ช่วยถอดกลอนคำใบ้ยายรหัสหน่อยค่ะ มีอยู่ว่า..

อินทรวิเชียรฉันท์11 ฝนบนกระจกใส...................ภวะไล้สุราลัย เย็นชื่นระรื่นใจ.............ดนุไซร้กระจ่างจินต์ หยาดแล้วนะแก้วตา..........รจนาวิจิตรศิลป์ ดุจฟ้อนระเรื่อยริน.........จุติลายชโลมพราว

คิดถึงหมาดหยาดสีคลี่โบยโบก อาบซาบโศกซึ้งตรึงทุกข์ขับขาน น้ำตาลหว่านน้ำตาฟ้าวันวาน รอยอุทกอลหม่านหม่นวิญญาณ คิดถึงเขียวขาบเคยคาบเกี่ยว เหนื่ยวผืนฟ้าแฝกป่าปราณประสาน กลายทึมเทาเศร้าเหงาเงาอาคาร พิสดารแ

http://www.youtube.com/watch?v=9fovX2noeUY อยากจะยืม ใครสักคน เมื่อหยาดฝนพร่างพรมพริ้วมา เห็นหุ้นที่ร่วงหล่น ปนเคล้าหยาดน้ำตา กลับไปคิดถึงครา แรกที่เราพบกัน... มรสุมที่บอร์ดสินธร นำเราสองให้ลองคัทกั

ดวงบุหลันขวัญฟ้าจารวี ร่ายวลีวาบไหวดั่งไฟฝัน เห่บทตอนอ้อนคำมาจำนรรจ์ กานท์กลอนกลั่นสรรสร้อยถ้อยหลั่งริน จะกอบเมฆม่านฟ้ามาประดิษฐ์ เนรมิตสกาวหาวห้วงศิลป์ โปรยน้ำค้างต่างเพชรพลอยไพลิน เบื้องบุรินทร์ถวิ

0 ค่อยค่อยไหลค่อยค่อยหลากจนกรากเชี่ยว คืนเปล่าเปลี่ยวเงียบงันก็พลันสลาย คลื่นตีฟองละอองซัดกระจัดกระจาย รวบรวมสายชำแรกกระแทกกระทั้น 0 ปริมาณฝุ่นฝนที่หล่นร่วง ผูกเงื่อนบ่วงหน่วงจิตให้คิดประหวั่น เสียงโค

สิบปีผ่านกลางคลื่นและลมกล้า เหงื่อเค็มเคล้าผืนฟ้าทะเลใหญ่ เรือแล่นฝ่าโขดหินทุกแห่งไกล จวบจนใจเริ่มล้าในคราวนี้ แสงตะวันเคยแผดบนฟ้าร้อน เคยหลับตานอนฟังคลื่นแทนเสียงฝันดี เคยยิ้มให้ฟ้าหลังพายุที่เคยมี

๑. ชีวิตนี้คือทางกลางฟ้ากว้าง     บางคราฝนบางคราฉ่ำบางคราฝัน เคยร้องไห้เคยยิ้มเคยจาบัลย์    แต่วันนั้นก็สอนให้เราเดิน ๒. บางหนทางทอดไกลไร้แสงดาว &ems