เคยมีช่วงหนึ่งที่ผมคิดว่า…
“อายุขนาดนี้แล้ว ยังจะทำอะไรใหม่ได้อีกเหรอ?”

แต่พอเริ่มต้นเรียนรู้แบบไม่เร่งตัวเอง
เริ่มต้นจากสิ่งเล็ก ๆ เช่น ลองใช้แอปช่วยวางแผน
ใช้ AI ช่วยสรุปข้อมูล, เรียนรู้จาก YouTube
หรือแม้แต่ตั้งกระทู้แบบนี้

ผมกลับรู้สึกว่า
"มันไม่ใช่เรื่องของวัย แต่เป็นเรื่องของใจที่ยังอยากพัฒนา"

ทุกวันนี้ผมทำงานไปด้วยความสุขมากขึ้น
– เพราะไม่ต้องแข่งขันกับใคร
– แต่กลับได้ใช้ประสบการณ์ที่มี บวกกับเทคโนโลยีใหม่ ๆ มาช่วยให้ทำงานง่ายขึ้น
– และยังมีไฟ เพราะมีเป้าหมายที่ไม่ใช่แค่เงินเดือน แต่คือ “การส่งต่อ” สิ่งที่เราเรียนรู้มา

วัยใกล้เกษียณ...
อาจดูเหมือนช่วงปลายของคนบางคน
แต่สำหรับผม มันคือ “วัยที่เริ่มเข้าใจตัวเองจริง ๆ”
และเพราะเราผ่านอะไรมาเยอะ

เราจึงเลือกใช้เทคโนโลยีเพื่อเสริมชีวิต
ไม่ใช่ให้มันควบคุมเรา

ใครที่รู้สึกว่า "เราแก่เกินไปจะเริ่มใหม่"
ผมอยากบอกว่า... บางไฟมันจะติดช้า แต่มันติดทนนะครับ

มาร่วมแชร์ประสบการณ์กันนะครับ