สงสัยผลงานวอลเลย์บอลหญิง

ออกตัวเลยนะครับ ไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้ แต่ก็ดูบ้างเป็นช่วงๆ เมื่อก่อนอาจดูบ่อย แต่ปัจจุบันไม่ค่อยได้ดู จากเมื่อ กว่า 10 ปี ที่ผมได้ดู ตอนนั้นสมัย 7 เซียนยังเก่งและรุ่งเรืองสุดกับโค้ชอ๊อด ก่อนที่โค้ชจะไปอยู่เมืองจีน ตอนนั้นผมเคยคุยกับเพื่อนที่เป็นแฟนทีมชาติหญิง ว่าทำไมเราไม่เอานักกีฬา เด็กๆ ไปแข่งพวก ซีเกมส์ จะได้มีนักกีฬามาทดแทนได้ต่อเนื่อง เพื่อนบอกว่ามันเป็นเรื่องของเงิน ถ้าไม่ชนะซีเกมส์ จะทำให้สมาคมขาดรายได้ ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าซีเกมส์ มีรายได้เยอะขนาดไหน แต่คิดว่าในระยะยาวจะเกิดเหตุการณ์แบบปัจจุบันที่ไม่มีนักกีฬาที่เก่งพอ มาเติมทีมชาติ คิดแล้วก็ให้เสียดายโอกาสของเด็กๆ ที่จะได้มีการแข่งขันที่จริงจัง ได้รับประสบการณ์ที่หาจากสนามซ้อมและสนามในประเทศไม่ได้ ยิ่งปัจจุบันมีลีคแล้ว แต่นักกีฬาเหมือนจะหลงไปโซเชียล เวลาดูทีมชาติแข่งก็เห็นแต่ เต้นๆ เล่นกล้อง ยิ้มสวย เหมือนทำคอนเทนต์ กับแฟนมากกว่ามีสมาธิในเกมส์ ทีมเราดีอย่างนึงคือแพ้แล้วไม่เสียใจจริงจัง แพ้แล้วเอาใหม่ตลอด แต่ไม่รู้ว่าเอาใหม่จนชินในการแพ้หรือไม่ พอมีคนมาตำหนินักกีฬา ก็จะมีกลุ่มที่มาปกป้อง แต่ก็มีบางคนที่มาว่ากล่าวรุนแรงเกินไป อันนี้มีมากในยุคโซเชียล
ผมเคยอ่านว่าสมาคมบริหารเหมือนครอบครัว พวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ลำบากมาด้วยกัน เลยรักและเข้าใจกัน ผูกพันธ์กันมาก แต่ความเป็นจริงโลกมันโหดร้ายนะครับ ความรักและความผูกพันธ์ มันต้องมีขอบเขต ต้องหาจุดมุ่งหมายว่าต้องการอะไรเพื่อจะได้ไปให้ถึง เช่นถ้าต้องการไป โอลิมปิค ก็ต้องหาคนที่เก่งและตั้งใจ ต้องวางแผนระยะยาว อันนี้เหมือนนิสัยคนไทยจะไม่ค่อยมี
ผมคิดเองว่านักกีฬาไทย จะไปเป็นระดับโลกได้ส่วนมากจะเป็นนักกีฬาประเภทเดี่ยว เช่น มวย แบตมินตัน สนุ๊กเกอร์ เทนนิส กอล์ฟ แต่พอเป็นกีฬาประเภททีมผมยังมองไม่เห็นที่ชัดเจนเลย มีวอลเลย์บอล ชุดเก่าที่เก่งหลายคนและโค้ชยังสด แผนการเล่นดี แต่เสียดายที่ปัจจุบันเราขาดความต่อเนื่องของนักกีฬาและโค้ช