ตามหัวข้อกระทู้ นานๆทีสามีพากลับไปบ้านพ่อแม่เค้าที่ ตจว. จะเรียกว่าบ้านนอกเลยก็ได้ ​บ้านแฟนเป็นบ้าน ครึ่งปูน ครึ่งไม้ บ้าน 2 ชั้น ค่อนข้างเก่า พ่อแม่เค้าอยู่ 2 คน แล้วก็มีพี่ชายที่อยู่บ้านเฉยๆ อีก 1 คน  สภาพบ้านก็ดูแลตามมีตามเกิด ​เวลาไปเยี่ยม​พ่อแม่เค้า มันจำเป็นต้องค้างคืน ซึ่งต้องใช้เวลา 2 คืนขึ้นไป เวลาจะต้องไปเราลำบากใจทุกครั้ง ​ไม่มีความสุข แค่คิดก็เศร้าไว้รอเลย มันไม่สะดวกสบาย เรารู้นะว่าแต่ละคนเกิดมา ​ถูกเลี้ยงดูไม่เหมือนกัน การกินการอยู่ การใช้ชีวิต เราไม่สะดวกเวลาต้องไปใช้ชีวิตหรือนอนที่นั่น ห้องน้ำเอย ที่นอนเอย ต้องเอาผ้ามาปูนอนกลางบ้าน พ่อแม่เค้าให้ขึ้นไปนอนข้างบนนะ แต่ติดที่เราเข้าห้องน้ำบ่อย ต้องเดินขึ้นลงกันทั้งคืนก็ไม่ไหว ไม่ได้นอนกันพอดี ห้องน้ำไม่สะดวกสบาย จะเข้าห้องน้ำทีคือเข้าไปแล้วถ่ายไม่ออกอ่ะ ถ้าไปสามวัน ก็ไม่ถ่าย 3 วัน มันไม่ได้จริงๆ เวลานอนก็ไม่มีแอร์ ยุงกัด นอนกลางบ้านอ่ะคิดภาพตามนะ แล้วพี่ชายแฟนเค้าก็ไม่ค่อยสบาย ป่วยเป็นจิตเวช แต่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรนะ แค่อาจจะน่ารำคาญ แต่เราก็คิดแค่สามสี่วัน ทนเอา นานๆมาที แต่ในใจมันไม่มีความสุขเลย มันเศร้า มันหม่น เรากังวลเวลาต้องนอนที่นั่น เพราะบางทีพี่ชายเค้าเดินไปเดินมา แล้วกลางคืนเราฉี่บ่อย บางที3-4ครั้ง ยังคิดเลยว่าเวลาไปจะซื้อแพมเพิสผู้ใหญ่ใส่นอนด้วย จะได้ไม่ต้องลุกฉี่ เราอยากขอให้เค้าพาไปนอนรีสอร์ทใกล้ๆบ้านเค้าก็ได้ คืนละ 400 500 เคยพูดกันแล้ว เค้าดูไม่พอใจ ดูหนักใจ เราเข้าใจเค้านะ ตอนนี้ไม่กล้าพูดแล้ว เลยมาหนักที่ใจเราแทน เพราะเรารู้ว่ามันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน กลัวเค้าน้อยเนื้อต่ำใจ หรือกลัวพ่อแม่เค้ามองว่าเรารังเกียจเค้า ลูกเค้าพาหลาน ​พา​เมียมาเยี่ยมบ้านแต่กลับไปนอนโรงแรม มันจะแปลกๆมั้ย​ ใจนึงเราก็ว่าไม่แปลก เพราะกลางวันก็อยู่บ้านทั้งวันได้ แต่กลางคืนพอพ่อแม่เค้าจะเข้านอนก็ขอตัวกลับไปนอนโรงแรม  เพราะพ่อแม่เค้าเข้านอนเร็ว ไม่เกิน 2ทุ่มก็นอนแล้ว ​ตื่นเช้ามาก็มาบ้านพ่อแม่เค้าเหมือนเดิม มาแต่เช้าเลยก็ได้ แบบนี้เราอาจจะแฮปปี้มากกว่า เราแค่อยากมาระบาย และอยากถามเพื่อนๆคนไกนบ้างที่มีประสบการณ์แบบเดียวกับเรามั้ย ต้องทำยังไงดีถึงจะแก้ปัญหานี้ได้ โดยที่ไม่กระทบจิตใจกันมั้งสองฝ่าย ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ