ตั้งแต่ผมย้ายมาเรียน ม.4ที่อื่น ผมเหงามากครับต้องอยู่คนเดียวออกไปไหนก็ไม่ได้อยู่แต่ในบ้านอยู่บ้านก็อยู่แต่ในห้อง สภาพแวดล้อมก็แย่ครับมองไปก็มีแต่พวกตึกโรงแรม บ้านข้างๆก็มีแต่ขี้ยามีคนทะเลาะกันทุกวัน อยู่โรงเรียนก็พอมีสังคม พอช่วงพักเที่ยงมดพักเที่ยงไปแยกย้ายไปเรียนก็รู้สึกตัวคนเดียว เลิกเรียนผมก็ต้องไปเรียนพิเศษเลิก18:30เกือบทุกวัน บางวันก็เลิก18:00พ่อแม่ก็อยากให้ผมเป็นตำรวจผมก็กลัวผมสอบไม่ติดเพราะมันปีสุดท้ายแล้วที่จะสอบเตรียมทหารแล้วถ้าสอบไม่ติดผมก็อาจจะเสียการเรียนม.5ไป เสาร์อาทิต บางครั้งก็ไม่ได้กลับบ้าน อยากออกไปเล่นกับเพื่อนเงินก็มีจำกัดอยู่แต่บ้าน พอเห็นรูปคนไปที่อื่นๆก็หงุดที่ไม่ได้ไปไหนกับเขา ผมไม่รู้จะทำอะไรละครับอ่านหนังสือก็ล้า ดูหนังก็เบื่อ เกมเล่นไปก็ไม่สนุกสักเกม เล่นกีฬาก็พอมีความสุขบ้างแต่การจะได้เล่นก็ยากมากเพราะออกไปไหนไม่ได้ไม่มีรถ แต่การกินกับการฟังเพลงยังพอช่วยให้มีความสุขได้เล็กน้อย ผมต้องทำไงดีครับทรมาณมาก รู้สึกไม่มีความสุขในทุกๆวัน ทุกวันนี้ไม่มีความสุขหรือยินดีอะไรกับใครเลยครับ ถ้ายิ่งอยู่โรงเรียนแล้วเพื่อนเล่นมุกอะไรมาก็จะหงุดหงิดใส่ตลอด