คืนวันเสาร์ที่เงียบงัน ข้างนอกฝนตกอย่างไม่รู้จักหยุด เสียงน้ำฝนกระทบกระจกหน้าต่างสลับกับแอร์เก่าที่ดังครืดอยู่บนเพดาน พื้นห้องรกไปด้วยกล่องพิซซ่าเปล่า ถุงขนมขยำทิ้ง และกระป๋องโค้ก
กลางห้องมีชายวัยรุ่นนั่งหลังค่อมอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ที่เปิดแทบทั้งวันทั้งคืน แสงสีฟ้าจากจอ LED สะท้อนแววตาแหลมคมที่ไม่เคยพลาดแม้แต่โค้ดเดียว เขาชื่อว่า “ฌอห์น” อายุแค่สิบเจ็ด แต่โลกของเขาที่ชอบหมกตัวไม่ใช่ห้องเรียนหรือสนามกีฬา แต่มันคือดินแดนในโลกอินเทอร์เน็ต ที่คนธรรมดาไม่มีวันเข้าไม่ถึง
คืนนี้ เขากำลังดำดิ่งลึกเข้าไปใน Layer Z ชั้นล่างสุดของดาร์กเว็บ ที่เต็มไปด้วยสิ่งที่แม้แต่ตำรวจสากลยังไม่อยากรู้ว่ามีอยู่จริง
อยู่ ๆ เขาก็สะดุดเข้ากับช่องที่ไม่มีที่มา ไม่มี DNS ไม่มีใครเคยพูดถึง มันชื่อว่า Myheaven.dark
มันไม่ควรจะมีอยู่ แต่เขาก็ “เข้าได้” ด้วยคำสั่งพิเศษที่เขียนเอง
หน้าจอกระพริบเบา ๆ ก่อนจะแสดงรายการไฟล์วิดีโอ... ไม่มีชื่อผู้สร้าง ไม่มีข้อมูลต้นทาง มีเพียงไฟล์เรียงกันอย่างเป็นระเบียบ
MVI_001.mov
MVI_002.mov
…
จนถึง MVI_015.mov
ฌอห์นรู้สึกขนลุก แม้ไม่มีคำอธิบาย แต่เขารู้สึกได้ว่า นี่ไม่ใช่แค่คลิปสยองขวัญปลอมๆ ที่คนทำกันเล่นๆ เพื่อหาเงินจากคริปโต
เขาเปิดวิดีโอแรก ภาพในนั้นเบลอเล็กน้อย สั่นไหว เหมือนถ่ายด้วยมือถือเก่าในห้องโกดังที่มีแค่หลอดไฟดวงเดียวกระพริบอยู่เหนือหัว เสียงซ่า ๆ ของไมค์เก่าขับบรรยากาศให้หนาวเย็นเข้าไปถึงกระดูก หญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงกลางห้อง ถูกมัดมือมัดเท้าด้วยสายไฟเส้นใหญ่เก่า ๆ ร่างกายสั่นระริก แววตาหวาดกลัวจับจ้องไปยังกล้องเหมือนจะขอความช่วยเหลือ
จากมุมมืดของห้อง มีเสียงฝีเท้าแผ่วเบาแต่หนักแน่น ก่อนจะมีเงาเดินเข้ามา ชายรูปร่างสูงสวมเสื้อกันฝนสีดำและหน้ากากหนังสีซีด มือข้างหนึ่งถือมีดยาวขึ้นสนิม ส่วนอีกข้างค่อย ๆ จับผมของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา… แล้วแทงเข้าที่คออย่างแม่นยำ แทงย้ำๆซ้ำๆจนข้อต่อของส่วนหัวและส่วนตัวแยกจากกัน
เสียงร้องเงียบหายไปในพริบตาตั้งแต่การแทงในครั้งแรก เลือดพุ่งใส่กล้องก่อนภาพจะตัดไปพร้อมเสียงกระซิบว่า
“เธอเป็นนางฟ้าคนที่ 15 ของฉัน....”
ฌอห์นตัวชาไปทั้งตัว เขาเคยเห็นของโหด ๆ มาก็เยอะ แต่ไม่เคยมีวิดีโอไหนที่ “จริง” ขนาดนี้ ทั้งสายตาเหยื่อ ลมหายใจสุดท้าย ความนิ่งของคนลงมือ ไม่มีอะไรที่แกล้งได้
เขาโหลดวิดีโอทั้งหมดลงเครื่อง ไม่รู้ว่าทำไปเพราะอะไร ความกลัว? ความอยากรู้? หรือแค่ความสนุกของตัวเขาเอง ที่คิดว่าตัวเองควบคุมโลกได้ผ่านคีย์บอร์ด?
แต่ทันทีที่การดาวน์โหลดจบ หน้าจอก็ดับวูบเป็นหน้าจอ สีดำขาวซ่าๆ เหมือนหน้าจอที่ถูกสัญญาณรบกวน
คอมฯ เปิดขึ้นอีกครั้งเอง พร้อมข้อความสีแดงบนจอพื้นสีดำ
"INTRUSION DETECTED. TRACEBACK INITIALIZED ตรวจพบการบุกรุก เริ่มต้นการติดตามย้อนกลับ"
กล้องหน้าเปิดขึ้นเอง ภาพสะท้อนใบหน้าของฌอห์นบนหน้าจอดูตื่นตระหนก
เสียงหนึ่งดังจากลำโพง เสียงแหบแห้ง เย็นเยียบ และชัดเจน เหมือนมากระซิบข้างหูเขาโดยตรง
“หนุ่มน้อย นายไม่ควรดูอะไรที่ไม่ควรจะดู…”
ฌอห์นถอยหลังอย่างตกใจ กล้องหน้าค่อย ๆ ซูมใกล้เข้ามาเองโดยไม่มีใครสั่ง
ภาพบนหน้าจอคือเขา กำลังกลัวจนตัวสั่น จากนั้นทุกอย่างดับลงอีกครั้ง
ผ่านไปประมาณ 2 ชั่วโมง ณอห์นนึกว่า คงไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างจะจบลงแล้ว แต่แล้ว...เสียงเคาะประตูหน้าบ้านก็ดังขึ้นเบา ๆ
ตึก... ตึก...
ณอห์นวิ่งไปหยิบมีดจากในครัว มือสั่นเทา เขาย่องไปที่หน้าต่าง
ม่านถูกแง้มเบา ๆ ไม่มีใครอยู่หน้าบ้าน...แต่ไฟหน้าบ้านดับ
เงาดำเดินออกมาจากความมืดเดินไปเดินมาอยู่หน้าบ้าน
เงาร่างสูงเกือบ2เมตร เดินย่างก้าวช้าๆผ่านไปมา เหมือนตั้งใจให้เห็น
เขาไม่รอช้า เปิดหน้าต่างห้องนอน กระโดดลงจากชั้นสองจนเข่ากระแทกพื้นเลือดซึม วิ่งฝ่าฝนออกไปบนถนนมืดที่ไม่มีรถแม้แต่คันเดียว
แต่เหมือนเขาเองจะจำไม่ได้ว่าลืมอะไรบางอย่าง...
เขาวิ่งไปถึงสถานีตำรวจ ไม่รู้ว่าวิ่งมานานเท่าไร ร้องไห้ เล่าเรื่องทั้งหมดให้ตำรวจฟัง
ตำรวจสองนายพาเขากลับมาที่บ้าน เพื่อตรวจสอบ
แต่เมื่อกลับมา ทุกอย่างในบ้านดูปกติ
ไฟติด ประตูไม่ถูกงัด ไม่มีร่องรอยใด ๆหน้าบ้าน มีเพียงหน้าต่างห้องของเขาที่เปิดทิ้งไว้
เมื่อเข้ามาในห้องของเขา เหมือนทุกอย่างจะปกติ.. แต่ที่ไม่ปกติคือ จอคอมพิวเตอร์ที่เปิดอยู่แล้ว
มีไฟล์วิดีโอเพิ่มขึ้นหนึ่งไฟล์
ชื่อว่า MVI_016.mov
เขาไม่กล้าเปิด แต่ตำรวจเปิด
วิดีโอเริ่มต้นด้วยภาพจากกล้องที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ภาพจากห้องนอนของใครบางคนที่เขาคุ้นตา ห้องของแม่...
แม่ของเขานอนอยู่บนเตียง ที่หัวของแม่นั้นครอบด้วย Over Ear
แล้วจากมุมมืดของห้อง เงาหนึ่งเคลื่อนออกมา
เงาร่างสูงที่เค้าเห็นที่หน้าบ้าน เดินเข้ามาใกล้ ๆ เตียงโดยที่แม่ของเขาไม่รู้ตัว
มือข้างหนึ่งยกค้อนขึ้นช้า ๆ
ภาพตัด เสียงเลือดกระเซ็นดังชัด
หน้าจอดับ แล้วขึ้นข้อความ
UPLOAD COMPLETE.
จบ.
.
.
.
ผู้เขียน: ม้ามืด
นักเล่าเรื่องสั้นแนวลึกลับและสยองขวัญ
*อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้ลง เพราะติดปัญหาที่ทำงานหลัก ต้องขอโทษด้วยนะคะ*
เรื่องหลอนก่อนนอน "อยากรู้ อย่าเห็น"
กลางห้องมีชายวัยรุ่นนั่งหลังค่อมอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ที่เปิดแทบทั้งวันทั้งคืน แสงสีฟ้าจากจอ LED สะท้อนแววตาแหลมคมที่ไม่เคยพลาดแม้แต่โค้ดเดียว เขาชื่อว่า “ฌอห์น” อายุแค่สิบเจ็ด แต่โลกของเขาที่ชอบหมกตัวไม่ใช่ห้องเรียนหรือสนามกีฬา แต่มันคือดินแดนในโลกอินเทอร์เน็ต ที่คนธรรมดาไม่มีวันเข้าไม่ถึง
คืนนี้ เขากำลังดำดิ่งลึกเข้าไปใน Layer Z ชั้นล่างสุดของดาร์กเว็บ ที่เต็มไปด้วยสิ่งที่แม้แต่ตำรวจสากลยังไม่อยากรู้ว่ามีอยู่จริง
อยู่ ๆ เขาก็สะดุดเข้ากับช่องที่ไม่มีที่มา ไม่มี DNS ไม่มีใครเคยพูดถึง มันชื่อว่า Myheaven.dark
มันไม่ควรจะมีอยู่ แต่เขาก็ “เข้าได้” ด้วยคำสั่งพิเศษที่เขียนเอง
หน้าจอกระพริบเบา ๆ ก่อนจะแสดงรายการไฟล์วิดีโอ... ไม่มีชื่อผู้สร้าง ไม่มีข้อมูลต้นทาง มีเพียงไฟล์เรียงกันอย่างเป็นระเบียบ
MVI_001.mov
MVI_002.mov
…
จนถึง MVI_015.mov
ฌอห์นรู้สึกขนลุก แม้ไม่มีคำอธิบาย แต่เขารู้สึกได้ว่า นี่ไม่ใช่แค่คลิปสยองขวัญปลอมๆ ที่คนทำกันเล่นๆ เพื่อหาเงินจากคริปโต
เขาเปิดวิดีโอแรก ภาพในนั้นเบลอเล็กน้อย สั่นไหว เหมือนถ่ายด้วยมือถือเก่าในห้องโกดังที่มีแค่หลอดไฟดวงเดียวกระพริบอยู่เหนือหัว เสียงซ่า ๆ ของไมค์เก่าขับบรรยากาศให้หนาวเย็นเข้าไปถึงกระดูก หญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงกลางห้อง ถูกมัดมือมัดเท้าด้วยสายไฟเส้นใหญ่เก่า ๆ ร่างกายสั่นระริก แววตาหวาดกลัวจับจ้องไปยังกล้องเหมือนจะขอความช่วยเหลือ
จากมุมมืดของห้อง มีเสียงฝีเท้าแผ่วเบาแต่หนักแน่น ก่อนจะมีเงาเดินเข้ามา ชายรูปร่างสูงสวมเสื้อกันฝนสีดำและหน้ากากหนังสีซีด มือข้างหนึ่งถือมีดยาวขึ้นสนิม ส่วนอีกข้างค่อย ๆ จับผมของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา… แล้วแทงเข้าที่คออย่างแม่นยำ แทงย้ำๆซ้ำๆจนข้อต่อของส่วนหัวและส่วนตัวแยกจากกัน
เสียงร้องเงียบหายไปในพริบตาตั้งแต่การแทงในครั้งแรก เลือดพุ่งใส่กล้องก่อนภาพจะตัดไปพร้อมเสียงกระซิบว่า
“เธอเป็นนางฟ้าคนที่ 15 ของฉัน....”
ฌอห์นตัวชาไปทั้งตัว เขาเคยเห็นของโหด ๆ มาก็เยอะ แต่ไม่เคยมีวิดีโอไหนที่ “จริง” ขนาดนี้ ทั้งสายตาเหยื่อ ลมหายใจสุดท้าย ความนิ่งของคนลงมือ ไม่มีอะไรที่แกล้งได้
เขาโหลดวิดีโอทั้งหมดลงเครื่อง ไม่รู้ว่าทำไปเพราะอะไร ความกลัว? ความอยากรู้? หรือแค่ความสนุกของตัวเขาเอง ที่คิดว่าตัวเองควบคุมโลกได้ผ่านคีย์บอร์ด?
แต่ทันทีที่การดาวน์โหลดจบ หน้าจอก็ดับวูบเป็นหน้าจอ สีดำขาวซ่าๆ เหมือนหน้าจอที่ถูกสัญญาณรบกวน
คอมฯ เปิดขึ้นอีกครั้งเอง พร้อมข้อความสีแดงบนจอพื้นสีดำ
"INTRUSION DETECTED. TRACEBACK INITIALIZED ตรวจพบการบุกรุก เริ่มต้นการติดตามย้อนกลับ"
กล้องหน้าเปิดขึ้นเอง ภาพสะท้อนใบหน้าของฌอห์นบนหน้าจอดูตื่นตระหนก
เสียงหนึ่งดังจากลำโพง เสียงแหบแห้ง เย็นเยียบ และชัดเจน เหมือนมากระซิบข้างหูเขาโดยตรง
“หนุ่มน้อย นายไม่ควรดูอะไรที่ไม่ควรจะดู…”
ฌอห์นถอยหลังอย่างตกใจ กล้องหน้าค่อย ๆ ซูมใกล้เข้ามาเองโดยไม่มีใครสั่ง
ภาพบนหน้าจอคือเขา กำลังกลัวจนตัวสั่น จากนั้นทุกอย่างดับลงอีกครั้ง
ผ่านไปประมาณ 2 ชั่วโมง ณอห์นนึกว่า คงไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างจะจบลงแล้ว แต่แล้ว...เสียงเคาะประตูหน้าบ้านก็ดังขึ้นเบา ๆ
ตึก... ตึก...
ณอห์นวิ่งไปหยิบมีดจากในครัว มือสั่นเทา เขาย่องไปที่หน้าต่าง
ม่านถูกแง้มเบา ๆ ไม่มีใครอยู่หน้าบ้าน...แต่ไฟหน้าบ้านดับ
เงาดำเดินออกมาจากความมืดเดินไปเดินมาอยู่หน้าบ้าน
เงาร่างสูงเกือบ2เมตร เดินย่างก้าวช้าๆผ่านไปมา เหมือนตั้งใจให้เห็น
เขาไม่รอช้า เปิดหน้าต่างห้องนอน กระโดดลงจากชั้นสองจนเข่ากระแทกพื้นเลือดซึม วิ่งฝ่าฝนออกไปบนถนนมืดที่ไม่มีรถแม้แต่คันเดียว
แต่เหมือนเขาเองจะจำไม่ได้ว่าลืมอะไรบางอย่าง...
เขาวิ่งไปถึงสถานีตำรวจ ไม่รู้ว่าวิ่งมานานเท่าไร ร้องไห้ เล่าเรื่องทั้งหมดให้ตำรวจฟัง
ตำรวจสองนายพาเขากลับมาที่บ้าน เพื่อตรวจสอบ
แต่เมื่อกลับมา ทุกอย่างในบ้านดูปกติ
ไฟติด ประตูไม่ถูกงัด ไม่มีร่องรอยใด ๆหน้าบ้าน มีเพียงหน้าต่างห้องของเขาที่เปิดทิ้งไว้
เมื่อเข้ามาในห้องของเขา เหมือนทุกอย่างจะปกติ.. แต่ที่ไม่ปกติคือ จอคอมพิวเตอร์ที่เปิดอยู่แล้ว
มีไฟล์วิดีโอเพิ่มขึ้นหนึ่งไฟล์
ชื่อว่า MVI_016.mov
เขาไม่กล้าเปิด แต่ตำรวจเปิด
วิดีโอเริ่มต้นด้วยภาพจากกล้องที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ภาพจากห้องนอนของใครบางคนที่เขาคุ้นตา ห้องของแม่...
แม่ของเขานอนอยู่บนเตียง ที่หัวของแม่นั้นครอบด้วย Over Ear
แล้วจากมุมมืดของห้อง เงาหนึ่งเคลื่อนออกมา
เงาร่างสูงที่เค้าเห็นที่หน้าบ้าน เดินเข้ามาใกล้ ๆ เตียงโดยที่แม่ของเขาไม่รู้ตัว
มือข้างหนึ่งยกค้อนขึ้นช้า ๆ
ภาพตัด เสียงเลือดกระเซ็นดังชัด
หน้าจอดับ แล้วขึ้นข้อความ
UPLOAD COMPLETE.
จบ.
.
.
.
ผู้เขียน: ม้ามืด
นักเล่าเรื่องสั้นแนวลึกลับและสยองขวัญ
*อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้ลง เพราะติดปัญหาที่ทำงานหลัก ต้องขอโทษด้วยนะคะ*