ชีวิตนั้น อนันต์ค่า toshare

@ ชีวิตนั้น อนันต์ค่า น่าพินิจ แม้กระจิด มดแมลง แฝงความหมาย เกิดเพื่อสรรค์ ปันแบ่ง แม้นต้องตาย ประโยชน์ดล ผลขจาย นิจนิรันดร์

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร

@ พรพระจงท่านให้.........สบศรี กายจิตมิตรมิ่งมี...............เพียบพร้อม ทุกวันมั่นพร้อมพลี...........ปันแบ่ง จวบจากเทพห้อมล้อม......สู่สรวง @ พรพระจง"แวดล้อม"....พร้อมหนุน กอปรกิจริดลวงเลว

@ ทุกวารวัน ฉันระลึก เฝ้านึกถึง พระการุญ ลึกซึ้ง ธ ทรงสรรค์ ตั้งแต่เกิด ทุกข์สุข พรอนันต์ ทุกเช้าค่ำ หฤหรรษ์ ในพระองค์

@ พรพระจงท่านให้..........สบศรี กายจิตมิตรมิ่งมี................เพียบพร้อม ทุกวันมั่นพร้อมพลี.............ปันแบ่ง จวบจากเทพห้อมล้อม.......สู่สรวง @ พรพระจง"แวดล้อม"....พร้อมหนุน กอปรกิ

* รับ-เจือจาน เหมาะสม คือคม ปัญญาใช้ ใยกิเลส เหนียวนุงนัง ตัดได้ดัง จำนง จงเจ้า กอปรกิจสรรค์ ปันแบ่ง แก่ทุกผู้ เฉกเช่นเทียน ไสวสู้ นิดน้อยสว่างเสมอ ร่ายสุภาพ

-= ครู (โคลงดั้นบาทกุญชร) =- ๏ สอนเรขสำเร็จสร้าง........สรรค์บรรณ สอนจริยทาง.....................ถูกต้อง ศิษย์เรียนสื่อรู้หัน..............เห็นอย่าง......ครูนอ ศิษย์เติบตนพ้นพ้อง...........ผิดพาน ฯ

...ข้าฯ ขอประณตไหว้........องค์ไท้จอมจักรวาล ภูบาลสรรค์สร้างฟ้า...........โลกหล้าศานติ์สถาพร อาทรโปรดผู้รู้.....................สู้ตรากตรำแนะสอน มั่น-หมั่น-ทอนกิเลสตน........ดลสิ่งสรรพ์สุขถ้วน ธรรมชาต

ต่างน้ำตาอาบแก้ม............รินไหล ใจห่วงหาอาลัย................ยิ่งแล้ว จากวันเกิดสู่วันตาย...........ชิดยิ่ง ทุกสิ่งอนิจจังไม่แคล้ว.......คลาดพ้นอนัตตา พระราชทานเพลิงส่งให้......สู่สรรค์ ทั้งจังหวั

ฉันอิ่มตัวอักษรอันอ่อนไหว และเยื่อใยฟันเฟืองในเรื่องเล่า ต่างรู้คุณค่าห่วงโซ่เนาว์ ขับความโง่เขลาออกจากใจ ง่ายงามจริงหนาค่าชีวิต แม้นน้อยนิดทิ้งคุณอนันต์ให้ เฉกสวนศิลป์กวินท์เสกอำไพ เผยสิ่งซ่อนในสวนร