สวัสดีค่ะ เราอยากแชร์เรื่องของเราให้ช่วยหาทางออกกับเรื่องนี้หน่อยค่ะ เพราะมันกลายเป็นว่าเราเสียเพื่อน ทั้งที่เราไม่ได้ตั้งใจอยากให้เป็นแบบนี้เลย ไม่รู้จะทำยังไงดีเลยค่ะ
.
เรื่องมีอยู่ว่า เราไปสัมภาษณ์งานบอที่เพื่อนทำอยู่ แล้วเพื่อนก็เหมือนออกตัวแรงว่ารู้จักกัน เป็นเพื่อนกัน คนบอนั้นเขารู้หมดเลยค่ะว่าเป็นเพื่อนกัน ซึ่งเราก็บอกเขาแล้วว่าไม่ต้องออกตัวดีกว่า เรายังทำใจย้ายที่อยู่ไม่ได้ด้วยค่ะ เลยยึกยักมานานไม่ยื่นสมัครตามเพื่อนบอกสักที กลายเป็นเขาจัดแจ้งยันการสมัคร การนัดสัมเลยค่ะ วันนัดสัมภาษณ์ ตกลงเองก่อนจะถามเราสะดวกไหมอีก พอเราบอกไม่สะดวกลางานไปเขาก็โมโห หงุดหงิดใส่ เราเลยขาดงานไปสัมค่ะ ตอนนั้นคิดแค่ว่าไปไม่ให้เพื่อนหงุดหงิด
กลายเป็นว่าเราได้งานจริงๆ เครียดเลยค่ะ เชานัดเริ่มงานแล้วด้วย เขาบอกเพื่อนเราก่อนบอกเราอีกค่ะ แล้วตอนแรกบอโทรมา เราไม่ได้รับสาย พนักงานเขาก็เอาเราไปพูดกับเพื่อนต่อทำนอง นี้นะพี่ถึงไม่ค่อยจะชอบเด็กเกียรตินิยมเพราะงี้แหละ ทำงานจริงไม่ได้เยอะแยะ เรารู้เพราะเพื่อนเอามาเล่าบอก มากดดันให้โทรกลับ เลยโทรกลับไปค่ะ
เรารู้ค่ะโอกาสมาขนาดนี้ ก็ควรจะรับไว้ เราจะได้โตบอใหญ่สักที ไม่ใช่ทำโฮมฟิตเงินเดือนน้อยนิด แต่ย้ายที่อยู่ก็ใช้เงินนะคะ
พอเรารู้ว่าต้องไปทำงานที่นู้นก็ไปดูหอมาหลายทีเลย มันไกลบ้านมากค่ะ จากบ้านไปเกือบ3 ชม มัดจำหอก็สูงๆทั้งนั้น ตอนไปดูหอ เราก็พาแม่เราไปดูด้วยพร้อมกับเพื่อนค่ะ เพราะเขามีแพลนอยากมาอยู่ด้วยใกล้บอ แม่บอกค่อนข้างไม่โอเคกับสิ่งแวดล้อมด้วย เพื่อนก็มาว่าเราว่าพาแม่มาดูด้วยทำไม
ปัญหาตอนนี้หลักๆคือเรามีเงินไม่พอจ่ายมัดจำค่ะ ไม่อยากยืมใครด้วย ต่อให้เพื่อนจะมาหารหอด้วยตามที่เขาแพลน เราก็เลยบอกปัญหาเรื่องเงินกับเพื่อนไป เขาหงุดหงิดแล้วก็ไม่คุยด้วยอีกเลยค่ะ เราบอกคงไม่ได้ไปทำงานด้วยแล้ว จันหน้าจะโทรไปบอกยกเลิกบอ เรารู้ค่ะว่าไม่มืออาชีพเลย แต่เงินสำคัญจริงๆค่ะ หาไม่ได้
.
จริงๆ เขาบอกขอเลิกติดต่อกัน เพราะหงุดหงิดมาก เราก็ขอโทษเขา นี้ก็หลายวันแล้วค่ะไม่ได้ติดต่อกัน
.
เราผิดกับเพื่อนมากเลยหรอคะ เราเป็นคนเพื่อนน้อยด้วย ไม่อยากจะเสียใครไปเลยค่ะ เราขอโทษเขา ที่เราไม่สามารถย้ายไปทำด้วยได้ เสียใจมากๆเลยค่ะ
เราจะจัดการปัญหาเรื่องเพื่อน แบบนี้ยังไงดีคะ???
.
เรื่องมีอยู่ว่า เราไปสัมภาษณ์งานบอที่เพื่อนทำอยู่ แล้วเพื่อนก็เหมือนออกตัวแรงว่ารู้จักกัน เป็นเพื่อนกัน คนบอนั้นเขารู้หมดเลยค่ะว่าเป็นเพื่อนกัน ซึ่งเราก็บอกเขาแล้วว่าไม่ต้องออกตัวดีกว่า เรายังทำใจย้ายที่อยู่ไม่ได้ด้วยค่ะ เลยยึกยักมานานไม่ยื่นสมัครตามเพื่อนบอกสักที กลายเป็นเขาจัดแจ้งยันการสมัคร การนัดสัมเลยค่ะ วันนัดสัมภาษณ์ ตกลงเองก่อนจะถามเราสะดวกไหมอีก พอเราบอกไม่สะดวกลางานไปเขาก็โมโห หงุดหงิดใส่ เราเลยขาดงานไปสัมค่ะ ตอนนั้นคิดแค่ว่าไปไม่ให้เพื่อนหงุดหงิด
กลายเป็นว่าเราได้งานจริงๆ เครียดเลยค่ะ เชานัดเริ่มงานแล้วด้วย เขาบอกเพื่อนเราก่อนบอกเราอีกค่ะ แล้วตอนแรกบอโทรมา เราไม่ได้รับสาย พนักงานเขาก็เอาเราไปพูดกับเพื่อนต่อทำนอง นี้นะพี่ถึงไม่ค่อยจะชอบเด็กเกียรตินิยมเพราะงี้แหละ ทำงานจริงไม่ได้เยอะแยะ เรารู้เพราะเพื่อนเอามาเล่าบอก มากดดันให้โทรกลับ เลยโทรกลับไปค่ะ
เรารู้ค่ะโอกาสมาขนาดนี้ ก็ควรจะรับไว้ เราจะได้โตบอใหญ่สักที ไม่ใช่ทำโฮมฟิตเงินเดือนน้อยนิด แต่ย้ายที่อยู่ก็ใช้เงินนะคะ
พอเรารู้ว่าต้องไปทำงานที่นู้นก็ไปดูหอมาหลายทีเลย มันไกลบ้านมากค่ะ จากบ้านไปเกือบ3 ชม มัดจำหอก็สูงๆทั้งนั้น ตอนไปดูหอ เราก็พาแม่เราไปดูด้วยพร้อมกับเพื่อนค่ะ เพราะเขามีแพลนอยากมาอยู่ด้วยใกล้บอ แม่บอกค่อนข้างไม่โอเคกับสิ่งแวดล้อมด้วย เพื่อนก็มาว่าเราว่าพาแม่มาดูด้วยทำไม
ปัญหาตอนนี้หลักๆคือเรามีเงินไม่พอจ่ายมัดจำค่ะ ไม่อยากยืมใครด้วย ต่อให้เพื่อนจะมาหารหอด้วยตามที่เขาแพลน เราก็เลยบอกปัญหาเรื่องเงินกับเพื่อนไป เขาหงุดหงิดแล้วก็ไม่คุยด้วยอีกเลยค่ะ เราบอกคงไม่ได้ไปทำงานด้วยแล้ว จันหน้าจะโทรไปบอกยกเลิกบอ เรารู้ค่ะว่าไม่มืออาชีพเลย แต่เงินสำคัญจริงๆค่ะ หาไม่ได้
.
จริงๆ เขาบอกขอเลิกติดต่อกัน เพราะหงุดหงิดมาก เราก็ขอโทษเขา นี้ก็หลายวันแล้วค่ะไม่ได้ติดต่อกัน
.
เราผิดกับเพื่อนมากเลยหรอคะ เราเป็นคนเพื่อนน้อยด้วย ไม่อยากจะเสียใครไปเลยค่ะ เราขอโทษเขา ที่เราไม่สามารถย้ายไปทำด้วยได้ เสียใจมากๆเลยค่ะ