เช้านี้...
ผมนั่งจิบกาแฟที่ร้านหนึ่งในโรงแรม
โต๊ะห่างกันพอให้เราได้ยินเสียงตัวเองหายใจ
เสียงเพลงคลอเบาๆ เหมือนกลัวรบกวนความคิดของใครสักคน
ไม่มีใครคุยเสียงดัง
ไม่มีใครถ่ายรูปอาหาร
ไม่มีใครรีบร้อน
แค่ต่างคนต่างนั่งอยู่กับตัวเอง อย่างเป็นมิตร

เมื่อวาน...
ผมนั่งกาแฟที่ร้านในห้าง
ผู้คนเดินผ่านไปมา เสียงกดแก้ว เสียงเรียกชื่อ เสียงสแกนจ่าย
โต๊ะติดกันจนแทบจะเห็นในจอมือถือของคนข้างๆ
แต่น่าแปลก

สองที่นี้ผมรู้สึก ไม่เหงา พอๆ กัน
แต่ ความเงียบไม่เหมือนกันเลย
เงียบในโรงแรม = เงียบแบบลึก มีพื้นที่ให้ใจได้พัก
เงียบในห้าง = เงียบแบบเคลื่อนไหว เหมือนอยู่กลางเมืองแต่ไม่มีใครรู้จักเรา

สุดท้ายแล้ว ผมคิดว่า...
คนจำนวนมากในเมือง
ไม่ได้ต้องการบทสนทนา
ไม่ได้อยากอยู่คนเดียวจริงๆ
แต่ก็ไม่ได้อยากให้ใครถามว่า "เป็นอะไรไหม"

แค่ต้องการพื้นที่
ที่เราจะนั่งเฉยๆ สักพัก
โดยไม่มีใครคาดหวังให้พูด หรือแสดงตัวว่าโอเค

คุณชอบความเงียบแบบไหนมากกว่ากันครับ?
เงียบแบบมีคลาสในโรงแรม
หรือเงียบแบบเคลื่อนไหวในร้านกาแฟห้าง?

หรือจริงๆ แล้ว...
คุณก็แค่ไม่อยากเหงา
แต่ก็ไม่อยากคุยกับใครเหมือนกัน

แชร์ประสบการณ์ทั้งเหงาและไม่เหงา มาได้นะ
ขอบคุณมากครับ...