“ทุนนิยมไม่ได้ขายของ... แต่มันขาย ‘ความรู้สึกว่ายังไม่พอ’ ให้กับเรา”

คุณเคยรู้สึกไหมว่า…
ได้เงินเดือนเท่าไหร่ ก็รู้สึกว่า “ยังไม่พอ”
เก็บเงินได้เท่าไหร่ ก็คิดว่าควร “ใช้ให้คุ้ม”
(แปลว่า... ต้องเอาไปแลกของบางอย่าง)

เห็นใครใช้ของดีๆ ก็เริ่มถามตัวเองว่า
“เราล้าสมัยไปรึเปล่า?”
“เราควรอัปเกรดอะไรในชีวิตบ้างไหม?”
วันหยุดกลายเป็นเวลาใช้เงิน
เพื่อให้รู้สึกว่า “ชีวิตยังมีอะไรดีๆ อยู่บ้าง”

ทั้งหมดนี้…
ไม่ใช่เพราะเราไม่มี
แต่เพราะ ทุนนิยมเก่งมาก มันไม่ได้แค่ขายของ
แต่มันขาย “ความรู้สึกพร่อง” ให้เราซื้อเติมอยู่เรื่อยๆ
ทุนนิยมไม่บังคับเราซื้อของ
แต่มันเก่งมากในการทำให้เรา
ไม่มั่นใจในตัวเองตอนยังไม่มีของนั้น

คุณเคยรู้สึกแบบนี้ไหมครับ?
“ทั้งที่มีครบทุกอย่าง แต่ก็ยังรู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่างอยู่เสมอ”
ทุนนิยมเก่ง หรือใจเราอ่อนเอง?

อยากรู้ความเห็น และประสบการณ์ของทุกท่านนะครับ
ขอบคุณมากครับ