วันนี้เราเบื่อไม่มีอะไรทำ ดื่มน้ำอัดลมไปประมาณ4-5แก้วแล้ว ดื่มได้เรื่อยๆเลย ดื่มแล้วฉี่ดื่มแล้วฉี่วนไปวนมา เบื่อแล้วก็ลงไปหาอะไรทำ ทำแป๊ปเดียวก็เบื่ออีกก็กลับมานอนเหมือนเดิมทำอะไรโฟกัสได้นิดเดียวเห้อเบื่อจริงๆ โฟกัสอะไรก็ไม่ได้ ดูอนิเมะก็ไม่มีสมาธิดูเหมือนแต่ก่อนทั้งๆที่แต่ก่อนเคยเป็นสายอนิเมะดูทุกวันเลย แต่มาวันนี้ชีวิตเปลี่ยนไปมาก ฟังเสียงคนอื่นวิ่งเล่นทั้งๆที่เรานอนเฉื่อยอยู่ในห้องแต่ไม่รู้สึกอะไรเลย รู้สึกเฉยๆ ไม่รำคาญ ไม่ตอบสนองอะไร ไม่โมโหง่ายเหมือนแต่ก่อนแล้ว ไม่อารมณ์ขึ้นลงเหมือนแต่ก่อนแล้ว แต่...มันทรมานกว่าแต่ก่อนอีกมันไม่มีอะไรเลย เหมือนอยู่ในโลกขาวดำไร้ความรู้สึกถูกโขมยวิญญานไป วันๆไม่มีอะไรทำเหมือนคนๆนึงที่เป็น NPC ในเกมที่ถูกตั้งค่าไว้ให้ทำอะไรเดิมๆไม่มีความรู้สึก ตอบสนองแค่เท่าที่ถูกตั้งค่าไว้ รู้สึกว่างเปล่าวังเวง รู้สึกเฉยๆ ไม่เศ้รา ไม่สนุก แบบอธิบายไม่ถูก ทั้งๆที่ควรเศร้าแต่ไม่เศร้า ทั้งๆที่ควรสนุก แต่ไม่สนุก เวลาอยู่ที่คนเยอะๆทั้งๆที่ควรตื่นเต้นกดดันแต่...กลับไม่รู้สึกอะไรเลย รู้สึกว่างเปล่าเหมือนจมละลายลงไปในมหาสมุทรไม่ไม่มีที่สิ้นสุด ลอยล่องไปตามสายน้ำที่ไหลไป รู้สึกแบบนั้น ยิ่งวันนี้ยิ่งชัดเจน แม้จะอธิบายอารมณ์ออกมาผ่านการพิมพ์เขียนได้ แต่มันแสดงออกอารมณ์ทางใบหน้า ทางร่างกายไม่ได้เลย
รู้สึกเหมือนเพลงๆนึง คนๆนึงเป็นซึมเศร้า แล้วอีกฝ่ายพยายามรักษาให้กำลังใจคนที่ซึมเศร้าแต่ทำเท่าไหร่มันก็ไม่พอ ยิ่งทำยิ่งรู้สึกว่ามันเสียเวลามันว่างเปล่าวังเวงยุ่งยากรำคาญ การมีชีวิตอยู่เป็นวัฒจักรมันน่ารำคาญ อีกฝ่ายที่พยายามรักษาช่วยเหลือก็จมดิ่งก็คงามล้มเหลว ฝ่ายซึมเศร้าก็ยิ้มได้ แต่มันคือรอยยิ้มที่...เหมือนจะสื่อว่าเจ็บภายใจ แต่มันแสดงออกมาไม่ได้ มัน มัน มัน...มัน...พูดไม่ออกไม่สามารถคิดได้ มันเกินความคิด มันผิดพลาด มันเริ่มต้นตั้งแต่วันนั้น สุดท้ายฝ่ายรักษาไม่สามารถช่วยฝ่ายซึมเศร้าไว้ได้สุดท้ายฝ่ายซึมเศร้าได้กระโดดลงดิ่งจากที่ๆสูงที่สุดพร้อมฝ่ายที่รักษาและตายไปพร้อมกัน ทั้งๆที่พูดมาขนาดนี้ทำไมไม่รู้สึกอะไรเลย เวลามันผ่านไปเรื่อยๆแต่เราไม่รู้สึกอะไรเลย ว่าวว การหัวเราะ การยิ้ม มีความสุข เศ้รา ร้องให้ อยากตาย แบบคนซึมเศร้าทั่วไปมันคืออะไร เราเป็นอะไรกันแน่ เราเป็นอะไร เราคือหุ่นยนต์หรอ ทำไมเราแตกต่างๆจากคนอื่นทุกทางทั้งคนปกติ ทั้งคนที่ซึมเศร้า ทั้งๆที่คนซึมเศ้ราเหมือนเราแต่คนซึมเศร้ายังมีความรู้สึก แต่เราไม่มีเลย มันว่างเปล่า ข้างในอยากตะโกนเสียงดังๆออกมา แต่ทำไม่ได้มันว่างปล่าจริงๆ