“อยากรวยตอนแก่” แต่ก็ต้อง “รอดตอนนี้” ด้วย...กับวัย 50+ ที่ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร

เราอายุ 50 กว่า ๆ แล้วครับ
ในวัยที่คนอื่นบางคนกำลังวางแผนเกษียณ
ส่วนเรายังวางแผนว่า...
เดือนหน้าจะเอาเงินจากไหนมาจ่ายบิลดี

ช่วงนี้เริ่มสนใจการลงทุนจริงจัง
เปิดกอง RMF ซื้อ S&P 500
ตั้งใจเลยว่า จะลงทุนทุกปี
เพื่ออนาคตที่ไม่ต้องยืมลูกกินข้าว

แต่มันก็ไม่ได้ง่ายนะครับ
เพราะพอกดซื้อหน่วยลงทุนทีไร
ก็ต้องแอบหันไปดูในตู้เย็นว่ามีไข่เหลือกี่ฟอง...
อยากรวยตอนแก่…
แต่จะไม่มีแรงไปถึง ถ้าไม่มีข้าวกินวันนี้

มันเลยกลายเป็นละครเรื่องหนึ่ง
ฉากหนึ่งคือเรา…
เปิดดูกราฟ S&P 500 อย่างมีหวัง

อีกฉาก…
ยืนคิดหน้าชั้นผักโลตัสว่า "ผักบุ้ง 12 บาท เอาไว้ก่อนละกัน"
บางวันอยากเป็นพระเอก:
กล้า เสี่ยง กลัดกลุ้มแต่มีเป้าหมาย

แต่ส่วนใหญ่เราเป็น "ตัวประกอบที่ต้องรอดในแต่ละฉาก" มากกว่า

สุดท้ายเลยเลือกเส้นทาง "สายกลางแต่จริงใจ"
ลงทุนปีละแสนพอ (RMF, หุ้นยาว ๆ)
รายได้เหลือเท่าไหร่ ก็ใช้ให้อยู่ได้
ถ้าได้โบนัส หรือเงินพิเศษ ค่อยอัดเพิ่ม

ชีวิตวัย 50+
นี่มันก็เหมือนเดินตากแดดกลางตลาด
จะกางร่มก็กลัวลมพัด
จะวิ่งก็เข่าไม่ดี
จะนั่งก็กลัวไม่ทันรถเมล์…
แต่เราก็ยังต้องเดินไปต่อใช่ไหมครับ

ใครที่อยู่ในวัยใกล้เคียงกัน
หรือเคยคิดว่า "จะเลือกวันนี้ หรือวันหน้า"
มาแชร์หน่อยครับ ว่าคุณบาลานซ์ชีวิตยังไง
ให้ไม่ล้มตอนนี้ และยังมีแรงหวังตอนแก่
แอบหวังว่า…
คอมเมนต์ของคุณ อาจช่วยให้ใครอีกคนหายเหนื่อยได้
ขอบคุณมากๆ นะครับ