหน่อไม้+ไข่ดาว
หลังจากขึ้น ป.5-6 เเม่ก็ให้วันล่ะ 20 เก็บตั้งซื้อรถทามิย่า คันละ 40 บาท ค่าถ่ายอีก กว่าจะเก็บได้ 55
--------
บอกเลย = ตั้งเเต่ ป.2 ยัน ป.6 = โดนเพื่อนแกล้งจนน้ำตาไหล กลับบ้านเกิบทุกวัน
--------
มีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คน ชื่อมงคล กับ อนุชิต
มงคล มีเกมส์บอยจอขาวดำ ก็แอบหนีไปเล่นกับเพื่อน
อนุชิต บ้านยากจนกว่าเรามาก อยู่กระต๊อบสังกะสี เล่นลูกแก้วด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน เเม้เเต่เสาร์อาทิตย์
ชอบตกปลาด้วย + เวลากินข้าวกลางวัน เราเอาข้าวใส่ถุงก่อน หมูทอดโป๊ะข้าวต่อ เเล้วเดาะซอสฝาเขียว กินข้างตึกกัน 2 คน กับเพื่อนคนนี้นี่แหละ
อยู่บ้านก็เหงา ก็ไปหาแมลงแกลบ (น้องๆเเมลงสาบ) เพราะขุดหาไส้เดือนยากเหลือเกิน = ตกปลาทุกๆวัน
- มีเเค่วิทยุตกทอดเก่าๆ ที่จูนคลื่นเอา + ทีวีจอตู้ 21 นิ้ว 1 เครื่อง (สมัยนั้นติดการ์ตูนช่อง 9 อย่างเดียว) ก็เเย่งดูหนังจักรๆวงศ์กับเเม่
จนแม่จับฉลากได้ทีวี 14 นิ้ว เท่านั้นแหละ เราดูช่อง9อย่างเดียวเลย
- การ์ตูน ที่มี มังกร 9 ตัว จากปลอกเเขน + การ์ตูนตัวตุ่น ช่อง 11 = โคตรติดเลย สมัยนั้น
> .... ไปเก็บเมล็ดดาวกระจาย กับไม้ประดับ บานไม่รู้โรย บานเย็น บานเช้า อะไรเนี่ยแหละ มาปลูก เเล้วก็จินตนาการไปเรื่อย
พอขึ้น ม.1 -3 = โดนแกล้ง ตอนม. 2 อีกจ้าาา หนีไปเล่นปิงปองกับเพื่อน เพื่อหนีจากเหล่าเพื่อนจอมแกล้ง ทุกครั้งที่ว่าง หรือช่วงเย็นรอรถตู้
ม.1 เส้นเข้าไป .... สอบ มั่ว ทุกข้อ ไม่รู้เรื่องเลย (จากกิจกรรมที่ผ่านมา) คือพอดีมีลุงอยู่คนนุง ไม่เล่าดีกว่า
ไปเรียนเดือนเเรกร้องไห้อยากกลับบ้านทุกวันเลย พอเริ่มรู้จักเพื่อน พาไปเดินโน่นนี่นั่น ใจเเตก เก็บเงินชื้อโน่นนี่นั่น (ของเล่น)
ข้าวจานล่ะ 12 -15 บาท
- เงินฝากจากธกส.. 3500 บาท เก็บสมัยเรียนประถม แอบไปเบิกมาเพื่อชื้อเกมส์บอยคัลเลอร์
เเม่ไม่รู้นะ พอเเม่รู้เท่านั้นแหละ โดนตีชะหนักเลย
- ได้เงินวันล่ะ 40 บาท มองเพื่อน ก็อิจฉาเพื่อนแหละ
- ม.2 ได้เพิ่มเป้น 60 บาท จนถึง ม.3 + ราคาข้าวก็ขยับขึ้นแหละ
แบบไม่ได้ตั้งใจเรียนเลย ได้เกรดเเค่ 2 นิดๆๆ .....ตื่นตั้งเเต่ ตี 5 ครึ่ง เพื่อขึ้นรถตู้ 6 โมง (บ้านเเรกที่มารับ) ไปถึง โรงเรียน7โมงกว่าๆ ถึงบ้าน 6โมงเย็นทุกวัน
-กิจกรรม ก็ดูทีวี 14 นิ้ว เสาร์อาทิต์ก็ดูการ์ตูน + ชิทคอม บางรักซอย 9 + นัดกับนัด + ชิทคอมทั้งวัน เยอะไปหมดเลย
- กลางวันเสาร์อาทิตย์อยู่บ้านก็นั่งตกปลา ปลูกถั่ว 1-3 หลุม
.......
บอกเลยว่า ป.1-6. ไปไกลสุดเเค่งานวัด ....พกตังติดตัวเเค่ 20 กว่าบาท ได้เเค่ปาเป้า เเล้วก็เดินวันรอบๆงานวัด นั่งเหม่อมองคนโน้นชื้อของ คนนี้เล่นเกมส์ ขึ้นชิงช้าสวรรค์ไปเรื่อยๆ เเล้วก็เดินกับไปหาพ่อ เเล้วก็กลับบ้าน (สมัยนั้น งานวัดจะมีเวทีคอนเสริฐ หมอรำ รำตัด หนังกลางแปล ลิเก เเล้วเเต่ปี)
...............
ม.4-6 ตอน ม. 3 จะมีครูเรียกไปว่า จะเรียนที่นี่ต่อหรือเรียนที่อื่น เเล้วก็คัดเกรดด้วย นึกว่าไม่รอด
ตกไปอยู๋ /14 (จาก 16 ห้อง) ดีนะเพื่อนสนิทตามไปด้วยหมดเลย - เป้ วุฒิ เเล้วก็มาได้แบ้งค์เพิ่ม เซียนหมากรุกด้วยกัน
ม.4 ก็ไม่ต่างจากเดิม .....โดนเพื่อนแกล้ง แต่เเรงกว่า ไอ้เราก็อยู่เฉยๆ ก็มาหาเรื่อง โดนต่อยตลอด (มาที 3-4 คน)
รอบหลัง ล็อคคอไปต่อยชะเลือดไหลท่วม เกิบสลบ = ไปห้องปกครอง เราหน้ายับ มันเเค่โดนหวดไม่กี่ทีเอง เเล้วบังคับให้ขอโทษเรา แบบเห้อออ
เลือดไหลโซก ไปห้องพยาบาล ครูพยาบาลก็ให้เปลี่ยนเป้นชุดวอร์มสีแดง : เพื่อนชื่อวุฒ ก็ออกตังค์ให้ฟรี ชื้อชุดพละสีน้ำเงินมาเปลี่ยนให้
เพื่อชื่อ วุฒิ ชักเสื้อนักเรียนให้ด้วย (เพื่อนเเท้จิงๆ)
หลังจากนั้น อยู่บ้านก็พยายามวิ่ง+เล่นกี่ฬา+ชิพอัพ ..เพื่อนจะได้ไม่กล้าแกล้งอีก
(เข้าชมรม ลูกเสือวิสามัญ = ฝึกหนักไปอีก 55) เท่านั้นแหละ เพื่อนจอมแกล้งก็ห่างหายไปเลย
+ ว่างเมื่อไหร่ก็อยู่ที่โต๊ะปิงปอง จนมีเพื่อนห้อง ท๊อป = ทำให้เราขยันเรียนไปชะงั้น ได้ที่ 1 ห้องห้องบ๊วยยย (เป็นไปได้ 5555555)
แถมได้ตังด้วย ม. 4 : ได้ 1000 ...ม. 5 : ได้ 1500 .....ม.6 : ฝากน้องมาให้ 2000
- ชมรมลูกเสือ จะฝึกโหดไปไหน ..พี่ตะหวาดเก่งไปอีก ด่าเอาๆๆ ไม่กลัวผมซ็อคบ้างหรอ เเต่ก็ชอบชื้อขนมมาเลี้ยงนะ
หากิจกรรมมาแกล้งได้ตลอด อมลูกอมเเล้วส่งทางปาก (ไม่เกรงใจ คนที่เป็นผู้หญิงเล๊ยยยย) อ๊วกแทบพุ่ง!!!
ปลาทาโร่เส้น ก็จับคู่เเล้วกินเส้นเดียวอีก (เเล้วเราก็รับจบเพราะ เส้นขาดโดนน้ำลายจากอีกฝ่าย)
ฝึกหนักกว่า ตอนเรียน รด. อีก (จะฝึกเอาอะไรว่ะ เเต่เราก็เต็มใจฝึกนะ สนุก คำเดียว มีเพื่อนอ่าา)
ปล. เราไม่ได้ไปตอนหมายเรียก เเล้วก็ขยันเรียกด้วยนะ .....= แบบคนอื่นเรียก 1 รอบ เราเรียกชะ 3 รอบ = โดนไป 3 คดี
- เวลาฝึกวิ่ง ก็ให้ท่อง ชาติ เกียรติ วินัย ซื่อสัตย์ บลาๆๆๆ ให้ดังๆก้องทั้งโรงเรียน วิ่งไปทั่ว รอบสนามบ้าง รอบตึกบ้าง
(นี่จะประกาศศักดาหรอ โชว์เพาเวอร์หรอคร๊าฟ ) เเรกก็อายนะ หลังๆด้านเเล้ว
คิดดู วิ่งจนปวดขา เดินเเทบไม่ไหว
เเต่ๆๆ ....พอวันไหนไม่ฝึน เหงาทันที่ ชวนเพื่อนผู้หญิงในชมรมไปวิ่งรอบสนาม (ชื่อ สุ สุจิตตรา ตันจินซุย บอกชื่อเต็มจะอย่าพึ่งโดนแบนน้าา) อยากให้รู้ว่าสนิทจิง วิ่งรอบสนามไปชะ 4 รอบ (เกิบ 4 กม.) ยังไม่เหนื่อยเลย
จบ. ที่เก็บเกรด 3.5 กว่าๆๆ ที่ 1 ห้องห้อง (ห้องท๊อป เกรดสูงกว่านี้เยอะ) เคยไปขอให้ครู เปลี่ยนสายการเรียนนะ เเต่ไม่ให้ ตอนม. 4
จน ม.5 ครูที่เราไปขอเปลี่ยนสายมาพูดว่ามีคนมาขอเปลี่ยนสายบนเวที (ก็นึกขึ้นได้ เรานี่หว่า มีคนเดียว) : เราก็ใจกล้าไปขอชะด้วย 5555
(สุดท้ายอยู่สายวิทย์ ทั่วไป 4 -6 นะ)
- ตอนสอบ สามารถสมัคร คณิตเสริมได้ วิทย์เสริมได้ (เราก้สมัครไป เผื่อใช้ สุดท้ายได้ใช้ )
- เลือกคณะ 1-4 เสีย 250 บาท เราเลือกที่เป็นสร้างอุปกรณ์การเกษตร ที่ลาดกะบัง จำสาขาไม่ได้ เพราะขึ้นรถไฟไกลบ้าน
(เเต่เห็นเพื่อนเลือก บัญชี กะการตลาดไป) เราก็เปลี่ยนใจตามเพื่อนไป เราก็ดันไปติดบัญชี ....เพื่อนติดการตลาดอีกที
สุดท้าย ก็ไม่เหลือใคร
ไปเรียนมหาลัยแบบตัวคนเดียว ..... กู้กยศก็ไม่ได้ หอในก็ไม่ติด ..... ใช้ชีวิตลุ่มๆดอนๆมาก
เพื่อนมหาลัย แบบจนๆก็มีนะ กู้กยศผ่าน +ทำงานกะกลางคืน 1 คน = เเถมเรียนเก่งมาก (ชื่อปกฉัตร)
+ อีก2 คน เป็นคนใต้ กับคนอีสาน (4 คน ที่จนเหมือนกัน)
เพื่อนในเซค ไปเที่ยว กินเหล้าบ้าง เราก็อยู่ห้องกับโน๊ตบุ๊ค ที่กว่าจะขอเเม่ได้ อยู่เเต่ห้อง เล่นMSN จีบคนโน้นไปทั่ว ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย เพราะไม่มีเงินเที่ยว ต้องเจียดเงินมาเสียค่าหอ 2500+น้ำไฟ 160 ประมาณนี้
-เสาร์อาทิตย์ ขึ้นรถเมล์ สาย 45 มั้ง (จากหนองมน สู่แปดริ้ว เดินเพื่อประหยัด 8 บาท ไปสถานีรถไฟฉะเชิงเทรา ต่อรถไฟมาที่บ้าน) ไปกลับบ้าน 100นิดๆ
ถ้าอยู่หอ จะเกิน 200 บาท
-ในมหาลัย ก็เดินไกลจัง นั่งรถ 2 บาทรอบมหาลัย นานๆมาที บางทีไม่ทันก็เดินเหงื่อท่วมไปเรียน ....จนพี่ๆที่ขี่มอไซค์ สงสาร ไปกับพี่ไหม? + ใส่รองเท้า ขาดๆ (สมัยมัธยม ขาดๆไม่ค่อยมีใครสนกัน เพราะเป็นกันเยอะ ...เเต่มหาลัยไม่ใช่เลย ชนชั้นจิงๆ)
งานเลี้ยงในเชค ก็จัดบ่อยกันจัง = ไม่ได้ไปจ้า ไม่มีรถไป + ไม่มีเงินเข้าส่วนกลาง + ไม่ตังชื้อชุดไปเที่ยว (รันทดเน๊อะ) = ไม่ค่อยมีเพื่อนเลย
จบมาได้ก็บุญเเล้ว ด้วยเกรด 3.11
1. จบมา หางานไม่ได้ ไปงานัดพบเเรงงานะ = ได้งานที่วิริยะประกันภัย : ตรวจสุขภาพเจอไวรัสตับB เรียกไปคุยให้ลาออก
2. หางานไม่ได้ต่อ มาได้ที่คลังสินค้า = เจอหัวหน้า ด่ายับเลย ไม่ใช่เรื่องงานนะ .....โอเค ออกเลย (บ่นทุกวัน จนจิตตก เราไปทำอะไรให้เขาหรอ? คิดในใจ โดนอยู่คนเดียว ....เรียกเรามาจากทีมนับสต๊อกตามคลัง มาทีมใช้Excelสรุปรายงาน)
3. ลองไปสมัคร รพ.ชลบุรี ไปอ้อนวอนขอเขา ... หัวหน้ารับเป้นจ้างเหมาบริการ ทำได้ 7 เดือน ทะเลาะกับพี่เขา (เป็นเกย์ ทำนมเเล้ว ก็นิสัยสาวประเพศสองแหละ) แหะๆๆ แบบเราทำผิดด้วย เขาทำผิดด้วย = ความบรรลัยจ้าา
4. ลองไปสมัครสอบ ธนาคาร กรุงเทพ ...... สอบไม่ผ่านนะ เเต่หัวหน้าเขาสนใจ เรียกไปสัมภาษณ์ ดันผ่านเฉย เป็น back office (สงสัยจะสงสาร) เเต่....โชคชะตาเล่นตลก โพลงจมูกอักเสบ ถี่มาก สู้ไม่ไหว ลาออก
5.ทำงานที่โน้นที่นี่ แบบรายวัน ไปเรื่อยๆ จนมาสอบได้เป็นพนักงานตรวจสอบบัญชีสหกรณ์ ฉะเชิงเทรา = เจอหัวหน้าแบบว่า สั่งอะไรต้องได้ ทำงานถึง ตี ตี2 ....ตี 4 บางวัน ทำให้ขนาดนี้เเล้ว เดินเข้ามาด่าฉอดๆๆ เเล้วก็ไป โอ้โห้!!! น้ำตาจะไหล (ประซด ด้วยการลา ออกจ้า)
- เว็บล่มโครงการล่มเเล้วล่มอีก .... ตัวเลขเพี๊ยน เราก็print screen ไว้ บอกหัวหน้าแกก็ไม่เชื่อ จนพี่ปูมาขอดู ก้เอาให้ดู
- เขาแก้ได้ ....เเต่พี่เขาทำเอกสารหาย + ดีนะอัพโหลดขึ้นเว็บเเล้ว เเต่ๆๆๆๆ ..... พี่คนที่ทำเว็บดันล็อคห้ามโหลดไฟล์อีก
เท่านั้นแหละ แฮกชะเลย หัวหน้าด่านัก +งานเร่ง = ก็จัดไปดิคร๊าฟ !!!!!
ทำจนโครงการเสร็จ เเล้วก็ลาออกมา
โชคชะตาเล่นตลก .....หางานไม่ได้ เลยไปลองสอบ กพ. (เคยสมัครไหม เคย เเต่ไม่ได้ไปสอบ ) = สอบครั้งเดียวผ่าน !!!!
สอบเสร็จ มีเปิดอยู่ที่เดียวที่สมัครได้
- กรมตรวจสอบบัญชีสหกรณ์ ดันสอบติด ลำดับที่ 40 เรียกเป็นสำรอง เเล้วดันเรียกหมดอีกนะ (จาก 120+ คน )
ได้ที่จันทบุรี = ที่นี่แหละ ที่เกิบทำให้เรา ฆ่าตัวตาย
เข้าไปทำงานด้วยความไร้เดียงสา + โดนเกลียดทั้งสำนักงาน
จบเเค่ที่นี่เเล้วกัน .....!!!
ความจน +ต้นทุนชีวิต +เลือกเกิดไม่ได้ .....ดวงคนจะโดนก็คือโดน (ตั้งเเต่ ประถม โดนแกล้ง + มัธยมก็โดนซ้อมจนเกิบสลบ เลือดไหลกลบปาก)
>>> - ทำงานก็โดนหัวหน้าเขม่งตลอด !!! -<<<
>>>> ต่อหน้าใคร เราไม่เคยพูดสวนใครเลย!!! <<<< (ยกเว้นที่ฟิวขาดจิงๆ ก็จะมาสวนในเฟสบุ๊ค ....ก็ระบาย ปัจจุบันเลิกนานเเล้ว จิงๆเลิกเล่นfacebookตั้งเเต่ก่อนเรียนมหาลัยเเล้ว) ......ที่ทำงานก็ไม่สามารถมีคลิปหรือพยานตอนเรา อารมณ์ขึ้นได้เลย เช่นกัน ยกเว้นที่ รพ.ชลบุรี มีปากเสียง 1 นาที เเล้วลาออกมาเลย
สุดท้าย เริ่มโดนมากๆ ....มีพี่บางคนบอกให้สวนไปบ้าง จะได้เลิกงี้เง่าใส่เรา (เท่านั้นแหละ จิงด้วย)
จิตใจมาเเข็งตอนเเชทตามช่องข่าว แบบไร้เดียงสา ก็โดนสวนกลับมา สารพัด = จนทุกวันนี้ เป็นเกรียนคีย์บอร์ด
จากเกรียนคีย์บอร์ด เลื่อนเป็น ตัวฮาประจำห้องแชท ในนามว่า "ผู้ชาย หัวใจธรรมดา" จิงๆก็ไม่ได้ฮานะ เเค่สร้างอารมณ์ร่วม เพราะคนอื่นจะมีมุขเด็ดๆ มากกว่า
55555+
ลูกชาวสวน ชาวไร่ ชาวนา เกิดมาทุนชีวิตชั่งน้อยนิด
ตั้งเเต่จำความได้ ....
ก็นั่งเรือไปเรียนโรงเรียนวัดใกล้บ้าน เล่นโดดยาง หมากเก้บ ไล่จับกระต่ายขาเดียว เก็บหนังยางเล่นตามโรงอาหาร ตกเย็นก็นั่งเรือกลับ
จนมีโครงการถนนเข้า ก็นั่งรถอีเเต๊กไปเรียน ถนนดิน เเล้วก็เป็นถนนลูกรัง
อาหารกลางวันน่ะหรอ : ห่อข้าวไปกินจ้า ถ้าวันไหนไม่ได้ห่อไปกินก็ไปอาศัยข้าววัด (บอกเลยมากมายก่ายกอง อร่อยกว่าข้าวที่เเม่ทำอีก 55)
ได้เงินวันล่ะ 5 บาท 10 บาท สมัยนั้น
-เคล็ดลับนะ มีวิธีหาเงิน สมันยนั้นจะเป็นโรงเรียนตึกไม้ มีบรรได เเล้วใต้บันไดจะมีเด็กทำเหรียญตกประจำ ก็ไปหาเก็บเอา
มีครูมาใหม่ ทำอาหารขายในโรงครัว จานล่ะ 10 บาท ชอบกินมาแกงผัดกระเพราหน่อไม้+ไข่ดาว
หลังจากขึ้น ป.5-6 เเม่ก็ให้วันล่ะ 20 เก็บตั้งซื้อรถทามิย่า คันละ 40 บาท ค่าถ่ายอีก กว่าจะเก็บได้ 55
--------
บอกเลย = ตั้งเเต่ ป.2 ยัน ป.6 = โดนเพื่อนแกล้งจนน้ำตาไหล กลับบ้านเกิบทุกวัน
--------
มีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คน ชื่อมงคล กับ อนุชิต
มงคล มีเกมส์บอยจอขาวดำ ก็แอบหนีไปเล่นกับเพื่อน
อนุชิต บ้านยากจนกว่าเรามาก อยู่กระต๊อบสังกะสี เล่นลูกแก้วด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน เเม้เเต่เสาร์อาทิตย์
ชอบตกปลาด้วย + เวลากินข้าวกลางวัน เราเอาข้าวใส่ถุงก่อน หมูทอดโป๊ะข้าวต่อ เเล้วเดาะซอสฝาเขียว กินข้างตึกกัน 2 คน กับเพื่อนคนนี้นี่แหละ
อยู่บ้านก็เหงา ก็ไปหาแมลงแกลบ (น้องๆเเมลงสาบ) เพราะขุดหาไส้เดือนยากเหลือเกิน = ตกปลาทุกๆวัน
- มีเเค่วิทยุตกทอดเก่าๆ ที่จูนคลื่นเอา + ทีวีจอตู้ 21 นิ้ว 1 เครื่อง (สมัยนั้นติดการ์ตูนช่อง 9 อย่างเดียว) ก็เเย่งดูหนังจักรๆวงศ์กับเเม่
จนแม่จับฉลากได้ทีวี 14 นิ้ว เท่านั้นแหละ เราดูช่อง9อย่างเดียวเลย
- การ์ตูน ที่มี มังกร 9 ตัว จากปลอกเเขน + การ์ตูนตัวตุ่น ช่อง 11 = โคตรติดเลย สมัยนั้น
> .... ไปเก็บเมล็ดดาวกระจาย กับไม้ประดับ บานไม่รู้โรย บานเย็น บานเช้า อะไรเนี่ยแหละ มาปลูก เเล้วก็จินตนาการไปเรื่อย
พอขึ้น ม.1 -3 = โดนแกล้ง ตอนม. 2 อีกจ้าาา หนีไปเล่นปิงปองกับเพื่อน เพื่อหนีจากเหล่าเพื่อนจอมแกล้ง ทุกครั้งที่ว่าง หรือช่วงเย็นรอรถตู้
ม.1 เส้นเข้าไป .... สอบ มั่ว ทุกข้อ ไม่รู้เรื่องเลย (จากกิจกรรมที่ผ่านมา) คือพอดีมีลุงอยู่คนนุง ไม่เล่าดีกว่า
ไปเรียนเดือนเเรกร้องไห้อยากกลับบ้านทุกวันเลย พอเริ่มรู้จักเพื่อน พาไปเดินโน่นนี่นั่น ใจเเตก เก็บเงินชื้อโน่นนี่นั่น (ของเล่น)
ข้าวจานล่ะ 12 -15 บาท
- เงินฝากจากธกส.. 3500 บาท เก็บสมัยเรียนประถม แอบไปเบิกมาเพื่อชื้อเกมส์บอยคัลเลอร์
เเม่ไม่รู้นะ พอเเม่รู้เท่านั้นแหละ โดนตีชะหนักเลย
- ได้เงินวันล่ะ 40 บาท มองเพื่อน ก็อิจฉาเพื่อนแหละ
- ม.2 ได้เพิ่มเป้น 60 บาท จนถึง ม.3 + ราคาข้าวก็ขยับขึ้นแหละ
แบบไม่ได้ตั้งใจเรียนเลย ได้เกรดเเค่ 2 นิดๆๆ .....ตื่นตั้งเเต่ ตี 5 ครึ่ง เพื่อขึ้นรถตู้ 6 โมง (บ้านเเรกที่มารับ) ไปถึง โรงเรียน7โมงกว่าๆ ถึงบ้าน 6โมงเย็นทุกวัน
-กิจกรรม ก็ดูทีวี 14 นิ้ว เสาร์อาทิต์ก็ดูการ์ตูน + ชิทคอม บางรักซอย 9 + นัดกับนัด + ชิทคอมทั้งวัน เยอะไปหมดเลย
- กลางวันเสาร์อาทิตย์อยู่บ้านก็นั่งตกปลา ปลูกถั่ว 1-3 หลุม
.......
บอกเลยว่า ป.1-6. ไปไกลสุดเเค่งานวัด ....พกตังติดตัวเเค่ 20 กว่าบาท ได้เเค่ปาเป้า เเล้วก็เดินวันรอบๆงานวัด นั่งเหม่อมองคนโน้นชื้อของ คนนี้เล่นเกมส์ ขึ้นชิงช้าสวรรค์ไปเรื่อยๆ เเล้วก็เดินกับไปหาพ่อ เเล้วก็กลับบ้าน (สมัยนั้น งานวัดจะมีเวทีคอนเสริฐ หมอรำ รำตัด หนังกลางแปล ลิเก เเล้วเเต่ปี)
...............
ม.4-6 ตอน ม. 3 จะมีครูเรียกไปว่า จะเรียนที่นี่ต่อหรือเรียนที่อื่น เเล้วก็คัดเกรดด้วย นึกว่าไม่รอด
ตกไปอยู๋ /14 (จาก 16 ห้อง) ดีนะเพื่อนสนิทตามไปด้วยหมดเลย - เป้ วุฒิ เเล้วก็มาได้แบ้งค์เพิ่ม เซียนหมากรุกด้วยกัน
ม.4 ก็ไม่ต่างจากเดิม .....โดนเพื่อนแกล้ง แต่เเรงกว่า ไอ้เราก็อยู่เฉยๆ ก็มาหาเรื่อง โดนต่อยตลอด (มาที 3-4 คน)
รอบหลัง ล็อคคอไปต่อยชะเลือดไหลท่วม เกิบสลบ = ไปห้องปกครอง เราหน้ายับ มันเเค่โดนหวดไม่กี่ทีเอง เเล้วบังคับให้ขอโทษเรา แบบเห้อออ
เลือดไหลโซก ไปห้องพยาบาล ครูพยาบาลก็ให้เปลี่ยนเป้นชุดวอร์มสีแดง : เพื่อนชื่อวุฒ ก็ออกตังค์ให้ฟรี ชื้อชุดพละสีน้ำเงินมาเปลี่ยนให้
เพื่อชื่อ วุฒิ ชักเสื้อนักเรียนให้ด้วย (เพื่อนเเท้จิงๆ)
หลังจากนั้น อยู่บ้านก็พยายามวิ่ง+เล่นกี่ฬา+ชิพอัพ ..เพื่อนจะได้ไม่กล้าแกล้งอีก
(เข้าชมรม ลูกเสือวิสามัญ = ฝึกหนักไปอีก 55) เท่านั้นแหละ เพื่อนจอมแกล้งก็ห่างหายไปเลย
+ ว่างเมื่อไหร่ก็อยู่ที่โต๊ะปิงปอง จนมีเพื่อนห้อง ท๊อป = ทำให้เราขยันเรียนไปชะงั้น ได้ที่ 1 ห้องห้องบ๊วยยย (เป็นไปได้ 5555555)
แถมได้ตังด้วย ม. 4 : ได้ 1000 ...ม. 5 : ได้ 1500 .....ม.6 : ฝากน้องมาให้ 2000
- ชมรมลูกเสือ จะฝึกโหดไปไหน ..พี่ตะหวาดเก่งไปอีก ด่าเอาๆๆ ไม่กลัวผมซ็อคบ้างหรอ เเต่ก็ชอบชื้อขนมมาเลี้ยงนะ
หากิจกรรมมาแกล้งได้ตลอด อมลูกอมเเล้วส่งทางปาก (ไม่เกรงใจ คนที่เป็นผู้หญิงเล๊ยยยย) อ๊วกแทบพุ่ง!!!
ปลาทาโร่เส้น ก็จับคู่เเล้วกินเส้นเดียวอีก (เเล้วเราก็รับจบเพราะ เส้นขาดโดนน้ำลายจากอีกฝ่าย)
ฝึกหนักกว่า ตอนเรียน รด. อีก (จะฝึกเอาอะไรว่ะ เเต่เราก็เต็มใจฝึกนะ สนุก คำเดียว มีเพื่อนอ่าา)
ปล. เราไม่ได้ไปตอนหมายเรียก เเล้วก็ขยันเรียกด้วยนะ .....= แบบคนอื่นเรียก 1 รอบ เราเรียกชะ 3 รอบ = โดนไป 3 คดี
- เวลาฝึกวิ่ง ก็ให้ท่อง ชาติ เกียรติ วินัย ซื่อสัตย์ บลาๆๆๆ ให้ดังๆก้องทั้งโรงเรียน วิ่งไปทั่ว รอบสนามบ้าง รอบตึกบ้าง
(นี่จะประกาศศักดาหรอ โชว์เพาเวอร์หรอคร๊าฟ ) เเรกก็อายนะ หลังๆด้านเเล้ว
คิดดู วิ่งจนปวดขา เดินเเทบไม่ไหว
เเต่ๆๆ ....พอวันไหนไม่ฝึน เหงาทันที่ ชวนเพื่อนผู้หญิงในชมรมไปวิ่งรอบสนาม (ชื่อ สุ สุจิตตรา ตันจินซุย บอกชื่อเต็มจะอย่าพึ่งโดนแบนน้าา) อยากให้รู้ว่าสนิทจิง วิ่งรอบสนามไปชะ 4 รอบ (เกิบ 4 กม.) ยังไม่เหนื่อยเลย
จบ. ที่เก็บเกรด 3.5 กว่าๆๆ ที่ 1 ห้องห้อง (ห้องท๊อป เกรดสูงกว่านี้เยอะ) เคยไปขอให้ครู เปลี่ยนสายการเรียนนะ เเต่ไม่ให้ ตอนม. 4
จน ม.5 ครูที่เราไปขอเปลี่ยนสายมาพูดว่ามีคนมาขอเปลี่ยนสายบนเวที (ก็นึกขึ้นได้ เรานี่หว่า มีคนเดียว) : เราก็ใจกล้าไปขอชะด้วย 5555
(สุดท้ายอยู่สายวิทย์ ทั่วไป 4 -6 นะ)
- ตอนสอบ สามารถสมัคร คณิตเสริมได้ วิทย์เสริมได้ (เราก้สมัครไป เผื่อใช้ สุดท้ายได้ใช้ )
- เลือกคณะ 1-4 เสีย 250 บาท เราเลือกที่เป็นสร้างอุปกรณ์การเกษตร ที่ลาดกะบัง จำสาขาไม่ได้ เพราะขึ้นรถไฟไกลบ้าน
(เเต่เห็นเพื่อนเลือก บัญชี กะการตลาดไป) เราก็เปลี่ยนใจตามเพื่อนไป เราก็ดันไปติดบัญชี ....เพื่อนติดการตลาดอีกที
สุดท้าย ก็ไม่เหลือใคร
ไปเรียนมหาลัยแบบตัวคนเดียว ..... กู้กยศก็ไม่ได้ หอในก็ไม่ติด ..... ใช้ชีวิตลุ่มๆดอนๆมาก
เพื่อนมหาลัย แบบจนๆก็มีนะ กู้กยศผ่าน +ทำงานกะกลางคืน 1 คน = เเถมเรียนเก่งมาก (ชื่อปกฉัตร)
+ อีก2 คน เป็นคนใต้ กับคนอีสาน (4 คน ที่จนเหมือนกัน)
เพื่อนในเซค ไปเที่ยว กินเหล้าบ้าง เราก็อยู่ห้องกับโน๊ตบุ๊ค ที่กว่าจะขอเเม่ได้ อยู่เเต่ห้อง เล่นMSN จีบคนโน้นไปทั่ว ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย เพราะไม่มีเงินเที่ยว ต้องเจียดเงินมาเสียค่าหอ 2500+น้ำไฟ 160 ประมาณนี้
-เสาร์อาทิตย์ ขึ้นรถเมล์ สาย 45 มั้ง (จากหนองมน สู่แปดริ้ว เดินเพื่อประหยัด 8 บาท ไปสถานีรถไฟฉะเชิงเทรา ต่อรถไฟมาที่บ้าน) ไปกลับบ้าน 100นิดๆ
ถ้าอยู่หอ จะเกิน 200 บาท
-ในมหาลัย ก็เดินไกลจัง นั่งรถ 2 บาทรอบมหาลัย นานๆมาที บางทีไม่ทันก็เดินเหงื่อท่วมไปเรียน ....จนพี่ๆที่ขี่มอไซค์ สงสาร ไปกับพี่ไหม? + ใส่รองเท้า ขาดๆ (สมัยมัธยม ขาดๆไม่ค่อยมีใครสนกัน เพราะเป็นกันเยอะ ...เเต่มหาลัยไม่ใช่เลย ชนชั้นจิงๆ)
งานเลี้ยงในเชค ก็จัดบ่อยกันจัง = ไม่ได้ไปจ้า ไม่มีรถไป + ไม่มีเงินเข้าส่วนกลาง + ไม่ตังชื้อชุดไปเที่ยว (รันทดเน๊อะ) = ไม่ค่อยมีเพื่อนเลย
จบมาได้ก็บุญเเล้ว ด้วยเกรด 3.11
1. จบมา หางานไม่ได้ ไปงานัดพบเเรงงานะ = ได้งานที่วิริยะประกันภัย : ตรวจสุขภาพเจอไวรัสตับB เรียกไปคุยให้ลาออก
2. หางานไม่ได้ต่อ มาได้ที่คลังสินค้า = เจอหัวหน้า ด่ายับเลย ไม่ใช่เรื่องงานนะ .....โอเค ออกเลย (บ่นทุกวัน จนจิตตก เราไปทำอะไรให้เขาหรอ? คิดในใจ โดนอยู่คนเดียว ....เรียกเรามาจากทีมนับสต๊อกตามคลัง มาทีมใช้Excelสรุปรายงาน)
3. ลองไปสมัคร รพ.ชลบุรี ไปอ้อนวอนขอเขา ... หัวหน้ารับเป้นจ้างเหมาบริการ ทำได้ 7 เดือน ทะเลาะกับพี่เขา (เป็นเกย์ ทำนมเเล้ว ก็นิสัยสาวประเพศสองแหละ) แหะๆๆ แบบเราทำผิดด้วย เขาทำผิดด้วย = ความบรรลัยจ้าา
4. ลองไปสมัครสอบ ธนาคาร กรุงเทพ ...... สอบไม่ผ่านนะ เเต่หัวหน้าเขาสนใจ เรียกไปสัมภาษณ์ ดันผ่านเฉย เป็น back office (สงสัยจะสงสาร) เเต่....โชคชะตาเล่นตลก โพลงจมูกอักเสบ ถี่มาก สู้ไม่ไหว ลาออก
5.ทำงานที่โน้นที่นี่ แบบรายวัน ไปเรื่อยๆ จนมาสอบได้เป็นพนักงานตรวจสอบบัญชีสหกรณ์ ฉะเชิงเทรา = เจอหัวหน้าแบบว่า สั่งอะไรต้องได้ ทำงานถึง ตี ตี2 ....ตี 4 บางวัน ทำให้ขนาดนี้เเล้ว เดินเข้ามาด่าฉอดๆๆ เเล้วก็ไป โอ้โห้!!! น้ำตาจะไหล (ประซด ด้วยการลา ออกจ้า)
- เว็บล่มโครงการล่มเเล้วล่มอีก .... ตัวเลขเพี๊ยน เราก็print screen ไว้ บอกหัวหน้าแกก็ไม่เชื่อ จนพี่ปูมาขอดู ก้เอาให้ดู
- เขาแก้ได้ ....เเต่พี่เขาทำเอกสารหาย + ดีนะอัพโหลดขึ้นเว็บเเล้ว เเต่ๆๆๆๆ ..... พี่คนที่ทำเว็บดันล็อคห้ามโหลดไฟล์อีก
เท่านั้นแหละ แฮกชะเลย หัวหน้าด่านัก +งานเร่ง = ก็จัดไปดิคร๊าฟ !!!!!
ทำจนโครงการเสร็จ เเล้วก็ลาออกมา
โชคชะตาเล่นตลก .....หางานไม่ได้ เลยไปลองสอบ กพ. (เคยสมัครไหม เคย เเต่ไม่ได้ไปสอบ ) = สอบครั้งเดียวผ่าน !!!!
สอบเสร็จ มีเปิดอยู่ที่เดียวที่สมัครได้
- กรมตรวจสอบบัญชีสหกรณ์ ดันสอบติด ลำดับที่ 40 เรียกเป็นสำรอง เเล้วดันเรียกหมดอีกนะ (จาก 120+ คน )
ได้ที่จันทบุรี = ที่นี่แหละ ที่เกิบทำให้เรา ฆ่าตัวตาย
เข้าไปทำงานด้วยความไร้เดียงสา + โดนเกลียดทั้งสำนักงาน
จบเเค่ที่นี่เเล้วกัน .....!!!
ความจน +ต้นทุนชีวิต +เลือกเกิดไม่ได้ .....ดวงคนจะโดนก็คือโดน (ตั้งเเต่ ประถม โดนแกล้ง + มัธยมก็โดนซ้อมจนเกิบสลบ เลือดไหลกลบปาก)
>>> - ทำงานก็โดนหัวหน้าเขม่งตลอด !!! -<<<
>>>> ต่อหน้าใคร เราไม่เคยพูดสวนใครเลย!!! <<<< (ยกเว้นที่ฟิวขาดจิงๆ ก็จะมาสวนในเฟสบุ๊ค ....ก็ระบาย ปัจจุบันเลิกนานเเล้ว จิงๆเลิกเล่นfacebookตั้งเเต่ก่อนเรียนมหาลัยเเล้ว) ......ที่ทำงานก็ไม่สามารถมีคลิปหรือพยานตอนเรา อารมณ์ขึ้นได้เลย เช่นกัน ยกเว้นที่ รพ.ชลบุรี มีปากเสียง 1 นาที เเล้วลาออกมาเลย
สุดท้าย เริ่มโดนมากๆ ....มีพี่บางคนบอกให้สวนไปบ้าง จะได้เลิกงี้เง่าใส่เรา (เท่านั้นแหละ จิงด้วย)
จิตใจมาเเข็งตอนเเชทตามช่องข่าว แบบไร้เดียงสา ก็โดนสวนกลับมา สารพัด = จนทุกวันนี้ เป็นเกรียนคีย์บอร์ด
จากเกรียนคีย์บอร์ด เลื่อนเป็น ตัวฮาประจำห้องแชท ในนามว่า "ผู้ชาย หัวใจธรรมดา" จิงๆก็ไม่ได้ฮานะ เเค่สร้างอารมณ์ร่วม เพราะคนอื่นจะมีมุขเด็ดๆ มากกว่า
55555+