สวัสดีค่ะ เป็นเด็กจบใหม่อายุ 23 แค่อยากมีชีวิตที่ดีขึ้นมันผิดมากเลยหรอ ต้องท้าวความไปก่อนว่าบ้านฐานะค่อนข้างจน มีพี่น้อง 4 คน
พี่แยกย้ายไปมีครอบครัวกันหมด เราเป็นลูกหลง ช่วงแก๊ปอายุก็ห่างกับพี่ๆมาก บ้านเราค่อนข้างจะ toxic ครอบครัวมีปัญหากันเองมาโดยตลอด
ขึ้น เรื่องมันเริ่มตอนที่เราอยากเรียนมหาลัย เรากู้กยศ.วางแผนหาเงินเรียนเองตั้งแต่ขึ้นม.4 เพราะเราอยากมีชีวิตที่ดีขึ้น อยากให้ครอบครัวมีความเป็นอยู่ที่ดีกว่านี้ แต่โดนญาติๆ และคนข้างบ้านว่าตลอด ว่าจะเรียนไปทำไม แต่เราก็ดั้นด้นไปเรียนจนได้ เราติดมหาลัยที่หนึ่งในภาคอีสาน เราก็กู้กยศและทำงานพาร์ทไทม์มาด้วยตลอด จนเรียนจบ แม่เราป่วยเป็นมะเร็ง พ่อต้องหยุดทำงานเพื่อที่จะดูแลแม่ กลายเป็นว่าตอนนี้ญาติๆและคนอื่นๆก็มาว่าเราว่าทำไมไม่มาดูแม่แล้วให้พ่อไปทำงานแทน ตอนนี้พ่อเราแก่แล้ว ซึ่งก่อนหน้าพ่อก็ทำงานรับจ้างรายวัน เพียงแต่เราคิดว่า ถ้าเราได้งานใหม่ที่เงินเดือนมั่นคง คงจะได้เงินที่เยอะกว่าเดิมที่ทำพาร์ทไทม์อยู่ตอนนี้ อย่างน้อยก็ได้เงินเยอะกว่างานที่พ่อทำ แต่ไม่มีใครเข้าใจเราเลย ทั้งพี่น้องพ่อและแม่ ญาติๆ คนอื่นๆ ก็กดดันมาที่เราว่าทำไมไม่อยู่บ้าน และงานใหม่ที่เราสมัครก็อยู่ใกล้บ้าน เราผิดมากเลยหรอคะที่ไม่ได้อยากอยู่บ้านดูแลแม่เพราะแค่ต้องการออกไปทำงาน เราเครียด เรากดดันมากเลย ไม่สามารถคุยกับพี่น้องคนไหนได้เลย กลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนผลักมาที่เราหมด แถมพี่เราก็ไม่ได้จะช่วยเหลืออะไรระหว่างที่เราจะอยู่ดูแลแม่ เราควรเลือกอะไรระหว่างอนาคตตัวเองและครอบครัว ?
อายุ 23 เลือกอะไรระหว่างอนาคตตัวเองและครอบครัว
พี่แยกย้ายไปมีครอบครัวกันหมด เราเป็นลูกหลง ช่วงแก๊ปอายุก็ห่างกับพี่ๆมาก บ้านเราค่อนข้างจะ toxic ครอบครัวมีปัญหากันเองมาโดยตลอด
ขึ้น เรื่องมันเริ่มตอนที่เราอยากเรียนมหาลัย เรากู้กยศ.วางแผนหาเงินเรียนเองตั้งแต่ขึ้นม.4 เพราะเราอยากมีชีวิตที่ดีขึ้น อยากให้ครอบครัวมีความเป็นอยู่ที่ดีกว่านี้ แต่โดนญาติๆ และคนข้างบ้านว่าตลอด ว่าจะเรียนไปทำไม แต่เราก็ดั้นด้นไปเรียนจนได้ เราติดมหาลัยที่หนึ่งในภาคอีสาน เราก็กู้กยศและทำงานพาร์ทไทม์มาด้วยตลอด จนเรียนจบ แม่เราป่วยเป็นมะเร็ง พ่อต้องหยุดทำงานเพื่อที่จะดูแลแม่ กลายเป็นว่าตอนนี้ญาติๆและคนอื่นๆก็มาว่าเราว่าทำไมไม่มาดูแม่แล้วให้พ่อไปทำงานแทน ตอนนี้พ่อเราแก่แล้ว ซึ่งก่อนหน้าพ่อก็ทำงานรับจ้างรายวัน เพียงแต่เราคิดว่า ถ้าเราได้งานใหม่ที่เงินเดือนมั่นคง คงจะได้เงินที่เยอะกว่าเดิมที่ทำพาร์ทไทม์อยู่ตอนนี้ อย่างน้อยก็ได้เงินเยอะกว่างานที่พ่อทำ แต่ไม่มีใครเข้าใจเราเลย ทั้งพี่น้องพ่อและแม่ ญาติๆ คนอื่นๆ ก็กดดันมาที่เราว่าทำไมไม่อยู่บ้าน และงานใหม่ที่เราสมัครก็อยู่ใกล้บ้าน เราผิดมากเลยหรอคะที่ไม่ได้อยากอยู่บ้านดูแลแม่เพราะแค่ต้องการออกไปทำงาน เราเครียด เรากดดันมากเลย ไม่สามารถคุยกับพี่น้องคนไหนได้เลย กลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนผลักมาที่เราหมด แถมพี่เราก็ไม่ได้จะช่วยเหลืออะไรระหว่างที่เราจะอยู่ดูแลแม่ เราควรเลือกอะไรระหว่างอนาคตตัวเองและครอบครัว ?