เอาดีๆแพ้เพราะกลัวแพ้ มีอยู่จริงมั้ย????

ตามหัวข้อครับ หลังจากชนะเซ็ทที่ 1 ความหวังที่จะได้เห็นญี่ปุ่นเข้าชองเปล่งประกายมาก แต่เซ็ท 2 กับ 3 โดนตุรกีแก้เกมส์แพ้หลุดลุ่ยไม่เป็นท่า โดยเฉพาะ วากัสได้โดดตบเต็มฝ่ามือแทบจะกันไม่อยู่ เราเห็นความใจสู

ถึงโค๊ชจะห่วย นักกีฬาจะหน้าใหม่ จะเล่นบ้งยังไง ก็ไม่ยอมแพ้ตุรกีง่ายๆ อย่างน้อยก็ได้มาแล้ว 1 เซต แพ้ชนะหรือไม่ ไม่สน แต่อย่างน้อย อเมริกาก็สมศักดิ์อดีตแชมป์โอลิมปิกและเหรียญเงินโอลิมปิกล่าสุด แต่ปีหน

ถ้าเหมือนอยากจะชนะก็ต้องเหนียให้ได้เท่าเขาแล้วยังไม่พอต้องหาตัวตีหนักๆแบบพวกยุโรปมาอีกเพื่อที่จะได้ตบทีสองทีตายเลย เพราะยิ่งเล่นแบบนี้เราจะยิ่งหมดแรง อีกปหคือเหมือนนักกีฬาเรายืนระยะไม่ได้สามเซทอารมณ์เ

เราคนนึงคิดว่าถ้าได้โค้ชอ้อดกลับมาคงดีขึ้นกว่าโค้ชด่วนกับโค้ชยะ แต่นี่เหมือนมายืนให้กำลังใจนักกีฬาข้างสนาม แล้วอึ้งสุดคือปล่อยให้นักกีฬาลงเล่นในสนามห้าคนจนกรรมทำหน้าเอือม ย้อนกลับไปแมตซ์ดราม่าเซ็ตห้าก

จินตนาการดูสิ ถ้าการแข่งขันวอลเลน์บอลชิงแชมป์โลกปีนี้ที่ไทยเราเป็นเจ้าภาพ และถ้ามีรัสเซียเข่าร่วมแข่งขัน อาจจะได้แข่งสนามต่างจังหวัดเช่น เชียงใหม่ โคราช หรือยิ่งเป็นภูเก็ตที่มีคนรัสเซียอยู่อย่างหนาแน่

วอลเลย์บอลชิงแชมป์โลกปีนี้ ตั้งแต่จับสายมา มองตั้งแต่แรกคู่แข่งญี่ปุ่นมีเพียง ตุรกี เท่านั้น เมกา ส้มส้ม เซอร์เบีย เฉย ๆ (ดูจากฟอร์ม VNL) ขณะที่อีกสาย มีอิตาลี จีน โปแลนด์ บราซิล สายนี้แข็งมาก ซึ่งสาย

ตุรกี วากัส คือเกินต้านมากๆ โอกาสญี่ปุ่นจบที่สี่สูง ไม่ว่าจะเจอใครก็ตาม