ภายใต้ยุทธศาสตร์เศรษฐกิจชุมชน ของ แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 8

ข้อมูลทั่วไป
"องค์การบริหารส่วนตำบลวังบาล"
            ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2539 ได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษา ลงวันที่ 25 ธันวาคม 2539 และใช้เป็นศูนย์กลางการพัฒนาในเขตตำบลวังบาล ภายใต้แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 8

เบอร์ติดต่อ โทร. 056-747523
                    แฟกช์  056-747532

ที่ตั้งและอาณาเขต

           ตำบลวังบาลเป็นตำบล 1 ใน 9 ตำบลของอำเภอหล่มเก่า จังหวัดเพชรบูรณ์ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของอำเภอหล่มเก่า จังหวัดเพชรบูรณ์ ห่างจากที่ว่าการอำเภอหล่มเก่า ประมาณ 4 กิโลเมตร  โดยมีอาณาเขตดังนี้

          ทิศเหนือ           ติดต่อกับ      ตำบลหินฮาว อำเภอหล่มเก่า จังหวัดเพชรบูรณ์
          ทิศใต้                ติดต่อกับ      ตำบลบ้านเนิน อำเภอหล่มเก่า จังหวัดเพชรบูรณ์
          ทิศตะวันออก     ติดต่อกับ      ตำบลหล่มเก่า อำเภอหล่มเก่า จังหวัดเพชรบูรณ์
          ทิศตะวันตก       ติดต่อกับ       ตำบลหมากแข้ง อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย

          การจัดตั้งหมู่บ้านมักจะรวมตัวกันตั้งบ้านเรือนกันเป็นหย่อม เป็นหมู่บ้าน ซึ่งมีทั้งหมด 17 หมู่บ้าน แต่ละหมู่บ้านจะตั้งอยู่ตามถนน หนทาง ตามหนองน้ำ ตามลำห้วยที่มีอยู่เดิม มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 103.81 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 64,441 ไร่

ลักษณะภูมิประเทศ

           ลักษณะภูมิประเทศของตำบลวังบาล ทางทิศตะวันออกของตำบลวังบาล เป็นภูเขาสูงสลับซับซ้อน ทอดเป็นทิวยาว ลักษณะพื้นที่จะลาดเอียงจากทางด้านทิศเหนือลงมาทางทิศใต้ และมีลำห้วยวังบาลไหลผ่านทางตอนกลางของตำบล
สภาพภูมิอากาศ มี  3 ฤดู คือ

          ฤดูฝน      จากเดือน พฤษภาคม ถึง ตุลาคม
          ฤดูหนาว  จากเดือน พฤศจิกายน ถึง มกรคม
          ฤดูร้อน     จากเดือน กุมภาพันธ์  ถึง  เมษายน
คำขวัญตำบลวังบาล
ทับเบิกสูงเสียดฟ้ายอดภูผาเทียมเมฆ
เพชรน้ำเอกถิ่นวังบาลมะขามหวานนามละบือ
เรืองชื่อเจ้าตอมาตย์วาดวิจิตรโบสถ์นาทราย
สายศรัทธาธาตุปู่เถรความร่มเย็นตลอดกาล

ข้อมูลลานกีฬา, สนามกีฬา และเครื่องออกกำลังกาย 
ข้อมูลลานกีฬา และสนามกีฬา
       จำนวนลานกีฬา และสนามกีฬาในพื้นที่ขององค์การบริหารส่วนตำบลวังบาล จัดให้มีเพื่อให้ประชาชนได้ใช้ในการแข่นขันกีฬาหรือออกกำลังกาย ที่สามารถใช้เล่นกีฬาและนันทนาการได้ตลอดทั้งปีจำนวนทั้งสิ้น 17 แห่ง ดังนี้
1. หมู่ที่ 1ลานกีฬาบ้านภูปูน
2. หมู่ที่ 2ลานกีฬาบ้านนาทราย
3. หมู่ที่ 3ลานกีฬาบ้านนาทราย
4. หมู่ที่ 4ลานกีฬาบ้านน้ำครั่ง
5. หมู่ที่ 5 ลานกีฬาบ้านน้ำครั่ง
6. หมู่ที่ 6 ลานกีฬาบ้านหนองไผ่
7. หมู่ที่ 7 ลานกีฬาบ้านน้ำครั่งน้อย
8. หมู่ที่ 8  ลานกีฬาบ้านวังบาล
9. หมู่ที่ 9 ลานกีฬาบ้านวังบาล
10. หมู่ที่ 10 ลานกีฬาบ้านวังบาล
11. หมู่ที่ 11 ลานกีฬาบ้านเหมืองแบ่ง
12. หมู่ที่ 12 ลานกีฬาบ้านขี้นาค
13. หมู่ที่ 13 ลานกีฬาบ้านห้วยหอย
14. หมู่ที่ 14 ลานกีฬาบ้านทับเบิก
15. หมู่ที่ 15 ลานกีฬาบ้านวังบาล
16. หมู่ที่ 16 ลานกีฬาทับเบิกใหม่
17. หมู่ที่ 17 ลานกีฬาบ้านนาสะอุ้ง

ข้อมูลเครื่องออกกำลังกาย
        จำนวนเครื่องออกกำลังกายในพื้นที่ขององค์การบริหารส่วนตำบลวังบาล มีจำนวนทั้งสิ้น 5 แห่ง ที่สามารถใช้งานได้ ดังนี้
1. อาคารอเนกประสงค์บ้านน้ำครั่ง ในพื้นที่หมู่ 4
2. โรงเรียนบ้านวังบาล ในพื้นที่หมู่ 9
3. วัดศรีฐานปิยราม ในพื้นที่หมู่ 15
4. วัดศรีมงคล บ้านนาทราย ในพื้นที่หมู่ 2
5. สนามกลางหมู่บ้าน บ้านทับเบิก ในพื้นที่หมู่ 16

บ้านภูปูน
ตั้งอยู่หมู่ที่ 1 ตำบลวังบาล อำเภอหล่มเก่า จังหวัดเพชรบูรณ์

ประวัติความเป็นมา

บ้านภูปูน เป็นหมู่บ้านที่เกิดขึ้นประมาณ 100 ปีเศษ มีตำนานเล่าว่า เดิมบริเวณนี้เป็นป่าอยู่ใกล้เชิงเขา ชาวบ้านนาทราย ประมาณ 4-5 ครอบครัว ได้มาถางป่าเพื่อทำไร่ ชาวบ้านจุดไฟเผากิ่งไม้แห้งที่ถางไว้ ไฟไหม้ลุกลามเป็นบริเวณกว้างจนถึงหินก้อนหนึ่ง ชาวบ้านเกรงว่าไฟจะลุกลามไปมากกว่าที่ถางไว้    จึงได้ตักน้ำไปดับไฟ เมื่อก้อนหินเย็นลงชาวบ้านได้จับและคุ้ยเขี่ยก้อนหินดู ปรากฏว่าหินก้อนนั้นแตกเป็นผง  มีลักษณะคล้ายปูน จึงเรียกบริเวณนี้ว่า “บ้านไร่ภูปูน” ต่อมา มีผู้คนอพยพเข้ามาอาศัยอยู่รวมกันมากขึ้น จึงได้ตั้งหมู่บ้านขึ้น และชื่อว่า  “บ้านภูปูน”

สภาพภูมิศาสตร์และการคมนาคม

สภาพทั่วไปของบ้านภูปูนเป็นที่ราบเชิงเขา   มีอาณาเขตติดต่อดังนี้
ทิศเหนือ        ติดต่อกับ   บ้านวังบาล
ทิศใต้ติดต่อกับ  บ้านพร้าว  และบ้านเนิน
ทิศตะวันออกติดต่อกับ บ้านนาทราย  และบ้านโจะโหวะ
ทิศตะวันตกติดต่อกับ        บ้านเหมืองแบ่ง  ตำบลวังบาลง

การคมนาคม อยู่ห่างจากอำเภอหล่มเก่า ระยะทาง 9 กิโลเมตร มีทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2372 ผ่านหมู่บ้าน มีรถสามล้อเครื่อง (ชาวบ้านเรียก รถตุ๊กตุ๊ก) วิ่งรับส่งผู้โดยสารระหว่างหมู่บ้านและอำเภอหล่มเก่า  

ประชากร

มีประชากรทั้งหมด 364 คน  ชาย 188 คน หญิง 176  คน จำนวน  114  ครัวเรือน

อาชีพ

ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพด้านการเกษตร และมีบางส่วนที่รับจ้างทั่วไป มีพื้นที่ทำนาประมาณ  225  ไร่ พืชเศรษฐกิจที่สำคัญ คือ ข้าวเหนียว ยาสูบ มะขาม

ศาสนา   วัฒนธรรม   และประเพณี
ชาวบ้านนับถือศาสนาพุทธ  นิยมไปทำบุญที่วัดในเทศกาลวันสำคัญทางศาสนา   เช่น  การทำบุญตักบาตรในวันมาฆบูชา   วันวิสาขบูชา   วันเข้าพรรษา   และวันออกพรรษา  เป็นต้น

ประเพณีท้องถิ่นที่ชาวบ้านปฏิบัติสืบทอดกันมา  คือ  ประเพณีสรงน้ำถ้ำ (มีถ้ำอยู่ทางทิศตะวันตกของหมู่บ้าน   ห่างจากหมู่บ้านประมาณ   2  กิโลเมตร   ภายในถ้ำมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่   2  องค์) ชาวบ้านมีความเชื่อว่า  เจ้าถ้ำเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำหมู่บ้าน ซึ่งชาวบ้านจะต้องนับถือเคารพบูชา ใครจะลบหลู่ไม่ได้  พอถึงขวบปี (รอบปี) ชาวบ้านจะจัดงานบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ (เจ้าถ้ำ) โดยการนำของคนทรงเจ้าจะนำขบวนแห่บั้งไฟ   มาสรงน้ำและจุดบั้งไฟถวาย  เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตนเองและครอบครัว

การแต่งกาย   ปัจจุบันแต่งตามสมัยนิยม

ภาษา   ใช้ภาษาพื้นบ้าน   สำเนียงพูดคล้ายชาวลาวเวียงจันทร์

ภูมิปัญญาท้องถิ่น

ชาวบ้านนิยมนำไม้ไผ่มาจักสานเป็นภาชนะที่ใช้ในครัวเรือน เช่น หวด กระติบข้าว กระด้ง ผู้มีความชำนาญด้านนี้ คือ นายเทศ   ระลึก   ,   นายฮั่ง    ศรีเศียร ,  นายสมัคร   ทองขาว  นายหนู   วันแสนซื่อ , นายเรศ   ระลึก
การทำไม้กวาดดอกหญ้า  ผู้มีความชำนาญด้านนี้คือ นายเรศ  ระลึก , นางเพ็ญ  ดวงอุปปะ
การทำบั้งไฟ  ผู้มีความชำนาญด้านนี้ คือ นายหนู  วันแสนซื่อ, นายสมัคร  ทองขาว ,นายเลื่อน   จำปาศักดิ์ และนายแสวง  สายบุญเกิด

สถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจ
บ้านภูปูน  มีสถานที่ท่องเที่ยว   คือ   ถ้ำภูปูน   น้ำตกตาดภูปูน   และทิวทัศน์บนภูปูน

บ้านนาทราย
ตั้งอยู่หมู่ที่  2  และ หมู่ที่  3  ตำบลวังบาล  อำเภอหล่มเก่า  จังหวัดเพชรบูรณ์

ประวัติความเป็นมา
จากการบอกเล่าของคุณยายบุรี   กระทู้  บ้านนาทรายตั้งขึ้นประมาณ  300-400  ปี  มาแล้ว  พื้นเพของคนบ้านนาทรายเป็นคน  เวียงจันทร์และคนหลวงพระบาง   ซึ่งได้อพยพมาสร้างบ้านเรือนอยู่  ณ  ที่แห่งนี้  เพราะว่าบริเวณนี้เป็นแหล่งที่อุดมสมบูรณ์  เหมาะแก่การทำมาหากิน  คำว่า “นาทราย”  มาจากสภาพพื้นที่นาของบริเวณหมู่บ้านนี้เป็นดินทราย   จึงได้ชื่อว่า  “บ้านนาทราย”

สภาพภูมิศาสตร์และการคมนาคม
สภาพทั่วไปของหมู่บ้านนาทรายเป็นที่ราบ   มีอาณาเขตติดต่อดังนี้
ทิศเหนือ        ติดต่อกับ บ้านน้ำครั่ง
ทิศใต้ติดต่อกับ บ้านโจะโหวะ    ตำบลบ้านเนิน
ทิศตะวันออกติดต่อกับ บ้านวัดทุ่งธงไชย    ตำบลหล่มเก่า
ทิศตะวันตกติดต่อกับ บ้านภูปูน
การคมนาคม   มีถนนลาดยางผ่านกลางหมู่บ้าน  ระยะทางจากอำเภอหล่มเก่าถึงบ้านนาทราย   4  กิโลเมตร มีรถสามล้อเครื่องวิ่งโดยสารตลอดทั้งวัน

ประชากร
หมู่ที่  2   มีประชากร    531   คน     ชาย   240  คน     หญิง   291  คน    จำนวน  152 ครัวเรือน
หมู่ที่  3   มีประชากร    528   คน     ชาย   246 คน     หญิง    281  คน     จำนวน  175  ครัวเรือน

อาชีพ
ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพด้านการเกษตร  พืชเศรษฐกิจที่สำคัญ คือ  ข้าว ข้าวโพด   ถั่วเหลือง และมะขาม

ศาสนาวัฒนธรรมและประเพณี
ประชาชนนับถือศาสนาพุทธ นิยมไปทำบุญที่วัดในเทศกาลวันสำคัญทางศาสนา  มีค่านิยมปฏิบัติตามผู้นำหมู่บ้าน  เป็นแกนนำในการดำเนินงานต่าง ๆ  เช่น  ผู้ใหญ่บ้าน  เจ้าอาวาส  ผู้อาวุโส
ประเพณีที่ถือปฏิบัติติดต่อกันมาช้านาน  คือ ประเพณีบุญบั้งไฟ  การแห่นางแมว  ประเพณีการกวนข้าวทิพย์ การบวชนาค  การแต่งงาน    ประเพณีสงกรานต์ (ซึ่งจะมีการสรงน้ำพระ  รดน้ำดำหัวผู้สูงอายุเพื่อขอพร มีการเล่นสาดน้ำและการละเล่นพื้นบ้าน เช่น การคัดสะบ้า  ตี่จับ งูกินหาง    ต่อไก่ ขว้างเอาลูก  ตีตูม  แย่งไข่)

การละเล่นพื้นบ้าน  ชาวบ้านนาทรายสมัยก่อนมีการเล่นแมงตับเต่า เป็นการแสดงลักษณะคล้ายลิเก   แต่ใช้ตัวแสดงเป็นผู้ชายล้วนแสดงเป็นเรื่องราว  บทร้องที่ใช้เป็นบทกลอนสละสลวยและสนุกสนานมาก
ภาษา  ประชาชนพูดภาษาพื้นบ้าน (ภาษาหล่ม)

ภูมิปัญญาท้องถิ่น
การทำผลิตภัณฑ์จากมะขาม  เช่น  มะขามคลุก  มะขามแก้ว  มะขามแช่อิ่ม  ผู้ที่มีความสามารถด้านนี้ คือ นางประพิศ  ท่อนแก้ว อาจารย์  2  โรงเรียนหล่มเก่าพิทยาคม

สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจ
วัดศรีมงคลบ้านนาทราย  เดิมชื่อวัดทรายงาม  มีพระประธานเป็นพระพุทธรูปปางสะดุ้งมารสวยงามมากชาวบ้านเรียกว่า  “ทรงเอวชัน”  เกศของพระพุทธรูป  เป็นรูปเปลวไฟ
ภาพจิตรกรรมฝาผนัง ในพระอุโบสถ (สิม)ของวัดศรีมงคล  มีภาพวาดจิตรกรรมฝาผนังอายุประมาณ  180  ปี  ผู้เขียนชื่อ  นายแดง ไม่ทราบว่ามาจากไหน  ท่านเป็นโรคคุดทะราด  พวกชาวบ้านเรียกท่านว่า “ตาขี้ทูด” ค่าจ้างช่างที่เขียนภาพเป็นเงิน  1  ชั่ง  4  ตำลึง ใช้เวลาเขียนประมาณ  4  ปี  ลักษณะของภาพเป็นภาพเขียนที่สะท้อนถึงวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของคนไทยในสมัยนั้น สีสันสวยงาม ใช้สีฝุ่นผสมกาวยางไม้ สีเปลือกไม้ และสีดินระบายภาพ ตัดเส้นแบบแบนเขียนภาพบนฝาผนังปูน (ปางมารสะดุ้ง) ปู่ใจ  นันทะเป็นผู้แกะสลัก และรูปพุทธประวัติเล่าถึงเรื่องพระเจ้าสิบชาติ นรก สวรรค์  ตอนที่พระพุทธเจ้าเสด็จโปรดพระราชมารดาที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์  และภาพพระพุทธเจ้าโปรดปัญจวัคคีย์ทั้ง  4 ปัจจุบันกรมศิลปากรขึ้นทะเบียนไว้เป็นมรดกของชาติ

[img]https://www.wangban.go.th/index/add_file/QaQSa1OTue24226.jpg[/img]