พี่สาวมีนิสัยโลเล ทำอะไรต้องเกี่ยวพันธ์กับคนอื่นตลอด ไม่มีความเด็ดขาด ซึ่งจริงๆ ไม่ผิดและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน แต่ทำให้คนอื่น(ผม)รำคาญครับ อาการมันคล้ายๆ ตักบาตรต้องถามพระ อะไรทำนองนั้นน่ะครับ
ยกตัวอย่างเรื่องนึง พี่สาวดูทีวีอยู่ พอสักประมาณสายๆ ผมจะมาดูเน็ตฟลิกซ์ต่อเป็นประจำทุกวันอยู่แล้ว แต่พอผมเดินมา เขาก็รู้ แต่ต้องถามทุกครั้งว่า จะดูเน็ตฟลิกซ์หรอ? ผมก็ตอบจนเบื่อ วันนึงเลยแกล้งบอก พี่ดูทีวีต่อเถอะ แกก็ดูต่อจริงๆ แบบไม่ลุกไปไหนเลยจนถึงเที่ยง ผมเดินผ่านไปห้องน้ำ แกก็หันไปมองนาฬิกา แล้วจะถามผมว่าจะดูเน็ตฟลิกซ์ไหม แต่พออ้าปาก ผมรู้เลยว่าจะถามอีกแล้ว เลยรีบเดินหนีไปไม่อยากคุยด้วย
แบบนี้มันเรียกว่าความ โลเล ลังเล หรือไม่ครับ? ซึ่งอย่างที่บอกจริงๆก็ไม่ผิดอะไร แต่ผมไม่ค่อยชอบ ถ้าจะเลิกดูทีวีก็แค่ปิดไป ไม่เห็นต้องมาคอยเฝ้าถามเลยว่าใครจะใช้ต่อไหม? แบบถามไปถามมามันน่ารำคาญน่ะครับ
ที่จริง เคยบอกแกไปแล้วว่าทำอะไรอย่าลังเลเลย ให้ทำไปเลย จะดูทีวีก็ดู จะไม่ดูก็ปิดไปแค่นั้น
ลักษณะแบบนี้มีวิธีแก้ไหมครับ?
ความโลเล แก้ได้ไหม?
ยกตัวอย่างเรื่องนึง พี่สาวดูทีวีอยู่ พอสักประมาณสายๆ ผมจะมาดูเน็ตฟลิกซ์ต่อเป็นประจำทุกวันอยู่แล้ว แต่พอผมเดินมา เขาก็รู้ แต่ต้องถามทุกครั้งว่า จะดูเน็ตฟลิกซ์หรอ? ผมก็ตอบจนเบื่อ วันนึงเลยแกล้งบอก พี่ดูทีวีต่อเถอะ แกก็ดูต่อจริงๆ แบบไม่ลุกไปไหนเลยจนถึงเที่ยง ผมเดินผ่านไปห้องน้ำ แกก็หันไปมองนาฬิกา แล้วจะถามผมว่าจะดูเน็ตฟลิกซ์ไหม แต่พออ้าปาก ผมรู้เลยว่าจะถามอีกแล้ว เลยรีบเดินหนีไปไม่อยากคุยด้วย
แบบนี้มันเรียกว่าความ โลเล ลังเล หรือไม่ครับ? ซึ่งอย่างที่บอกจริงๆก็ไม่ผิดอะไร แต่ผมไม่ค่อยชอบ ถ้าจะเลิกดูทีวีก็แค่ปิดไป ไม่เห็นต้องมาคอยเฝ้าถามเลยว่าใครจะใช้ต่อไหม? แบบถามไปถามมามันน่ารำคาญน่ะครับ
ที่จริง เคยบอกแกไปแล้วว่าทำอะไรอย่าลังเลเลย ให้ทำไปเลย จะดูทีวีก็ดู จะไม่ดูก็ปิดไปแค่นั้น
ลักษณะแบบนี้มีวิธีแก้ไหมครับ?