เราเป็นนักศึกษาจบใหม่ นี่เป็นบริษัทแรกที่ทำงานจริง บอกเลยไม่เหมือนการฝึกงานกับหลายบริษัทที่ผ่านมาเลย ทั้งวัฒนธรรมวิธีทำงาน หัวหน้า เพื่อน เนื้องานต่างแตกต่างกัน แต่เราก็พอปรับตัวไปกันได้ แต่ที่นี่เราเหนื่อยใจและรู้สึกไม่ค่อยได้เติบโตเลย สภาพงานไม่ได้เยอะเร่งตามสภาวะเศรษฐกิจ งานน้อยอำนาจงานคลุมครือ ผสมกับที่เราก็ไม่ได้รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งในทีมพยายามคุยก็รู้สึกไม่ค่อยเข้ากัน รู้สึกว่าตัวเองทำงานไม่เข้าตาหัวหน้าด้วย หลายงานก็มารู้หลังจากที่เขาทำไปแล้ว เราประสบการณ์น้อยอยากเรียนรู้ แต่พอไม่ได้มีมอบหมายโดนตรงก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งงานใคร เราก็พอเข้าไปดูศึกษาที่เขาทำกัน รู้สึกไม่มีผลงานอะไรเลย ไม่ได้ช่วยเหลือทีม อยากจะไปจุดที่เราได้แสดงตัวตนได้เรียนรู้อะไรมากกว่านี้ เคยปรึกษาหลายคนก็ว่าให้ลองหางานใหม่ดูแล้วค่อยลาออก เราก็วางแผนไว้ว่าจะทำ แต่อีกใจหนึ่งก็อยากลาออกมาเลยมาเตรียมตัวเรื่องอื่นๆให้พร้อมมากกว่านี้ เช่นภาษา ทวนเนื้อหาที่เรียนใหม่ เต็มที่กับการสมัยงานได้เต็มร้อย แอบมีกลัวเล็กๆที่จะลาไปสัมภาษณ์ด้วยที่เราทำงานไม่เคยลาอะไรเลย แต่ก็ปรับใจได้ถ้าตัดสินใจจะไป แต่ทั้งหมดนี้พอได้ปรึกษากับพ่อแม่ เขาต่างยืนกรานแข็งว่าให้ทำงานที่นี่ ให้เหตุผลว่าปัญหาไม่ได้อยู่ที่งานแต่อยู่ที่เรา มองว่าเราสื่อสารกับทีมไม่ได้ ผสมกับมองว่าที่นี่ก็เงินดีอยู่แล้ว(เพราะเราประหยัดและสวัสดิการดีเหลือเดือนละหมื่นกว่า) งานหายากสำหรับเด็กจบใหม่ (อายุงานยังไม่ถึงปีแต่ก็เกิน6เดือน)
เราควรจัดการกับตัวเองยังไงดีเพราะก็กลัวตัวเองจะด้อยความสามารถถ้าอยู่นี่ แต่ก็ไม่อยากผิดใจกับครอบครัว ลึกๆก็เหมือนคำขู่ที่กลับมาคิดให้กลัวว่าถ้าเป็นอย่างคำพ่อแม่ว่าจริงๆจะทำอย่างไร
ปล.งานนี้อยู่ในสายงานที่เรียนมา ซึ่งรู้สึกไม่ค่อยชอบแถมไม่ได้เก่งโดดเด่ดมากมาย พอมีประสบการณ์ วุฒิ แต่ในใจคือถ้าเปลี่ยนได้อยากจะค่อยๆเปลี่ยนสายงานไปทำอุตสาหกรรมอื่น(สายไอทีเพราะชอบและรู้สึกว่าตัวเองมีทักษะจากวิชาที่เคยลงเรียนรู้สึกตัวเองโดดเด่นมากในหมู่เรียน)แต่ไม่มีผลงานอะไร ไม่ได้มีวงเห็นช่องทางเลย
พี่ๆเพื่อนๆใครเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้ทั้งความรู้สึกทั้งตัวตนครอบครัว ขอคำแนะนำหน่อยครับ จะจัดการกับมันยังไงดี
ภาคต่อ... 🫣
เราลาออกแล้วนะทุกคน ขอบคุณทุกคนมาก
เราหวังว่าที่ใหม่จะดีกว่า เราลาออกทั้งที่ยังไม่มีงานใหม่รองรับ เราได้คุยกับหัวหน้าเราแล้ว คุยกับพ่อแม่จนเขาเห็นด้วยแล้ว เราอาจไม่เหมาะสมกับตรงนี้และเขาก็แนะนำให้เราไปเติบโตที่อื่นดีกว่า อาจเป็นบริษัทอื่นหรือสายงานอื่นไปเลย พร้อมเรื่องการเงินขององค์กรที่มีปัญหา(ที่ตกมาถึงเราแล้ว👀) อยู่ไปก็ไม่ได้เรียนรู้และไม่ได้ประโยชน์อะไรเพิ่ม จึงเป็นการตัดสินที่จะไป ขอบคุณทุกๆคน ถึงไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีนักแต่ก็เป็นเรื่องที่ให้เรียนรู้และผูกพันธ์ สู้ๆครับทุกๆคน
อยากลาออก แต่พ่อแม่ไม่เห็นด้วย จัดการตัวเองยังไงดี
เราควรจัดการกับตัวเองยังไงดีเพราะก็กลัวตัวเองจะด้อยความสามารถถ้าอยู่นี่ แต่ก็ไม่อยากผิดใจกับครอบครัว ลึกๆก็เหมือนคำขู่ที่กลับมาคิดให้กลัวว่าถ้าเป็นอย่างคำพ่อแม่ว่าจริงๆจะทำอย่างไร
ปล.งานนี้อยู่ในสายงานที่เรียนมา ซึ่งรู้สึกไม่ค่อยชอบแถมไม่ได้เก่งโดดเด่ดมากมาย พอมีประสบการณ์ วุฒิ แต่ในใจคือถ้าเปลี่ยนได้อยากจะค่อยๆเปลี่ยนสายงานไปทำอุตสาหกรรมอื่น(สายไอทีเพราะชอบและรู้สึกว่าตัวเองมีทักษะจากวิชาที่เคยลงเรียนรู้สึกตัวเองโดดเด่นมากในหมู่เรียน)แต่ไม่มีผลงานอะไร ไม่ได้มีวงเห็นช่องทางเลย
พี่ๆเพื่อนๆใครเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้ทั้งความรู้สึกทั้งตัวตนครอบครัว ขอคำแนะนำหน่อยครับ จะจัดการกับมันยังไงดี
ภาคต่อ... 🫣
เราลาออกแล้วนะทุกคน ขอบคุณทุกคนมาก
เราหวังว่าที่ใหม่จะดีกว่า เราลาออกทั้งที่ยังไม่มีงานใหม่รองรับ เราได้คุยกับหัวหน้าเราแล้ว คุยกับพ่อแม่จนเขาเห็นด้วยแล้ว เราอาจไม่เหมาะสมกับตรงนี้และเขาก็แนะนำให้เราไปเติบโตที่อื่นดีกว่า อาจเป็นบริษัทอื่นหรือสายงานอื่นไปเลย พร้อมเรื่องการเงินขององค์กรที่มีปัญหา(ที่ตกมาถึงเราแล้ว👀) อยู่ไปก็ไม่ได้เรียนรู้และไม่ได้ประโยชน์อะไรเพิ่ม จึงเป็นการตัดสินที่จะไป ขอบคุณทุกๆคน ถึงไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีนักแต่ก็เป็นเรื่องที่ให้เรียนรู้และผูกพันธ์ สู้ๆครับทุกๆคน