เรามักชอบไปนั่งดูต้นไม้ที่ปลูกเอาไว้รอมันออกดอกออกผล เราใส่ใจพวกมันมาก คอยรดน้ำ ใส่ปุ๋ย มันเป็นเหมือนเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจเราเลย     ​พอมีคนพูดไม่ดีกลับเราหรือเวลาเศร้าๆ ก็จะไปนั่งดูต้นไม้  แต่เวลาแม่โมโหที่เราไปสนใจตนไม้มากกว่า แล้วก็ชอบพูดว่า "จะปลูกต้นไม้ไปทำไม" หรือ "ปลูกไว้ทำห่าอะไร" คือมันแบบ มันแทงใจเราอ่ะ ทั้งที่ รร. ทั้งแม่ที่บ้าน​ คือแบบไม่มีอะไรเป็นยาเลยนอกจากต้นไม้ เราไม่รู้ว่าถ้ามัน ขัดใจแม่มากนัก เราควรตัดมันออกไปเลยดีไหมจะได้ไม่รกหูรกตาแม่?  เขาว่าพระในบ้านเราควรเคารพ (แบบใด?)
ಥ⁠_⁠ಥ