เราไม่ได้เกิดมาใช้ชีวิตให้คนอื่นพอใจ เป็นคำตอบทุกอย่างของคนยุคนี้

กระทู้ที่ผุดขึ้นมามากมาย ทั้งทำไมไม่มีลูก ทำไมถึงโสด ทำไม่เจนนี้ไม่อดทนกับงาน ไม่สู้งานรายได้น้อยก็ไม่ทำ นั้นนี่นู้น

หลายสิ่งหลายอย่าง เราเข้าใจนะ แต่ละคนมีความสุขมีความต้องการในชีวิตไม่เหมือนกัน ถ้าคนๆนั้นเค้าไม่ได้มาสร้าง
ความเดือดร้อนให้เราหรือคนอื่นก็ไม่ต้องไปยุ่งกับชีวิตเค้าดีกว่ามั้ย สังคมจอมเผือกชอบชี้นิ้วบอกคนอื่นว่าดีคือแบบนั้น
ถ้าไม่ใช่กรอบที่สังคมตัวเองชื่นชมคือไม่ดี คนเราเกิดมาทุกข์แล้วไม่มีใครเลือกเกิดได้ ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนเสมอไป

แค่เกิดมาต้องมาทำนั้นนี่ก็เหนื่อยแล้ว ยังต้องมาทำอะไรให้ถูกใจคนอื่นอีกเหรอ เราว่าสาเหตุนี้ทำให้คนเราไม่อยากมี
สังคมมากขึ้น คำว่า introvert จึงมีมากขึ้น รำคาญและเบื่อหน่ายสังคม บางคนก็ซึมเศร้าอยากตายให้จบ โลกใบนี้มัน
ไม่ได้น่าอยู่ ถ้าใครโชคดีเกิดมามีครอบครัวที่ดีรักดูแลอย่างดี มีปัจจัยครบไม่ต้องดิ้นรนอันนั้นก็ดีไป แต่จะมีสักกี่%ล่ะ

เราเองก็ไม่ได้เกิดมาสมบูรณ์แบบ ครอบครัวมีปัญหาเหมือนคนอื่น ชีวิตก็ไม่ได้สบายแต่แรกก็ต้องดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด
กว่าเราจะสบายก็ครึ่งชีวิต ถ้าเทียบกับคนอื่นในประเทศหรือในโลก เราถือว่าอยู่ในกลุ่มคนที่มีโอกาสมีชีวิตที่ดี 20%นะ
ขนาดเป็นกลุ่มนี้ คนรอบตัวเรามีหลายคนเลยที่มีความทุกข์มีปัญหาจนไม่อยากอยู่ ฆ่าตัวตายไปก็มีบ้าง มีเครียดกดดัน
บางคนชีวิตภายนอกดีมาก สวยรวยเก่งมีแต่มีปัญหาครอบครัว แล้วคนที่ลำบากกว่านี้ล่ะไม่แปลกที่จะท้อจนอยากตายไป

ลำพังตัวเองยังเอาไม่รอด ทำงานทั้งชาติยังไม่พอกินจะให้เค้ามีลูกคู่ที่ดีมันหาง่ายเหรอ เราเองไม่กล้าเอาชีวิตไปฝากใคร
วันนี้ดีพรุ่งนี้จะนอกใจมั้ย ก่อนที่จะเป็นผู้ใหญ่ก็เห็นปัญหาครอบครัวคนอื่นมาเยอะ มีตั้งแต่คนจนยันรวย ทุกข์เยอะกว่าสุข
คนไหนมีครอบครัวดีเราว่าก็ดีแล้วที่มีทายาเยอะๆๆจะได้สร้างบุคลากรที่ดี แต่หลายคนที่ไม่ควรมีลูกเลยสร้างเวรกรรมไม่
ก็สร้างปัญหาให้สังคม แล้วจะส่งเสริมให้ทุกคนมีลูกทำไม มีเพื่อให้เกิดปัญหาเหรอที่เห็นอยู่ในข่าวทุกวันยังพินาศไม่พอรึ
สังคมไทยเรามันแย่ลงทุกวัน พ่อฆ่าลูก ลูกฆ่าพ่อ ผัวฆ่าเมียวนอยู่แบบนี้ การสร้างบุคลากรที่ดีของประเทศมันต้องดีกว่านี้

เรื่องการทำงานก็เหมือนกัน เรียนจบมาได้เงินเดือนน้อยนิดแค่เศษเงินให้ประทังชีวิต ในกรุงเทพยังเกินหมื่นในต่างจังหวัด
บางคนยังได้ 5-6 พัน ตรี 8-9 พัน ทำงานเยี่ยงทาส มันจะมีคุณภาพชีวิตที่ดีได้ไง นายทุนที่ดีมันมีค่ะแต่ที่เอาเปรียบเห็นแก่
ได้มันก็เยอะ พวกนี้รวยเอาๆ คนไม่มีทางเลือกก็ต้องทนถ้าไม่ทนก็โดนว่าลำบากไม่ได้ แล้วทำไมต้องลำบากไปทนให้กดขี่

คนไหนเค้ามีทางเลือกก็หาทางอื่นไม่ต้องไปว่าเค้าหรอก ใครที่เคยทำงานแล้วเจอแบบนี้คงไม่อยากมีลูกให้เกิดมาเจอแบบ
เดียวกัน มีลูกคนหนึ่งใช้เงินเท่าไร เรียนจบมาถ้าไม่ดีสู้คนอื่นเค้าไม่ได้ก็ต้องทำงานหนักทั้งชีวิต ในสังคมมันมีไม่กี่คนหรอก
ที่จะได้รายได้เกิน 5 หมื่น ถ้าเกินแสนนี่นับคนได้ เพราะความสามารถกับโอกาสคนเราไม่เท่ากัน เราอยู่บนโลกความจริงค่ะ

เจอคนมามากมาย เราเป็นคนที่เกิดมาโชคดี มีครอบครัวที่ซัพพอร์ต มีโอกาสได้เรียนสูง มีความสามารถที่จะถีบตัวเองให้
สูงขึ้นเรายังไม่อยากมีลูกเลย ใช่เรารักสบายเห็นแก่ตัว อยากมีชีวิตที่ดีไม่อยากมันภาระ ทุกคนมีสิทธิเลือกชีวิตของตัวเอง
คนรุ่นเราเจน x จึงโสดกันเยอะ เกิดมาใช้ชีวิตตายไปก็ไม่อยากมีห่วง เพราะพวกเราคิดแล้วว่าไม่อยากสร้างเวรกรรมให้ลูก

ต่อไปสังคมเราจะมีภาวะขาดแรงงานชนชั้นกลาง เพราะคนจะมีลูกส่วนใหญ่คือคนมีฐานะดี ส่งลูกเรียนสูงกับคนจนที่ไม่เรียน
พวกนี้ขยันมีลูกแต่ไม่เลี้ยงก็จะเป็นแรงงานชั้นล่างสุด วันข้างหน้าก็ต้องแก้ปัญหากัน ทุกวันนี้เราว่ามีคนเยอะไป คนจนมีมาก
เราช่วยมาเกินร้อยคน ทั้งค่ารักษา ค่าทำศพ ช่วยยังไงก็ไม่หมดหรอก เราก็คิดว่าถ้าวันข้างหน้าประชากรลดลงก็ดีกว่าให้มี
คนด้อยโอกาสคนจนที่แทบไม่มีกินมากแบบนี้ 65 ล้านคน ถ้ามีคนจนครึ่งหนึ่งก็ 30 ล้านคนจะช่วยยังไงไหว มันก็เตี้ยอุ้มค่อม
กันต่อไปแบบนี้ ใช้ทรัพยากรมากสร้างมลพิษกันต่อไปแบบนี้เหรอ สูดควันพิษกินผักผลไม้ฉาบยาฆ่าแมลงป่วยเป็นมะเร็งตาย

บ่นมาจนจะจบแล้ว 55 สรุปเลยนะ ทุกคนอยากมีชีวิตที่ดีกันทั้งนั้นถ้าเลือกได้ คนยุคใหม่เค้าคิดและเลือกมากขึ้น มีเส้นทางที่
มากกว่าคนในยุคเรา ทุกคนหรือสังคมก็ต้องปรับตัว ถ้าสังคมมันจะไม่เหมือนเดิม คนไม่มีลูกไม่มีคู่ไม่ทำงานประจำ เราว่าแม้
แต่ศาสนาคนก็ไม่นับถือกันเหมือนสมัยก่อนแล้ว ใครพอใจใช้ชีวิตเอาแค่ตัวเองรอดนับว่าดีแล้ว ไม่ต้องไปกดดันอะไรเค้านัก
คนรุ่นเก่าเคยคิดว่าจะบงการหรือขีดเส้นชีวิตลูกหลานได้ ก็เห็นผลลัพธ์มามากแล้วว่ามันไม่จริง ในที่สุดคนรุ่นใหม่ก็ไม่ฟังแล้ว
เราเข้าใจเด็กยุคใหม่นะ จะบอกว่าเค้าไม่เคารพผู้ใหญ่ก้าวร้าว เราก็ต้องย้อนดูตัวเองว่าพวกเราน่าเคารพ เอาแบบอย่างรึไม่
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่