ควรมีบ้านไว้ให้ลูกตอนเราไม่อยู่แล้วหรือไม่ในยุคอีก 10 ปี ข้างหน้า

ทุกท่านคิดว่าควรมีบ้านไว้เป็นมรดก ไว้ให้ลูกไหมครับ หรือเด็กสมัยนี้เช่าอยู่และย้ายไปเรื่อยๆ

อายุ 50 ปี มีบ้านที่ขายได้ในราคา 5.8-6 บ้าน ตอนนี้ก็เริ่มมีปัญหาเรื่องเงิน เลยคิดว่าจะขาย

แต่ยังห่วงว่าถ้าไม่มีบ้านลูกจะลำบากไหม

สรุปคำถามชัดๆนะครับ  เราควรมีมรดกเป็นบ้านไว้ให้ลูกมั้ย ในยุคโลกาภิวัฒน์ นี้ หรือแค่เตรียมทรัพย์สินให้บางส่วนพอ

ส่วนเหตุผลถ้าใครอยากอ่าน อ่านได้ในสปอยนะครับ ถ้าอ่านแล้วงงๆ ขออภัยกำลังเครียด

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนนี้อายุ 50 ลูก สอบเข้าโรงเรียนอยู่ในกรุงเทพฯ เขตพญาไท  (ม.4)
ตอนนี้หลังจากเปิดเทอมมาได้ไม่กี่เดือนต้องวิ่งไปรับส่ง จากนนทบุรี ไปและกลับเช้าเย็น ใช้เวลาประมาณวันละ 3 ต่อวัน
ระยะทาง 88 กิโลเมตร (ไปกลับเช้าเย็น) ค่าน้ำมัน วันละ 300 บาท (รถดีเซล SUV) ตกปี ละ 60,000 บาท
(เรียนปีละ 200 วัน) หักวันหยุดและปิดเทอมแล้ว
ต้องตื่นแต่เช้า 05.30 น. ทุกวัน เริ่มเหนื่อย และค่าน้ำมันเปลืองมาก
ต้องทำแบบนี้ไปจนจบ ม.6 และ เป้าหมาย มหาลัยก็เป็น จุฬา ธรรมศาสตร์ ก็อยู่ในเมืองอีก

ไม่สามารถให้เดินทางไปเองได้เพราะบ้านไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่มีรถประจำทาง รถตู้ รถไฟฟ้า
ถ้าจะนั่งรถเมลต้องนั่ง 3 ต่อ ต้องออกบ้าน 05.00 น. ทุกวัน เพราะรถติดมาก
เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคงไม่ไหว ความคิดเช่าคอนโด หรือ หอพัก เลยผุดขึ้นในหัว


มีบ้านในหมู่บ้าน ถ้าขายราคาตอนนี้อยู่ 6 ล้าน -+  (แต่ช่วงนี้น่าจะขายยาก) บ้านติดกัน และ ถัดไปอีกหลัง ประกาศขายอยู่
ขายพร้อมกันไม่ได้มีอะไรแต่มันเป็นจังหวะเหมาะเจาะเท่านั้น ของผมยังไม่ได้ติดขายกำลังคิดอยู่
เลยคิดว่าถ้าขายบ้าน แล้วไปหาเช่า หรือ ซื้อคอนโดที่ใกล้โรงเรียนหน่อย อาจจะเช่า 8,000-10,000 บาท
หรือซื้อ ประมาณ 2.5 ล้าน บาท เอาที่เดินทางสะดวก (เรียนจบ จะอยู่ขายทิ้งก็ว่าไป)
เงินที่เหลือ ก็จะไปซื้อที่ต่างจังหวัด ทำสวนไม้ประดับ (ผมขายต้นไม้อยู่แล้ว แต่ไม่ใช่ผู้ผลิตจะเปลี่ยนตัวเองเป็นผู้ผลิตถ้ามีที่ดิน)
จันทร์ - ศุกร์ ก็อยู่กับครอบครัวในคอนโดที่เช่า  เย็นสุดสัปดาห์ก็ไปที่สวนต่างจังหวัด  ในช่วงที่สวนยังไม่ต้องดูและทุกวัน
และเมื่อสวนต้องดูแลทุกวัน ผมจะอยู่ที่นั้น 5 วัน ต่อสัปดาห์ หรือ 7 วันเลย กะไว้ว่าเป็นอาชีพหลังเกษียณ

วิธีนี้พี่ชายผมทำไปแล้ว สำหรับเค้าตอนนี้โอเคมาก
แต่สำหรับผมยังไม่ค่อยแน่ใจว่าจะโอเคไหม ยังไม่ค่อยมั่นใจ