คือเราแอบชอบเพื่อนพี่ชายคนนึงมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะคือพี่เขาเป็นคนที่อบอุ่นมากมีความเป็นผู้นำสุดๆตอนแรกก็คิดเป็นเพื่อนเล่นเฉยๆแต่พอวันนึงเราอะโดนเพื่อนแกล้งตกน้ำโคลน(เหม็นมากตอนนั้นเราร้องให้อย่างเดียวพี่คนอื่นๆก็ขำกันตอนนั้นเราอายสุดๆเลยค่ะแต่ก็มีแค่พี่เขาที่เข้ามาช่วยเราโดยที่ไม่กลัวเลอะซึ่งเราก็เริ่มชื่นชมพี่เขาแล้วพอโตมานิดนึงก็เริ่มสนิทขึ้นแล้วค่ะก็ได้เห็นมุมหลายๆมุมของเขาซึ่งเขาเป็นคนที่อบอุ่นเอามากๆไม่เคยเห็นมุมที่พี่เขาวีนใส่ใครเลยพี่เขาเป็นคนใจเย็นและมีความเป็นผู้นำสูงมากๆค่ะจนมาถึงจุดๆนึงเราก็เริ่มชอบพี่เขาไปแล้วแต่ไม่เคยแสดงออกทำเหมือนเป็นพี่ชายคนนึงมาตลอดชอบแบบนั้นมาหลายปีจนมาถึฃจุดๆนึงซึ่งพี่เขาเริ่มเข้าสู่วัยผู้ใหญ่แล้วเราก็ยังคงชอบเขาค่ะแต่พอมาวันนึงเขาก็มาบอกว่าแฟนเขาตั้งท้องแล้ว(ซึ่งเราไม่รู้เลยว่าเขามีแฟนตอนนั้นคือแอบช็อกไปเลย)แต่ก็ยังยินดีกับเขาตอนนั้นก็ยังไม่ได้เลิกชอบนะคะยังคงชอบมาเรื่อยๆแต่ก็อยู่ในพื้นที่ของเราไม้เคยบอกให้ใครรู้เลยจนลูกพี่เขาคลอดแล้วได้เห็นหน้าเด็กก็ยังดีใจกับพี่เขาถึงมันจะแอบเจ็บจี๊ดดดอยู่แต่เราก็ยังคงแอบชอบอยู่ค่ะ555จนเวลาล่วงเลยมาอีกนิดหน่อยพี่เขาก็กำลังจะแต่งงานแล้วเราก็พึ่งรู้เพราะพี่ๆเขาคุยกันซึ่งตอนนั้นช็อกแบบจริงๆเลยค่ะจากที่แค่แอบเศร้าๆร้องให้นิดหน่อยไม่ถึงกับใจจะขาดแต่พอมาถึงช่วงนั้นคือรับรู้เลยค่ะว่ามันทรมานแค่ไหนร้องให้อยู่หลายวันเลลยค่ะทำใจไม่ได้กินข้าวก็กินไม่ค่อยจะได้เหมือนจะอ้วกทุกทีนอนซมอยู่บ้านหลายวันเลยค่ะตอนนี้ก็ยังตัดใจไม่ได้แต่ก็พอดีขึ้นมาหน่อยพอดีขึ้นก็ไปทบทวนความทรงจำเก่าๆและเตรียมตัดใจได้แล้วตอนนั้นคือรู้ตัวจริงๆเลยค่ะว่าไม่มีทางเป็นไปได้อีกแล้ว(ถึงแม้จะรู้ตั้งแต่พี่เขามีแฟน)โลกของเราต่างกันมากๆเลยค่ะตอนเราอยู่ประถมพี่เขาก็มัธยมแล้วพอเราขึ้นม.ต้มพี่เขาก็อยู่มหาลัยซะแล้วพี่เขาเป็นเด็กดีมากๆเลยค่ะเขาเป็นคนที่ทำให้หนูอยากพัฒนาตัวเองเลยเขาเป็นคนเดียวในหลายเรื่องเลยค่ะเวลาหนูร้องให้เขาก็คอยมาปลอบตลอดแต่พอพี่เขาไม่ได้มาปลอบแล้วก็แอบใจหายแต่ก็เข้าใจค่ะเราเลยคิดว่าจะเริ่มตัดใจมันเรียกว่ารักหรือยังหนูก็ไม่รู้แต่เขาเป็นคนเดียวที่หนูชอบมานานมากๆเวลาได้เจอเขาใจเต้นทุกครั้งถึงจะเจอบ่อยแค่ไหนตอนนี้ก็คงต้องได้เวลาบอกลาการชอบเขาแล้วล่ะค่ะเขาคงจะมีครอบครัวส่วนหนูก็คงต้องใช้ชีวิตต่อไปตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้ค่ะพิมพ์ไปก็จะร้องไป555
แอบชอบคนนึงแต่ไม่ทางเป็นไปได้